Η Ιστορία Του Ιούδα και της Θαμάρ #religion

preview_player
Показать описание
Η ιστορία της Θαμάρ και του Ιούδα είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές και αμφιλεγόμενες αφηγήσεις της Παλαιάς Διαθήκης, καταγεγραμμένη στο Γένεση 38.

Η Θαμάρ ήταν νύφη του Ιούδα, γιου του Ιακώβ και γενάρχη μιας από τις 12 φυλές του Ισραήλ. Είχε παντρευτεί τον πρωτότοκο γιο του, τον Ηρ, ο οποίος όμως πέθανε χωρίς να αφήσει απογόνους. Σύμφωνα με το έθιμο του επιγαμβρίας γνωστό και ως λεβιρατικό γάμο), ο δεύτερος γιος, Αυνάν, έπρεπε να παντρευτεί τη Θαμάρ για να εξασφαλίσει απογόνους στον νεκρό αδελφό του. Ο Αυνάν όμως, αρνήθηκε να εκπληρώσει την υποχρέωσή του εκσπερματωνοντας εκτος, και πέθανε και αυτός.

Ο Ιούδας φοβούμενος ότι και ο τρίτος του γιος, ο Σηλά, θα είχε την ίδια μοίρα, δεν επέτρεψε ποτέ στη Θαμάρ να τον παντρευτεί. Έτσι, η Θαμάρ βρέθηκε χωρίς σύζυγο και χωρίς παιδιά, μια καταστροφική κατάσταση για μια γυναίκα της εποχής.

Αποφασισμένη να διεκδικήσει τα δικαιώματά της, η Θαμάρ έστησε μια παγίδα στον Ιούδα. Όταν έμαθε ότι ο πεθερός της θα περνούσε από ένα συγκεκριμένο μέρος, μεταμφιέστηκε σε ιερόδουλη και κάθισε στην άκρη του δρόμου. Ο Ιούδας την είδε, δεν την αναγνώρισε και συνευρέθηκε μαζί της. Ως πληρωμή, της υποσχέθηκε ένα κατσίκι, αλλά μέχρι να το φέρει, η Θαμάρ ζήτησε ενέχυρο: το δαχτυλίδι, τη ραβδο και την σφραγίδα του.

Λίγο καιρό μετά, η Θαμάρ έμεινε έγκυος, και όταν το έμαθε ο Ιούδας, διέταξε να την εκτελέσουν για πορνεία. Πριν όμως την τιμωρήσουν, η Θαμάρ έβγαλε τα αντικείμενα του Ιούδα και είπε: «Ο πατέρας του παιδιού μου είναι ο άνδρας στον οποίο ανήκουν αυτά.»

Ο Ιούδας αναγνώρισε τα αντικείμενά του και παραδέχτηκε την αδικία του, λέγοντας: «Αυτή είναι πιο δίκαιη από εμένα», επειδή εκείνος δεν της είχε δώσει τον γιο του, όπως όριζε ο νόμος.

Από αυτή την ένωση γεννήθηκε ο Φαρές, πρόγονος του βασιλιά Δαβίδ και, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο του Ματθαίου, πρόγονος του ίδιου του Ιησού Χριστού.

Η Σύνδεση με το Μυστήριο του Αρραβώνα

Στη σύγχρονη ορθόδοξη παράδοση, κατά το μυστήριο του αρραβώνα, ο ιερέας λέει: «Δαχτυλίδιον έδωκεν Ιούδας τη Θαμάρ» αναφερόμενος ακριβώς σε αυτό το περιστατικό. Η φράση αυτή αποτελεί μέρος της τελετουργικής υπενθύμισης της βιβλικής ιστορίας, μολονότι η προέλευση της συγκεκριμένης πρακτικής είναι παράδοξη, καθώς προέρχεται από μια αφήγηση που δεν θα περίμενε κανείς να συνδέεται με έναν ιερό θεσμό όπως ο γάμος.

Η ιστορία της Θαμάρ είναι μια υπενθύμιση ότι η ίδια η βιβλική παράδοση περιλαμβάνει αφηγήσεις που αποτυπώνουν περίπλοκες ηθικές καταστάσεις, μακριά από το καθαρό και εξιδανικευμένο πλαίσιο που συχνά προβάλλεται...

@TheUnbelieverGr
Рекомендации по теме