Κυριακή μηλιά φυτεύω - Πέτρος Ανδρουτσόπουλος

Τραγούδι του γάμου από την Πελοπόννησο

Κυριακή μηλιά φυτεύω τη Δευτέρα την κλαδεύω
και την Τρίτη την ποτίζω την Τετάρτη τη σκαλίζω
και την Πέμπτη κάνει φύλλο την Παρασκευή το μήλο
και το Σάββατο το παίρνω στην αγάπη μου το στέλνω.

Το παραπάνω τραγούδι αναφέρει τις ημέρες της εβδομάδος και γενικότερα τη διάρκεια που χρειάζεται ο ερωτευμένος νέος να καλλιεργήσει τον καρπό με σκοπό να τον στείλει στην αγάπη του. Όσο δηλαδή κρατούσαν τα προεόρτια ενός γάμου. Είναι σε ρυθμό καλαματιανό και ανήκει στα τραγούδια του γάμου. Ανά περιοχές της Πελοποννήσου παρατηρούνται ως κατακλείδα διάφορες παραλλαγές. Στη Γορτυνία για παράδειγμα λένε:

Και το Σάββατο το παίρνω στην αγάπη μου το στέλνω
να τα βάλει στο φορτσέρι (μπαούλο) και κανείς να μη το ξέρει.
Σεις με ξέρατε γειτόνοι ’γω ’μουν άσπρος σαν το χιόνι
τώρα με έκανε η αγάπη μαύρισα σαν τον αράπη.

Το μήλο είναι ο καρπός που φέρει από την αρχαιότητα πλήθος παραδόσεων και δικαιολογημένα εμπνέει τη λαϊκή μούσα. Αποτελεί κυρίως σύμβολο χαράς ευτυχίας και καλοσύνης. Στην Ελλάδα των περασμένων αιώνων η αποστολή ενός μήλου από τον άνδρα στη γυναίκα σήμαινε πρόταση γάμου. Σε πολλά πανηγύρια και άλλες εορτές κατά τη διάρκεια του χορού όταν ένας νέος πετούσε μήλο στην αγαπημένη του κι αυτή το έπιανε σήμαινε ότι η πρόταση ήταν αποδεκτή.

Παίζει η ορχήστρα του Οινοπολείου:
Ανδρουτσόπουλος Πέτρος – λαούτο & τραγούδι
Κωνσταντίνος Κοπανιτσάνος – κλαρίνο
Γιάννης Ζαρίας – βιολί
Κλέαρχος Κορκόβελος – κύμβαλο
Νεκτάριος Πάλμος – κρουστά

[gianfrydas]

Μακάρι τέτοιες ορχήστρες να εκτοπίσουν αυτούς που αλλοιώνουν τη μουσική του λαού μας.