Pinhâni - Dünyadan Uzak

Söz-Müzik-Düzenleme : Sinan Kaynakcı
Kayıt: Selim Aydın (Nordic)
Miks-Mastering: Dinçer Demirci

Akın Eldes: Elektrik Gitar
Selim Aydın: Bas Gitar
Sinan Kaynakcı: Vokal, Geri Vokal, Akustik Gitar, Elektrik Gitar, Davul, Tef

Şarkı Sözleri:

Bir yol var ama her yerde tuzak
Bir yol daha var, dönmek de yasak
Deryaya yakın, dünyadan uzak
Deryaya yakın, dünyadan uzak

Gel vazgeçelim hiç zorlamadan
Sen aklı selim, ben yorgun adam
Bir yer bulalım, dünyadan uzak
Bir yer bulalım, dünyadan uzak

Yine gözümüz yükseklerde
Hayat geçiyor perde perde
Doydum artık bana müsaade
Bir yer bulalım, dünyadan uzak

Yapamadığım birçok şey var
Hem tatminsizim, hem günahkar
Sen beni bu şehirden kurtar
Bir yer bulalım, dünyadan uzak

[binnazorak]

Kanseri yendim bütün mesajlarınızı okudum destekleriniz için çok çok teşekkür ederim....iyiki..🙏🙏🙏

[sevilenastroloji]

kanseri yenmemin şerefine, herkese benden bu şarkııııı.

[JustsomeonefromTR]

Babamın evden kovması sen üniversiteyi kazanamazsın senden adam olmaz demesinin ardından üniversiteyi kazandım şuan 2. sınıfa geçtim not ortalamam gayet iyi işim olmadığı için laf ederdi kızardı vereceği bir 10 tl için kıyamet kopartirdi şuan hem çalışıyorum hem bursum yatıyor.Ayaktayım düşmeyeceğim hemde asla ve bu şarkıyı daha sonrasında sevdiğim kişi ile sevdiğim yerde dinleyeceğim.Benden herkese güzel bir tavsiye niteliğinde söz kendiniz olun hiç bir şey yapmaktan korkmayın doyasıya ve her gününüzü yarın ölecekmiş gibi yaşayın ölüm dışında hiç bir şeyi ciddiye almayın umarım bunu okuyan her kimse bir gün istediği yerde istediği hayatı yaşıyor olur sevgiyle kalın

Uzun süre oldu istediğim kişiyle dinleyemedim ama farklı bir mentalite ile keyifli yalnızlığım ile dinliyorum sevgi işleri hassas kalplilere göre değilmiş tekrardan sevgiyle kalın 🖤

[fratozturk]

19 Ocak 2024'de Beşiktaş'ta konserlerine gitmiştik. Sevgilimle evlendikten sonra çocuğumuz kız olursa ismini Derya koymayı düşünüyorduk. Benim cebimde yüzük vardı ve orada teklif edeceğimi biliyordum ama zamanını belirlememiştim. Sonra bu şarkı çaldı ve "Derya'ya yakın" dediği anda bundan güzel zaman olamaz dedik ve orada evlenme teklif ettim. Hayatımın o ana kadarki en mutlu anını yaşadım. Çok teşekkürler.

[selcukhocam]

Nasıl bir şarkı anlamıyorum dinlerken bir yanım çok yanıyor bir yanım huzur buluyor..

[elifinci]

yine hayaller kuruyorum, tanımadığım bi adamla çok mutluyuz hayalimde

[candenizbek]

Hem kimsenin keşfetmesini istemeyeceğin kadar özel, hem de herkesin dinlemesini isteyeceğin kadar güzel.

[bomashup]

"Neyine bağlandım ki bu kadar.. Bana bakmayan gözlerine mi, yoksa benim olmayan kalbine mi?"
-Özdemir Asaf

[esraakboga]

Missss gibi olmuş ya. Şu karantinada iyi geldi. Milyonlarda görüşmek üzere. Hadi yerimizi alalım... (1 milyonda devran dönsün lütfen)

[slaar]

"O hikaye yarım kalmadı, o hikaye o kadardı."

[litbowie]

Hayatımda ne olursa olsun bu adamları hep özel ve güzel, nahif hatırlayacağım.

[Khaffarova]

Rahmetli teyzemin en sevdiyi şarkı 🥀, mekanın cennet olsun güzel insan ❤

[fatosus]

30 yaşıdayım severek evlendiğim adamın şiddetine 6 ay zor dayandım, boşanma sürecim 2, 5 yıl sürdü sonunda haklı davamı kazandım.üniversite sınavına girdim kazandım ailem bursa diye göndermedi abim şiddet uyguladı kaçtım evden son sınıftayım bölüm birincisiyim.çok düştüm, yaralar aldım tek öğrendiğim şey kendinize bir hedef belirleyin hayalleriniz olsun ve bunun peşinden gidin ne olursa olsun savaşın durmayın hep yürüyün sizi mutsuzluğuna çeken insanlarda uzak durun bu aileniz bile olsa ve en önemlisi şükredin sağlığınıza bazı şeyler geri gelmiyor, hayattayken neyle mutluysanız onu yapın.

[iremgirgin]

Eğer 9 bin yorumun içinde görürsen yarın o kadar güzel bir haber alki mutluluktan ağla

[kyamuzik]

Tarih falan bırakmıyorum bildirim geldiğinde yersiz zamansız dinleyeceğim
(Topluluktaki gönderime oy verirmisiniz)

[fatihgerekyok]

''Hani çok güçlü bir akıntıya karşı yüzmeye çalışırken birden vazgeçip kendini akıntıya bırakırsın ya, öyle bir şeydi işte." -George Orwell

[firdevskalay]

“bazılarımız şiirlere tutunuyor,
bazılarımız filmlere tutunuyor,
bazılarımız kitaplara. sanırım artık insan, tutunamıyor insana”

[moniwori]

14 yaşındayım. Bugün tam 4 yıl oldu babamı kaybedeli. 4 yıl önce bugün, sabah 8 sularında son kez bakmışım babama, son kez görmüşüm yüzünü, son kez "baba" demişim ona... 3. Sınıftım. Okulda kermes vardı. Annem Okul Aile Birliği Başkanı'ydı. O da benimle okula gelmiş, kermes ile ilgilenmişti. Sabahçıydım ben. Dersler bitince okulda annemin yanında kaldım. Bir arkadaşım vardı, onun da annesi Okul Aile Birliğinde olduğu için okulda kalmıştı. Annelerimiz öğlenci kısınlara kek börek verirken, biz de bahçede doyasıya koşuyor, eğleniyorduk. Kantinden tost alıp oturuyorduk yere. Muhabbet edip annelerimizi bekliyorduk.

Okul bitti, kermes bitti. Saat 17:00 gibiydi. Annemler öğretmenlerin sigara içtiği kısımda muhabbet ederek kahve içiyorlardı. Sonra bir telefon geldi, annem ağlayarak koşuyordu. Ben ne olduğunu anlamadım. Arkadaşımın annesinin evine gittik. Annem nerede diye sorduğumda babamla markete gittiklerini söylediler. Çocuktum, kandım. Yemek yedik, arkadaşımın odasında arkadaşımla oyun oynuyorduk derken kapı çaldı. Öğretmenlerim gelmiş. Ben şaşırdım tabi. Neden geldiklerini anlamadım. Kahve içmeye geldik dediler. Yine kandım, çocuktum.

Oturduk salona beraber. Sonra bir öğretmen başladı söze:
-"Ceylin, bugün baban yolda araba sürerken biraz fenalaşmış, kötü olmuş. Sonra babanı hastaneye götürmüşler. Doktorlar elinden geleni yapmış ama babanı kurtaramamış."
Anlamadım. Dediğini anlamadım, duyamadım. Kulaklarım karıncalandı, ellerim titredi, gözlerim karardı. Allah'ım ben mi yanlış duydum, yoksa babam öldü mü diye geçirdim içimden. Bir bakmışım gözlerimden yaşlar dökülüyor hızlı hızlı. Kulaklarımdaki karıncalanma gitti, duymaya başladım. Meğer ben sesimi duyurmaya çalışan bir kuş gibi avaz avaz, hıçkırarak, bağırarak ağlıyormuşum. Bağırdım. Tüm insanlığa acımı gösterircesine bağırdım. Yüreğimde yanan ateşi duyurmak üzere bağırdım.

Kalktım. Eve gitmek istediğimi söyledim. Evimiz biraz yokuştu. 3 4 tane dik bir yokuş vardı. Hava da soğuktu. Hafif yağmur yağıyordu. Arabaya binelim dediler. İstemedim. Üzerime montumu geçirmeden, ayakkabımı ters giymiş bir şekilde çıktım dışarı. Koluma girdi 2 öğretmen. Teselli etmeye çalışıyorlardı beni. Benim yüreğime ateş düşmüştü, balta sağlanmıştı. Nasıl teselli olabilirdim.. O 3 4 yokuşu normalde 20 25 dakikada çıkan ben, o gün sadece 8 dakikada çıkmıştım.

Eve vardım. Her zaman kapalı olan bina kapısı, o gün sonuna kadar açıktı. En üst kattaydı evimiz. Her kat çıktığımda, kendimi cehenneme yaklaşıyormuş gibi hissettim. Bağışlar, haykırışlar.. Her seferinde çoğalarak katlanıyordu kulaklarımda. Evimizin kapısının önündeki merdiven sonuna kadar ayakkabı doluydu. Normalde insanların eşyalarına zarar vermemek için parmak ucumda çıkan ben, o gün tüm ayakkabıları ezerek çıktım. Baktım salona, canım anneciğim dizlerine vuruyor, ağlamaktan nefes alamıyor. Bir diğer yanında anneannem (onu da bu sene kaybettim), diğer yanında babaannem (onu da babamın ölümünden 4 ay sonra kaybettim) oturuyor. Orta sehpayı köşeye çekmişler, yaklaşık 20 kişi de yerde oturuyor. Hepsi bir yandan ağlıyor, hepsi bir yandan bağırıyor..

Bir akrabam odama götürdü beni. Yatırdı yatağıma, gece lambasını açtı. Burada uyumamı söyledi. Kapımı kapatıp çıktı. Ağlamıyordum ilk baştaki gibi. Düşünemiyordum çünkü, gerçek değil gibi geliyordu. Uyumaya çalıştım.. İnanır mısınız bilmem ama ben o uykumda babamı gördüm. Bembeyaz bir odada, beyaz giyinmişti. Yaklaştı bana, "Kızım" dedi. "Ben çok güzel bir yerdeyim. Sen beni merak etme. Bundan böyle hep gül, hep mutlu ol tamam mı? Annene iyi bak, onu sakın üzme. Seni seviyorum canım kızım." dedi bana. Ben de seni çok seviyorum canım babacığım...

Bu yazdıklarım bir hikaye değildi. 9 yaşımda yaşamış ve unutamamış olduğum günlerden biriydi.. İnternete" Ömer Sandıkçı Aydın" yazınca babamın ölüm haberi çıkıyor. Gidin bakın o habere. Bir fotoğraf var, ailecek otelde çekindiğimiz bir fotoğraf. Ben oradaki kızım. Gülümseyen, ama kalbinde hala koca bir balta saplı, canı cayır cayır yanan bir kızım...

[ahmetdogan]

3 hafta sonra babamın ve yeni evlendigi eşinin olduğu evden ayrılıyorum yaklaşık 23.5 yıldır olan baba evimden (22 yıl ait hissedip son 1.5 yıldır misafir gibi hissettigim ev)... Farklı bir şehre taşınıp ev tutuyorum umarım her şey hayal ettiğimden de güzel olur. Yeni baslangiclar yeni umutlar...

[birsentanyeri]

Içime dokunan bir şarkı .
Tam beni anlatmış. Sözü müziği harika....