Ξύπνησα πέντε το πρωί-Πέτρος ιακωβιδης

Χτες στ' όνειρό μου είδα πως μ' αναζητούσες,
όταν εσύ στη Σαλονίκη τραγουδούσες,
ξύπνησα πέντε το πρωί
και με κομμένη αναπνοή
σου τηλεφώνησα, μα έλειπες εσύ.
Έξω η νύχτα ήταν μαύρη σαν κατράμι
ούτ' ένα άστρο δεν φαινόταν απ' το τζάμι.
Τ' όνειρο σκέφτομαι ξανά
ανησυχώ και με πονά
μα εσύ δεν είσαι δεν υπάρχεις πουθενά.
Ξημερώνει και λείπεις ακόμα
τ' όνομά σου μου καίει το στόμα.
Πού γυρνάς και ποιος ξέρει πού να 'σαι,
σε ποια ξένη αγκαλιά να κοιμάσαι.