4) Prisoned Eagle - Αιχμηρό

ΑΣΜΑΤΑ ΑΙΧΜΗΡΑ: 1ο Μέρος.
ΡΕΦΡΈΝ
* χάνομαι και βρίσκομαι στα ποδιά σου
* τα χνάρια μου αφήνουνε τα ίχνη για την πόρτα σου
* λυχνάρια που κρύβουν μέσα τους την φλόγα σου
* τα χάλια τους που δεν καταλαβαίνουνε την γλώσσα σου

* χάνομαι και βρίσκομαι στα ποδιά σου
* τα χνάρια μου αφήνουνε τα ίχνη για την πόρτα σου
* λυχνάρια που κρύβουν μέσα τους την φλόγα σου
* τα χάλια τους που δεν καταλαβαίνουνε..

ΚΟΥΠΛΈ 1ο
Ανυπόφορος ο έρωτας όταν τον νιώθει μόνο ο ένας
Επινοώ τρόπους να σου εξομολογηθώ
Βρίσκω τι έχουμε κοινό
Σου φέρνω τη νύχτα το φεγγάρι από πηλό

το χέρι μου το πλάθει σε ότι σου ταιριάζει
και ότι σε ταράζει θα το ξεφορτωθώ
και είναι θλιβερό που έχω τόσα να σου πω μα από θάρρος υστερώ
και στερούμαστε και οι δυο

και ύστερα γράφω 1000 λέξεις στο λευκό
και σε ντύνω με μαύρο γιατί σου πάει το ζοφερό
γιαυτό και στο ζοφερή γραφή ομιλώ
για ένα παρελθόν με ερωτισμό και ηρωισμό

εγώ ντυμένος σε χρώμα πορφυρό
αιματοβαμμένος από τους θανάτους που προκάλεσα
για να μην σε βρει κακό
με λένε ψυχασθενικό μα εσύ με λες αγνό
και αυτό μου είναι αρκετό

γιαυτό και λιώνω στα χείλη σου ξαπλώνω και αντικρίζω τον χαμό
που τόσο με προκαλείς να προκαλώ και δεν με νοιάζει αν πονώ
έκανα τον πόνο κλάμα και το δράμα καημό
μετά με λένε κυνικό..

θυσίες και μαρτυριά που περνάω
για τα δικά μας τα αμαρτήματα γερνάω όταν είσαι μακρυά μου
ενώ μας χωρίζουνε δυο βήματα
γελάω με της ζωής τα παθήματα

ΓΈΦΥΡΑ
ζωής μου διηγήματα λυπάμαι αν σας φέρθηκα σκληρά
μα είναι χρέος μου να γράφω για έπη οδυνηρά και αιματηρά
το βλέμμα μου τα πάντα μαρτυρά

εγώ σε αγαπάω τολμηρά και σθεναρά
ίσως ασθενικά ίσως και ανήθικα
όταν οι πάντες υποδύθυκαν ρόλους που ατίμασαν
εγώ σου γδύθηκα να δεις το σίχαμα

ΡΕΦΡΈΝ
* χάνομαι και βρίσκομαι στα ποδιά σου
* τα χνάρια μου αφήνουν ίχνη για την πόρτα σου
* λιχναρια που κρύβουν μέσα τους την φλόγα σου
* τα χάλια τους που δεν καταλαβαίνουνε την γλώσσα σου

ΚΟΥΠΛΕ 2

Ανεπανόρθωτος ο ερωτάς όταν εγώ τον προκαλώ
Απευθύμω τρόπους για να ξεχαστώ
Βλέπω τι έχουμε κοινό
Σου φέρνω την νύχτα το πανωφόρι σου αφαιρώ

το πέπλο κατεβάζω και σε κατευνάζω τα αδάμαστα δαμάζω γιατί είσαι θησαυρός
με καμία δεν σε αλλάζω αφού εκείνες δεν σου μοιάζουν
μέσα μου σε κρατώ σαν φυλαχτό

τα φορέματα σου σχεδιασμένα με οργή
και ραμμένα στην καταιγίδα
εσύ είσαι η ηρωίδα της λογοτεχνίας που διαβάζω
η ποίηση που γράφω
όλα όσα θέλω μα δεν μπορώ να τα χω

η μονή μου θρησκεία
λεηλατείς κάθε μου επιθυμία
για απρέπεια και αμαρτία
αξία - ειδωλολατρίας
αξία για να προκαλέσω θάνατο να σου παρέχω προστασία

σε λατρεύω και θα το βροντοφωνάζω μέχρι και οι θεοί να μάθουν
την επιθυμία μου διαταγή να κάνουν
γιατί αν δεν διακρίνω υπακοή τότε μέχρι και αυτοί από το σπαθί μου θα χλομιάσουν

και αν ήταν να κόψω μια συνήθεια τότε δεν θα ταν το αλκοόλ
γιατί κάθε φορά που πίνω επιβραδύνει το μυαλό και πίστεψε με εκεί είναι κρυμμένο όλο το κακό μετά με λένε εγωιστικό..

Αν κάποτε σου είπα δεν φοβάμαι να πεθάνω είπα ψέματα , λυπάμαι , φοβάμαι ,
εγώ δεν είμαι Σαίξπηρ αλλά Άμλετ.
Αίντε.

Mix-Mastering: Endproductionsgr

Contact

[lexTGK-rb]

Θα ηθελα να ξερα τι σκεφτοσουν και το εγραφες αυτο ρε μαλακα ???? Η πιο σωστα..τι ενιωθες ! Το αγαπημενο μου του δισκου αν οχι γενικα δικο σου.