Sadahzinia-Κάτι να σου πω

Показать описание

στίχοι:

Ο κόσμος γλίστρησε απάνω μου απόψε και χάθηκε,
Βαρύς, ασήκωτος, στενόχωρος κι αστείος.
Κάτι σα γέλιο μου φύγε και στο λαιμό μου στάθηκε
Σα ξένο ψέμα που μπερδεύτηκε τελείως
Μες στη φωνή μου κι η στιγμή μου ξεκούρδιστη
Με τυραννάει και με κοιτά κατάματα
Που την αφήνω για να σου γράψω ατραγούδιστη,
Αλλά όμως σήμερα θα γράψω χίλια γράμματα.
Θέλω να γράψω κάτι άλλο απόψε,
Το πιο θλιμμένο τραγούδι χαρισμένο σε σένα.
Τι κι αν θέλει να φύγει ο χρόνος, κόψε το χρόνο κόψε•
έχω μια λύπη δεμένη με μένα.
Μια λύπη που έρχεται σα σύννεφο κι αράζει ξαφνικά
Σαν υφαντό από σκόνη να μου θυμίζει τάχα
Τα θολωμένα που 'χω ακόμα στη ψυχή μου μερικά.
Δεν έχω άλλο να σου πω παρά μονάχα...

Τι χαρά που παίρνω,
Οταν ακούω ένα τραγούδι δικό σου,
Οταν ζω μέσα στ' όνειρό σου κι όταν με κοιτάς.
Τι χαρά που παίρνω κι όταν γελάς.

Όταν γελάς σ' ακούω, μα η χαρά μου
Γινεται λύπη κι αργοχάνεται σαν μια του ήλιου αχτίδα
Που παίζει στο νερό και ξάφνου από μπροστά μου,
Σβήνει το λιόγερμα στον ουρανό κουκίδα.
Όλα κουβάρι τυλιγμένα και κόμποι
Κι ένα δάκρυ που δε θέλει να βγει.
Βγαίνει βλαστήμια κι αναρωτιούνται οι ανθρώποι,
Τι αλήθεια θέλει η καρδιά μου να πει...

Τι χαρά που παίρνω,
Βαριά και γέρνω στη γη ν' ακουμπήσω•
Και την πικραίνω ξανά, αν αφήσω να μη με κοιτάς.
Τι χαρά που παίρνω, όταν δε ξεχνάς.

Ούτε ξεχνάω, μα δε θυμάμαι κιόλας
Της πεθυμιάς τη ρίζα πάνω στην ασκήμια
Που φύτρωσε καταμεσής της άδειας μου κόλλας,
Μου πρωτομίλησες και με είπες, Ζinia.
Κι όλα τα λόγια σου από τότε κάθε βράδυ
Τα σημαδεύω ένα ένα μη χαθούν,
Τα στεριώνω στα τυφλά μες στο σκοτάδι,
Μη μου τα πάρει η λύπη μου κι οι κόμποι λυθούν.

Τι χαρά που παίρνω,
Οταν ακούω ένα τραγούδι δικό σου,
Γίνομαι αχτίδα κι εγώ απ' το φως σου και με σκορπάς.
Τι χαρά που παίρνω, όταν απλά μ' αγαπάς.