filmov
tv
'Που χάθηκες' - The Butterfly Effect ft. Panos Togkaridis

Показать описание
Στίχοι-Μουσική:
Τάσος Μαγκανάς
Ερμηνεία:
Πάνος Τογκαρίδης
Βιργινία Ούστα
Παραγωγή:
Τάσος Μαγκανάς
Πάνος Τογκαρίδης
Που χάθηκες;
Χάσαμε κάθε επαφή,
από δική σου επιλογή, τοσ’αναπάντητα γιατί
κανείς δεν μπόρεσε να δει αν ήταν θλίψη ή γιορτή
αυτά που έκρυβες…
μέσα σου…
Aχ, μοναξιά μου…
Που χάθηκες;
Ξέρω μετάνοιωσες γιατί,
έγιν΄ο φόβος σου ντροπή κι’ας ήσουν πάντα δυνατή
κανείς δεν μπόρεσε να δει ότι κουράστηκες πολύ
γι’αυτά που πάλευες…
Μόνη σου…
Παρηγοριά μου…
Που χάθηκες;
Κανείς ποτέ δε νοιάστηκε για σένα,
κομμάτια η ζωή σου σκορπισμένα.
Μα εσύ’σουν πάντα εδώ μόνο για μένα,
στα λάθη μου, στα πάθη μου,
το γέλιο και το δάκρυ μου
και ν’αναιρείς τα κακώς κείμενα γραμμένα.
Και χάθηκες…
Μέσα στα πρέπει και στα μη
Σε μία λάθος διαδρομή, σε μια απότομη στροφή
Μα εγώ ήμουν πάντοτε εκεί, κρυμμένος πίσω απ’τη σκηνή
για σένανε…
μάτωνα…
Παρηγοριά μου…
Και χάθηκες…
Έγινες στάλα στη βροχή
Γιατί η καρδιά σου αιμορραγεί, αλάτι μέσα στη πληγή
Μα εγώ ήμουν πάντοτε εκεί, να σου γιατρεύω την ψυχή
που πόναγε…
και έκλαιγα…
Άχ μοναξιά μου
Και χάθηκες...!!!
Τάσος Μαγκανάς
Ερμηνεία:
Πάνος Τογκαρίδης
Βιργινία Ούστα
Παραγωγή:
Τάσος Μαγκανάς
Πάνος Τογκαρίδης
Που χάθηκες;
Χάσαμε κάθε επαφή,
από δική σου επιλογή, τοσ’αναπάντητα γιατί
κανείς δεν μπόρεσε να δει αν ήταν θλίψη ή γιορτή
αυτά που έκρυβες…
μέσα σου…
Aχ, μοναξιά μου…
Που χάθηκες;
Ξέρω μετάνοιωσες γιατί,
έγιν΄ο φόβος σου ντροπή κι’ας ήσουν πάντα δυνατή
κανείς δεν μπόρεσε να δει ότι κουράστηκες πολύ
γι’αυτά που πάλευες…
Μόνη σου…
Παρηγοριά μου…
Που χάθηκες;
Κανείς ποτέ δε νοιάστηκε για σένα,
κομμάτια η ζωή σου σκορπισμένα.
Μα εσύ’σουν πάντα εδώ μόνο για μένα,
στα λάθη μου, στα πάθη μου,
το γέλιο και το δάκρυ μου
και ν’αναιρείς τα κακώς κείμενα γραμμένα.
Και χάθηκες…
Μέσα στα πρέπει και στα μη
Σε μία λάθος διαδρομή, σε μια απότομη στροφή
Μα εγώ ήμουν πάντοτε εκεί, κρυμμένος πίσω απ’τη σκηνή
για σένανε…
μάτωνα…
Παρηγοριά μου…
Και χάθηκες…
Έγινες στάλα στη βροχή
Γιατί η καρδιά σου αιμορραγεί, αλάτι μέσα στη πληγή
Μα εγώ ήμουν πάντοτε εκεί, να σου γιατρεύω την ψυχή
που πόναγε…
και έκλαιγα…
Άχ μοναξιά μου
Και χάθηκες...!!!