Νασαι καλα Ε Ζουγανελη

Στρωμένα σεντόνια
δεν έχει ύπνο απόψε για κάποιους το βράδυ
Περνάνε τα χρόνια
κι εγώ με τις ώρες μαθαίνω σημάδι
Λυπάσαι για 'μενα
που δεν αγαπήθηκα όσο μού αξίζει
Λυπήσου για 'κεινον
που χάνει μια μάχη και παύει να ελπίζει

Η ελπίδα καλέ μου χωράει σε μια τσέπη
χαρτί που διπλώνει
Οι άνθρωποι τρέμουν μην έρθει μια μερα
και μείνουνε μόνοι
Μα εγώ δεν φοβάμαι, μια θέση κοντά μου
ακόμα κρατάω
Εσένα θυμάμαι, με 'σενα κοιμάμαι
με 'σένα ξυπνάω

Να 'σαι καλά στο άγνωστο σύμπαν σου
να 'χεις ζωή ευτυχισμένη
Αν με σκεφτείς κοίταξε δίπλα σου
ίσως με δεις κάπου κρυμμένη

Στρωμένοι οι δρόμοι
αν κάποτε νιώσεις πως θες να γυρίσεις
Χρωστάω μια συγγνώμη
που σου 'δωσα τόσα προτού τα ζητήσεις
Λυπάσαι για 'μενα
που δεν αγαπήθηκα όσο μού αξίζει
Λυπήσου για 'κεινον
που χάνει μια μάχη και δεν συνεχίζει

Με πήρες μαζί σου
χωρίς να το ξέρεις στο σπίτι σου μένω
Οι άλλοι θα σβήσουν
Μα εγώ θα 'μαι πάντα κεράκι αναμένο