Κώστας Χατζής | Το Γυφτάκι | Μη ζητάς

Από την εμφάνιση του Κώστα Χατζή στην Μουσική σκηνή Passport τον Φεβρουάριο του 2012

ΤΟ ΓΥΦΤΑΚΙ
Μουσική: Κώστας Χατζής
Στίχοι: Φώντας Φιλέρης

Νεογέννητο βλαστάρι λερωμένο
στα απόνερα του κόσμου ξεπλυμένο,
δεν έμαθε βιβλίο να διαβάζει
γυφτάκι, ο λαός μας το φωνάζει,
δεν έμαθε βιβλίο να διαβάζει
γυφτάκι, ο λαός μας το φωνάζει,
γυφτάκι, ο λαός μας το φωνάζει
δεν έμαθε βιβλίο να διαβάζει.

Γυφτάκι, χόρεψέ μας τσιφτετέλι
να φας ένα κομμάτι απ το καρβέλι,
κι αυτό, σαν πιθηκάκι μαθημένο
δαγκώνει το χαλκά που είναι δεμένο,
γυφτάκι, χόρεψέ μας τσιφτετέλι
να φας ένα κομμάτι απ το καρβέλι,
να φας ένα κομμάτι απ το καρβέλι
γυφτάκι, χόρεψέ μας τσιφτετέλι.

Το βράδυ, στη μεγάλη την πλατεία
το πιάσανε να κάνει επαιτεία,
σε κάτι λεπτεπίλεπτους τουρίστες
που μοιαζαν περισσότερο μ αρτίστες,
σε κάτι λεπτεπίλεπτους τουρίστες
που μοιαζαν περισσότερο μ αρτίστες,
που μοιαζαν περισσότερο μ αρτίστες
σε κάτι λεπτεπίλεπτους τουρίστες.

Γυφτάκι, σε κοιτάζουν οι ανθρώποι,
ρεζίλι θα γενούμε στην Ευρώπη,
γυφτάκι, δύο πήχες όλο κι όλο
ποιος σου μαθε της ζητιανιάς το ρόλο,
γυφτάκι, σε κοιτάζουν οι ανθρώποι,
ρεζίλι θα γενούμε στην Ευρώπη,
ρεζίλι θα γενούμε στην Ευρώπη,
γυφτάκι, σε κοιτάζουν οι ανθρώποι.

Αφέντη, αν μου δώσεις δυο δραχμούλες
θα κάνω δεκαπέντε κωλοτούμπες,
αφέντη, αν μου δώσεις και τσιγάρο
θα κάτσω σαν μαϊμού να το φουμάρω,
αφέντη, δώσε δύο δραχμούλες
και θα κάνω δεκαπέντε κωλοτούμπες,
αφέντη, αν μου δώσεις και τσιγάρο
θα κάτσω σαν μαϊμού να το φουμάρω.

Αφέντη που με βάζεις και χορεύω,
εσύ με έμαθες να ζητιανεύω,
εσύ με έμαθες να ζητιανεύω,
αφέντη που με βάζεις και χορεύω.

ΜΗ ΖΗΤΑΣ
Μουσική: Κώστας Χατζής
Στίχοι: Γιώργος Οικονομίδης

Μη ζητάς στη γειτονιά μας
χαμογελαστούς ανθρώπους,
κουραστήκαν απ' τις έγνοιες,
και γεράσαν απ' τους κόπους

Μη ζητάς στη γειτονιά μας
τη χαρά να δεις κρυμμένη,
μας εκοίταξε στα μάτια,
κι έχει φύγει τρομαγμένη

Τρύπες και στο πουκάμισο,
και στο σακάκι τρύπες
βρήκαν και μπαινοβγαίνουνε,
τα βάσανα και οι λύπες

Μη ζητάς στη γειτονιά μας
τα παιδιά να δεις κεφάτα,
χάσαν το γλυκό τους γέλιο,
δίπλα απ' τ' αδειανά μας πιάτα

Μη ζητάς στη γειτονιά μας
ούτε ήλιο, ούτε φεγγάρι,
στην καρδιά μας το σκοτάδι
χρόνια το 'χουμε νοικάρη

Τρύπες και στο πουκάμισο,
και στο σακάκι τρύπες
βρήκαν και μπαινοβγαίνουνε,
τα βάσανα και οι λύπες