Etape, Ra, HunteR - 18 pt.2 (Official Audio)

KRYPTON

Prod. By CoaltArt
Mix/Master: Amr836

IG: Étape: @mkambanis
@etape1st

HunteR: @fanhs_lalos_

Lyrics:

Étape:
Ασταμάτητο το γράψιμο πως να ηρεμήσει η σκέψη;
Αφήσαμε τον θρόνο μας και γίναμε πιο λέτσοι.
Που να με ξέρεις φίλε έχω αλλάξει από πέρυσι,
αυτό έχω επιλέξει.
Πως να μείνουμε στάσιμοι ο κόσμος μεταβάλλεται;
Γίναμε πιο άτρωτοι, η καρδιά μας πλέον δεν πάλλεται.
Η ζωή μας είναι ένα μπουρδέλο,
παρ' όλα αυτά είμαι εδώ άλλη μια μέρα ανατέλλω.
Πως να τα παρατήσω έχω πολλά να χάσω;
Λεω στο μυαλό μου κλείσ' το beat γιατί έχω να διαβάσω.
Πρέπει να βγω έξω στον κόσμο να με δοκιμάσω,
ξέρω μπορεί να τρομάξω, hey.
Βάζω φωτιά στην σκηνή την καρδιά μου να ζεσταίνει.
Πως να μας φτάσεις όταν είμαστε ενωμένοι;
Γίναμε το πρόβλημα της κοινωνίας καμένοι,
κι είναι ο λόγος που είμαστε αγχωμένοι, hey.
Βάζω γκάζι,
γίναμε το γρανάζι,
που σκέφτεται, αλλά δειλιάζει,
η ψυχή μας ακμάζει,
κι η ζωή με δοκιμάζει...
η ζωή με δοκιμάζει όταν χαράζει.
Θα βγω νικητής κι ας έχω χάσει το προβάδισμα.
Αλλάζουμε εποχή οπότε ας δώσω το παράδειγμα.
Ποτέ δεν ήμουν μόνος είχα πάντα τα πεντάγραμμα,
18 χρόνια μας πήρε να κάνουμε το άνοιγμα.
Τώρα πετάμε ψάχνουμε το success story,
η σκηνή δεν είναι trap οι πιο πολλοί είναι toy story.
Η μάνα μου το πάλεψε και έζησε το αγόρι,
που να 'ξερε μια μέρα ότι θα ακούγεται στην πόλη.

Αξίζω ν' αναπνέω ακόμα, αφήσαμε τα πάντα και κρυφτήκαμε στην κρύπτη...
Άλλη μια νύχτα που ευχόμουν να 'μουν λιώμα, είχα κίνητρο Δευτέρα αλλά ξεχάστηκε την Τρίτη
Χ2

Ra:
Όποια δυσκολία κι αν έρθει ο,τι θέλω αποκτώ,
δεν με παίρνει ο κόσμος σας δεν θέλω να στριμωχτώ,
είναι πολλά τώρα αυτά που μου σκοτίζουν το μυαλό,
όσα πολλά ήταν αυτά που έπρεπε να δω στο 18.
Με βρίσκω να μιλώ,
στον καθρέφτη ξανά με κοιτώ
αλήθεια ότι βλέπω δύσκολο να γίνει αντιληπτό,
έπαιξα όλη μου τη ζωή σ' ένα ξυστό
πως να νοιαστώ;
Αφού σε κανέναν πλέον δεν μπορώ να βασιστώ.
Αφήνω τα γραπτά μου σαν να αφήνω ίππους Δούρειους,
μπορεί να βγήκανε μπροστά μα βάζω noz fast and furious...
Χαθήκαμε μες τον χειμώνα και όχι σε Ιούλιους,
για το παρόν με νοιάζει, για το μέλλον I'm not curious.
Ψάχνω ανάσα να αντέξω ακόμα μία μέρα,
πόσα σ' αγαπώ ακόμα να πνίξω στον αιθέρα;
Ποσό ακόμα να με σπρώξω για να γίνω αυτό που ήθελα να γίνω μικρός, μικρό με λες, αλλά μεγάλωσα πατέρα.
Γράφω απ' τα 16 για την μοναξιά που μίσησα,
που αγάπησα, που μ' αυτήν λύγισα,
για αυτή πλήγωσα.
Τώρα η μοναξιά μου έγινε μια αγκαλιά που παίρνω κάθε μέρα.
Πες μου...
αυτή με γλίτωσε ή γλίτωσα;

HunteR:
Δεν θα στο κρύψω,
θέλω κι εγώ να ζήσω,
από την μουσική να βγάλω και να 'κονομήσω.
Η διαφορά με εκείνους, δεν είμαι υποκριτής.
Ξέρεις αδερφάκο ο λόγος μου είναι βαρύς.
Το 18 ξέρουν πως τα είδα όλα,
περπάταγα για studio με μουδιασμένα πόδια.
Αν δω παιδί στον δρόμο θα του δώσω συμβουλή,
μακριά απ' τις ουσίες αν θα κάνει μουσική.
Έχω τα flows και τα skills απ' όλους να διαφέρω,
έχω μια μάνα και ένα σπίτι πρέπει να προσφέρω.
Μεγάλωσα και νιώθω σπάει το πρόσωπο μου,
αμαρτίες ψάχνω τώρα για τον εαυτό μου.
Έχω τους στίχους κάθε βράδυ να με συντροφεύουν,
δύο αδέρφια από ψηλά εκεί να με προσέχουν,
έχω δυό μάτια με κοιτάν και ξέρω με θαυμάζουν,
αλάνια με ακούν μου λεν' ανατριχιάζουν.

Τώρα πάλι στο ζύγι,
δεν κατάφερα να κάνω όλα όσα σκεφτόμουν.
Αυτό που καταλήγει,
ξέρω ότι αν δουλέψω θα γίνω ότι φοβόμουν.

[mamacitabuena]

Λυπάμαι μόνο που δεν σας έχουν δώσει την ευκαιρία να ακουστείτε περισσότερο ! Που θα πάει όμως !