Μιχαήλ Μπακούνιν - Θεός Και Κράτος (Εκδόσεις Ελεύθερος Τύπος) {Ηχητικά Αποσπάσματα)...
Комментарии
Η διάλεξη καταπληκτική και εκρηκτική για άλλη μια φορά! Όμως, κάτι πρέπει να γίνει με τον χώρο των παρουσιάσεων. Προσωπικά ήρθα από τη Θεσσαλονίκη και αναγκάστηκα να φύγω. Το πατάρι ήταν ασφυκτικά γεμάτο και η ατμόσφαιρα αποπνικτική. Είναι κρίμα αυτό που συμβαίνει...
ΚοραλλίαΕξάρχου
Να νοικιάσει ο Gutenberg μεγαλύτερη αίθουσα γιατί η συγκεκριμένη ασφυκτιά, με σεβασμό στα άτομα που προσκαλεί !
xaroulaksesfhgi
Τώρα με γαργαλάει να το πω : Να βρείτε κάποιον να σας αγαπάει όπως ο Ήρκος τον Νίτσε
stavrospap
Φανταστικοί και οι τρεις για άλλη μια φορά.
afk
σε ένα εξάμηνο το Ταδε έφη ζαρατούστρα;; Περιμένω αυτή την έκδοση από την εφηβεία μου! Ζω στην Ολλανδία τώρα πια, αλλά με ανοιχτή καρδιά και ανυπομονησία θα παραγγείλω το βιβλίο να μου έρθει από την Ελλάδα!
aimilist
Ωραία παρουσίαση και συζήτηση. Συγχαρητήρια.
vageliskm
Ευχαριστούμε για το ΑΝΤΙχριστουγεννιάτικο δώρο σας και για την γενικοτερη συνεισφορά σας στην "σπορά ελευθερίας" ενάντια στον πλήρως χειραγωγούμενο και δογματικό μας κόσμο!
Aggelos
Στο τελος οι ερωτησεις και οι απαντησεις των 2 αδερφων , με εκαναν να ξεχασω καθε μου προβλημα . Τους ευχαριστω θερμα ! ! ☮☮
ioannistsiaklaganos
Φαντάζομαι μάλωμα παιδικό μεταξύ αδελφών Αποστολίδη μου έρχονται στο μυαλό οι Πάιθον με τον ποδοσφαιρικό αγώνα φιλοσόφων
AnJa-kefq
Ο αναρχικός τρόπος σκέψης που είναι ένα απο τα θεμέλια νοητικής ελευθερίας έχει τόση σχέση με την αναρχία όσο ο ηλεκτρισμός με την ηλεκτρική καρέκλα.
Απο καρδιάς συγχαρητήρια για ότι κάνετε όλα αυτά τα χρόνια και όσον αφορά τις "συγκρούσεις σας" μου δίνουν μεταξύ σπουδαίων άλλων τόσο χαρά διότι "συγκρούεστε" με πάθος, υπευθυνότητα, διαύγεια, σεβασμό , έξυπνο χιούμορ, πειράγματα με νόημα και αξιοπρέπεια που ήδη μεταδιδάσκει κάτι επιπλέον σημαντικό ανεξάρτητα του πεδίου κλπ.
Διδάσκεστε δια του παραδείγματος κάτι που αγαπούσα και στον Ρένο Αποστολίδη που ενώ φαινόταν αντιφατικός πολλές φορές (ακόμα και με τον εαυτό του ως προς κάτι που μπορεί να είχε πει κάποια άλλη στιγμή) την δυνατότητα διαλεκτικής σύγκρουσης ανάμεσα σε άξιες να συγκρουστούν αντιθέσεις, έτσι ώστε να αναδειχτούνν τα "δυνατά" και τα "αδύνατά" τους στοιχεία και να ανοίξει σε όποιον παρακολουθεί όλη η βεντάλια ενδιάμεσων αποχρώσεων και εν δυνάμει συνθέσεων.
Μάλιστα είναι σαφές οτι αυτό μπορείτε να το κάνετε με αρμονικό τρόπο μαζί διότι ήδη ο καθένας μπορεί να το κάνει αυτό πρωτίστως μόνος του με έκδηλη γενναιότητα και είναι εξίσου απολαυστικοί και καθόλου κουραστικοί και οι μονόλογοί σας.
Και όπως μαθαίνει κανείς να το κάνει αυτό πρώτα μέσα του χωρίς να βιώνει καθώς εξασκείται οτι "παρεξηγείται με τον ίδιο του τον εαυτό", έτσι αναγνωρίζει πότε μπορεί να το κάνει και ο άλλος ως προς αυτόν και όχι μόνο να το σέβεται αλλα να το απολαμβάνει και να το επιδιώκει να έχει έναν τέτοιον ικανό συνομιλητή ακόμα και για να συγκρουστεί αν είναι διαλεκτικά το πρέπον μαζί του.
Αυτή η αγωγή της διαλεκτικής σκέψης που είναι ταυτοχρόνως και έξοχος τρόπος μάθησης, στην Ελλάδα είναι οριακά παντελώς άγνωστος, κάτι που οφείλουμε να παραδεχτούμε οτι δεν ισχύει στον ίδιο βαθμό στον Αγγλοσαξωνικό κόσμο πχ (παρά τα όποια βαριά δικά του ελαττώματα) παρα η έλλειψη αυτή εμφανίζεται εξίσου σε τριτοκοσμικές, ανατολίτικες και αυταρχικές κοινωνίες. και κατα τη γνώμη μου έχει παίξει τεράστιο ρόλο στην πνευματική υστέρηση του τόπου.
Η έλλειψη αυτή είναι το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να επιδιώκει η παιδεία να αποκαταστήσει !!
Διότι αν δεν το κάνει δημιουργείται το παράδοξο να νομίζει κάποιος ακόμα και καλοπροαίρετος οτι θα γεμίσει το "έλλειμα ποιότητας" βάζοντας στην παιδεία "ποιότητες" και αντί να παράγει ελεύθερα μυαλά που μπορούν ασκήσουν κρίση και να κάνουν δημιουργικές συνθέσεις στοιχείων, να δημιουργεί "φανατικούς - αυτοαξιολογούμενους ως σωστούς ως προς τις ποιότητες που διδάχτηκαν" (στην καλύτερη περίπτωση) και είναι σαν να προσπαθεί κάποιος να γεμίσει με ολόφρεσκο νερό έναν τρύπιο κουβά που στο τέλος θα είναι απλά και πάλι ένας άδειος κουβάς και μάλιστα βρεγμένος.
jimakosmar
muy muy interesante ... fascinante, enhorabuena !
Rafael-eomd
Στο τέλος πέταξε μια φράση ο Κος Ήρκος που θα αναιρούσε το κάπως κακόβολο σχόλιο μου. «Ο Μπακούνιν διάλεξε τη φωτιά, μαζί του» ή κάπως έτσι. Γιατί σκεφτόμουν κατα τη διάρκεια της ομιλίας του ότι σαν αναρχικός του καναπέ και της θεωρίας, δε τον συγκινεί ποτέ η δράση των ανθρώπων, που έχει μεγάλη σημασία στη παράδοση της «αριστερής» σκέψης. Ο Μπακούνιν δεν έκανε eurotrip ούτε διακοπές και οι πράξεις του μπορεί να δίδαξαν περισσότερο απ τα κείμενα του. Αλλά κρίνω από την απαξιωτική του αναφορά στο παρελθόν στο Μ.Θοδωράκη και καταλαβαίνω τη προσκόλληση του σε θεωρητικούς, από τη θέρμη ενός σπιτιού σαν ανώτερη πνευματική ασχολία
sixsixs
Εξαιρετική ομιλία. Ίσως ο Τολστόι εννοούσε την ιδιοφυία της σοφίας που δεν μπορεί να την έχει ένας άνθρωπος σε παιδική ηλικία. Και το να μαθαίνεις μουσική είναι εντελώς διαφορετικό από το ταλέντο της σύνθεσης πριν μάθεις φουγκα και ακόμα και σολφέζ. Είναι θέμα μουσικού αυτιού. Αν βάζαμε σε όλα τα παιδιά το πιάνο μπροστά τους ή το βιολί ή την κιθάρα και τα αφήναμε να παράγουν μουσική αντί να τους δίνουμε κύβους στατιστικά ίσως είχαμε περισσότερες ιδιοφυίες με τον τρόπο που αναλύεται εδώ.
costantinalia
Πολυαγαπημένος Ηρκος!
Μια σημείωση μόνο. Την σύγκρουση ελευθερίας-ισοτητας την "έλυσε" ο John Rowls και αυτοί που με βάση αυτόν τον βελτίωσαν στην συνέχεια.
Ideonio
Ό, τι καλύτερο για παραμονή Χριστουγέννων
raak-oume
3:33 δημοκρατία ... λέμε ελεύθερα την άποψη μας και κάνουμε πάντα αυτό που θέλουν οι άλλοι
yiorgosspiropoulos
Παρήγορο, η Γης αυτή γεννά ακόμη Έλληνες, Εύγε σε Όλους !!!!
ΚανναβιαςΚανναβίδης
Συγκινήθηκα με την μαθήτρια που θέλει να γίνει ζωγράφος
Μπορώ να ταυτιστώ με αυτά τα παιδιά
Προσωπικά ξέρω πως όσο μπορώ να επιβιώσω σε στρατιωτικό περιβάλλον άλλο τόσο συμπονώ τα παιδιά που αναζητούν ελευθερία με τον δικό τους τρόπο
Η πειθαρχία είναι προσωπική επιλογή
joveni
Συγχαρητήρια στούς Αποστολίδηδες και, στόν Μπαρτσώκα!