ΕΝΑ ΑΕΡΑΚΙ - Κωνσταντίνος Βαδραχάνης - Official Lyrics Video

Показать описание

Στίχοι – Μουσική : Κωνσταντίνος Βαδραχάνης
Ενορχήστρωση – Μίξη : Λεωνίδας Πετρόπουλος
Κιθάρες, πλήκτρα, προγραμματισμός, φωνητικά : Λεωνίδας Πετρόπουλος
Graphic Designer : Μαργαρίτα Τσουκνίδα

Λεωνίδα Πετρόπουλε, «Αίολε» των ρευμάτων της ψυχής μου, πάλι με εναρμόνισες «αερικά»!

Μαργαρίτα Τσουκνίδα, σεμνή κι ευγενική ψυχή, Άλφα Alpha η συνεισφορά σου, αλλά και η βραδιά οινοποσίας!

Το ότι ορισμένοι ακροατές κάνουν τον κόπο ν’ ανατρέξουν στην «Εμφάνιση Περισσοτέρων» για να διαβάσουν τα συνοδευτικά κάθε τραγουδιού, δεν παραξενεύει. Είθισται να συναντά κανείς εκεί διαδικτυακούς συνδέσμους, πληροφορίες ιστορικού χαρακτήρα, όλους ανεξαιρέτως τους συντελεστές, καθώς και ειλικρινείς ευχαριστίες προς λίαν οικείους συνεργάτες‒συνοδοιπόρους στους οποίους οφείλω την τραγουδοποιητική μου υπόσταση, αφού χωρίς το μεράκι, την ανεκτίμητη συνεισφορά και ασφαλώς την καλλιτεχνική τους δεινότητα, τίποτε απ’ όλα αυτά δεν θα ήταν προσιτό και εύληπτο σ’ ένα ευρύτερο ακροατήριο. Αναφέρομαι, πρωτίστως, στον Λεωνίδα Πετρόπουλο και στον Βασίλη Τριανταφυλλόπουλο, αλλά και σε όσους ‒και δεν είναι λίγοι‒ με την αγάπη και την απλόχερη προσφορά τους έχουν καταστεί αποδέκτες των πιο θερμών ευχαριστιών μου κατά τη διάρκεια αυτής της πορείας. Παρομοίως, μπορεί κανείς εκεί να συναντήσει τους στίχους κάθε τραγουδιού και ‒ίσως‒ το προσωπικό μου σχόλιο επ’ αυτού: ένα είδος σκιαγραφήματος που αποτυπώνει μέσες άκρες το πρώτο ερέθισμα και την επακόλουθη ψυχική καταχνιά που υπήρξαν οι γενεσιουργές του αιτίες.

Το ότι όμως αραιά και πού εμφανίζεται και κάποιος που φτάνει μέχρι του σημείου να κάνει σχόλια επί των προσωπικών σχολίων και όχι απλώς επί των στίχων, με υπερβαίνει! Μήπως μου διαφεύγει κάτι; Πολύ πιθανόν. Ευπρόσδεκτα, λοιπόν, κι αυτού του είδους τα σχόλια, αφού συχνά η ουσία βρίσκεται στις λεπτομέρειες, στις υποσημειώσεις, στο ημίφως, εκεί όπου πάντοτε περιφέρεται μόνη και μελαγχολική η διακριτικότητα. Δεν είναι ζήτημα αισθητικής. Για μένα είναι στάση ζωής. Εν πάση περιπτώσει, είναι ελπιδοφόρο όλο αυτό, σαν «Ένα αεράκι» ανοιξιάτικο, δροσερό, πρώτο του Απρίλη.

Τώρα, σχετικά με τη «διαλεκτική» των τραγουδιών… αποφεύγω να μιλάω για τα τραγούδια, γενικά· προτιμώ να μιλάω με τα τραγούδια, ειδικά. Μολαταύτα, θα κάνω μία τρίπτυχη εξαίρεση προς ναυτιλλομένους στα μανιασμένα κύματα των τραγουδιών απόψε που φυσάει «Ένα αεράκι» που όλους και όλα τα συνεπαίρνει και τα μακριά, κοντά τα φέρνει...

‒Τα τραγούδια αποτυπώνουν στιγμές. Οι στιγμές δεν γυρίζουν πίσω· ωραίες ή άσχημες, πεθαίνουν ένδοξα ή άδοξα στις μάχες του έρωτα, αυτής της τόσο διαχρονικά κακοποιημένης λέξης.

‒Τα τραγούδια είναι αστέρια που έχουν σβήσει από καιρό. Η λάμψη που φτάνει στα μάτια μας οφείλεται στην καθυστέρηση με την οποία ταξιδεύει το φως τους μέσα στο σύμπαν.

‒Τα τραγούδια δεν μπορούν να σώσουν τον κόσμο· τον όποιο κόσμο. Το μόνο που (ίσως…) μπορούν να κάνουν, είναι να περιγράψουν όμορφα τον θάνατό του.

Αυτά… περί τραγουδιών, γενικά…

Ποιο είναι όμως τούτο το «αεράκι» και πόσο δροσερό να είναι άραγε; Ποιος είναι αυτός ο «Απρίλης», ανάμεσα σε τόσους και τόσους Απρίληδες και τι σόι «κιθάρα» είναι αυτή; Κι εκείνα τα «σκαλιά»; Κι εκείνη η «βροχούλα»; Μπορεί άραγε μέσα σ’ ένα τραγούδι να συνυπάρξουν οι ανιμιστικές ιδέες της Κλασικής Αρχαιότητας, το πρόβλημα των «καθόλου» που απασχόλησε όλον τον Μεσαίωνα, αλλά και το πρόβλημα των «τίποτα» που απασχολεί το σήμερα, το τώρα; Θα δείξει… Εν πάση περιπτώσει, πάντοτε «Ένα αεράκι» είναι μια δυνατότητα για ελευθερία. Ανοιχτά τα παράθυρα, έτσι;

Στον ενάρετο φίλο, Αποστόλη Αντωνάτο.

Κ.Β.

Social media: Μαρία Λώλα

#KVad #EnaAeraki #UtopíaAlbum #pameataxinomita