Tolstoy'un hayat hikayesi ve bizlere kattıkları | Rus edebiyatı | Yazar hayatı

Rus yazar Lev Nikolayeviç Tolstoy. Dünya tarihinin en iyi yazarlarından birisi olarak bilinmektedir.

Romanları;
Hazin Bir Evliliğin Romanı
Çocukluk (1852)
İlk Gençlik (1854)
Gençlik (1856)
Sivastopol Serisi
Kazaklar
Savaş ve Barış (1869)
İvan İlyiç'in Ölümü (1886)
Anna Karenina (1877)
Kroyçer Sonat
Diriliş (1899)
Hacı Murat (1912, 1917)
Sergi Baba
Efendi İle Uşağı
Kadının Ruhu
Şeytan

Tolstoy'un hayatlarımızı etkileyen özlü sözleri;

Sen yalan içinde yaşıyorsun, ben hakikatte iddiası, bir insanın ötekine söyleyebileceği en acımasız sözdür.

Özgürlüğü elinden alınan çocuğa büyük derler.

Gerek yokken yanındalar, ihtiyacın olduğunda uzakta. Unutma ki, Kimi hayatına girdiğinde hayatını aydınlatır, kimisi çıktığında.

İnsana aklı, dertlerinden kurtulması için verilmiştir.

İşçinin hakkını alnının teri kurumadan veriniz.

Ölmek için doğmuştur ya insan; O yüzden her yağmur sonrası toprak kokusunu sever.

Birine çamur atmadan önce düşün ve sakın unutma; ilk önce senin ellerin kirlenecek.

Yaşamak için bırakılmış bir yön baktım, yoktu: Ben direnmek için elimden gelin yaptım.

Kıskançlık, insanı alçaltan ve küçülten bir duygudur.

Sıkıntı sürecinde olgunlaşan, düşünceyle yoğunlaşan, emekle hazırlanan ve en iyiyi vermeyi amaçlayan faaliyete sanat denir.

Tam önüne bakan başını vurur. Tam havaya bakan ayağını.

Yaşamak değil, Beni bu telaş öldürecek.

İçim nefretle dolu, öcümü alacağım.

Bir insanın değeri bayağı kesire benzer: Pay gerçek değerini gösterir, payda kendisini ne zannettiğini. Paydanın değeri arttıkça kesrin değeri azalır.

İnsanlara en adil şekilde dağıtılan nimet akıldır. Çünkü kimse aklından şikayetçi değildir.

Uzak ve imkansız gözüken bir şey, bir anda yakın ve mümkün olabilir.

İnsana aklı, sorunlarından kurtulması için verilmiştir.

Bir insan treni kaçırırsa başka bir tren gelir onu alır. Bir ulus treni kaçırırsa başka bir ulus gelir onu alır.

Umduğumuz gibi olsaydı hayat, sandığımız gibi yaşardık. Bulduklarımızla yetinseydik, kaybettiklerimize ağlamazdık.

Açlık insanı öldüren, partileri yaşatan bir olaydır.

Herkes dünyayı değiştirmeyi düşünür, ama kimse kendini değiştirmeyi düşünmez