Παγωτό Φυστίκι - Μαρίνα Σπανού (Official Audio Release)

Παγωτό Φυστίκι

| πρώτο τρακ στο κασετόφωνο |

Στίχοι | Μουσική:Μαρίνα Σπανού
Παραγωγή | Μίξη & Master: Nick Ottomo Angloupas @Fabliquid Studios
Μουσικοί: Κωστής Βήχος (μπάσο), Αλέκος Βουλγαράκης (κιθάρα), Αποστόλης Μπουρνιάς (κρουστά, ντραμς), Γιώργος Κουρέλης (πλήκτρα, πιάνο)
Φωτογραφία: Ελένη Σπάθη
Artwork & Κείμενα: Μαρίνα Σπανού

Στίχοι:

θέλω να ξυπνάω μαζί σου
και να πίνουμε τον πρώτο καφέ στο μπαλκόνι σου
σε αυτές τις μικρές κούπες που τόσο λατρεύεις
να χαζεύουμε τ’άλλα μπαλκόνια που ξύπνησαν πιο νωρίς από μας
και να μιλάμε για την τρίτη φορά που γνωριστήκαμε
Σάββατο μεσημέρι στο πιο αγαπημένο μου μέρος στον κόσμο
ναι, σε ξέρω έχουμε συστηθεί ξανά
χθες βράδυ στη ντίσκο είχε πολύ κόσμο και δεν πρόλαβα να
μήπως να περάσεις για ένα παγωτό;
μήπως να πάμε ένα θερινό;
όταν γυρίσεις;
όταν γυρίσω.

θέλω να σε βρίσκω στην άδεια Κυψέλη
να λιώνει ο Αύγουστος κι εμείς να μοιραζόμαστε τον ίδιο ουρανό
και να μου λες πως μπορούμε να δούμε την πανσέληνο ανάμεσα στις πολυκατοικίες
και να σκέφτομαι πως τελικά καθόλου δε με ένοιαζε το φεγγάρι

θέλω να γνωρίσω ξανά την Αθήνα μαζί σου
και να ψάχνουμε πορτοκαλί φώτα από μικρά παράθυρα
να πηγαίνουμε βόλτες με το αμάξι
και να περνάμε πάντα από εκείνο το φανάρι της 3ης Σεπτεμβρίου
τρίτος όροφος τρίτο σκαλί
για τα τρία αστέρια που ζωγράφισες στον καρπό μου

θέλω να σχεδιάζουμε ταξίδια
και να γράφω κασέτες για να ακούμε στον δρόμο
Αθήνα - Επίδαυρο
Επίδαυρο - Τήνο
Τήνο - Κάρυστο
και πίσω πάλι
να σου γράφω γράμματα
ένα για κάθε μέρα που θα λείπεις
να σου λέω για τα αδιάφορα παράθυρα που είδα
στις αδιάφορες διαδρομές που έκανα στην 3ης Σεπτεμβρίου
και να θυμάμαι τις θάλασσες που κοιτάζαμε μαζί
και να θυμάμαι το τραγούδι μας που άκουγα στο καράβι
και να θυμάμαι πως δεν πήγαμε ποτέ σινεμά
και τις κασέτες μας ακόμη δεν τις ακούσαμε
και να σκέφτομαι πως τελικά εσύ ήσουν το μόνο ταξίδι που ήθελα να κάνω

Follow Marina Spanou:

[nanafurba]

Την πρώτη φορά που το άκουσα οδηγούσα και άρχισα να δακρύζω μέχρι που ξέσπασα σε κλάματα. Βρίσκομαι σε ένα μονοπάτι προς την αγάπη του εαυτου μου και έχω δρόμο ακόμα. Αυτό το τραγούδι δεν το αφιερώνω σε κανέναν σύντροφο, το αφιερώνω σε εμένα, τον καλύτερο συμμαχο, που αντέχει τόσα πολλά καθημερινά, που πέφτει και ξανασηκώνεται και που πολλές φορές ξεχνάω να του κάνω μια αγκαλιά. Είναι όμορφο το ότι ένα τραγούδι μπορεί να το νιώσει και ερμηνεύσει ο καθένας με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Μαρινα μπορεί να μη σε γνωρίζω προσωπικά και να σε γνωρίζω μέσα από τα τραγούδια σου, αν ποτέ δεις αυτό το σχόλιο θέλω να σου πω ένα ευχαριστώ που μας δημιούργησες τόσο όμορφα συναισθήματα ΚΑΙ με το τελευταίο σου άλμπουμ. Είσαι υπέροχη κορίτσι μου καλό. Μεγάλη αγκαλιά ❤

[aggelikhstathopoulou]

Κινηματογραφικές εικόνες....σε λίγα λόγια ...
Αυτό είναι τέχνη!

[ΑλεξάνδραΕυαγγελίαΝταϊκου]

τώρα που το ακουσα...ζηλευω αυτους που θα το ακουσουν για πρωτη φορά ❤

[ManDm]

Ήμουν σε ένα τραμ κάπου στην κεντρική Ευρώπη, γυρνώντας απ τη δουλεια, μια βροχερη μερα, πριν μια εβδομάδα. Κατακερματισμενος και ξενερώμενος απ την πιο πεζή δουλειά του κόσμου και την (πλέον δίμηνη) βροχή. Το άκουσα κατά λάθος στο Deezer, ψάχνοντας για καινούρια κομμάτια. Κατι να αλλάξει. Όταν τελείωσε το κομμάτι, ορκιζομαι ότι άκουσα τον οδηγό να λέει στα ελληνικά "επόμενη στάση, Κυψελη" και κάποιες αχτιδες ηλιου χτύπησαν ξαφνικα το προσωπο μου. Το ορκιζομαι. Το άκουσα... "όταν γυρίσω..."

[elenaelenaki]

Για την μέρα που θα φάμε παγωτό φυστίκι κ θα είσαι δικός μου ❤

[konnik]

ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ! ΥΠΕΡΟΧΗ! Ανατρίχιασα και συγκινήθηκα με το πρώτο άκουσμα!

[demzjfjf]

Μόλις το άκουσα για πρώτη φορά. Ποτέ μου δεν πίστευα ότι ένα τραγούδι χωρίς μελωδία θα με άγγιζε τόσο. Κι όμως. Ζηλεύω εσάς που θα το ακούσετε για πρώτη φορά.❤

[lydiakefalidou]

Ακόμη προσπαθώ να καταλάβω τι εγινε μέσα μου με αυτό το τραγούδι ❤

[katerinak]

Όταν το πρωτοάκουσα βίωσα μια τρομερή ταύτιση σε βαθμό που πραγματικά αναρωτήθηκα αν αυτό το κομμάτι γράφτηκε για μένα... για μας. Μετά από περισσότερες ακροάσεις συνειδητοποίησα ότι είναι σχεδόν αδύνατο να μην ερωτευτεί κάποι@ (σ)την καλοκαιρινή Αθήνα και να μην ταυτιστεί περισσότερο ή λιγότερο.
Σε εκείνες τις βόλτες με το αμάξι, λοιπόν, που περνάνε πάντα από εκείνο το φανάρι της 3ης Σεπτεμβρίου και στο θερινό που προλάβαμε να πάμε... μέχρι όταν γυρίσεις.

[chrispoky]

I send my regards from Belgium, your music makes me happy every day, I hope to hear you live one day, Christopher. ♫♪♫♥♫♫♪♫

[mariaioannidou]

Θέλω... Παγωτό... Θερινό... Όταν γυρίσεις... Όταν γυρίσω... Πανσέληνο... Θέλω... Ταξίδια... Θάλασσες... Και να θυμάμαι... Και να θυμάμαι... Εσύ ήσουν το μόνο ταξίδι που ήθελα να κάνω.

[ma__kk_]

Ναι, αλλά εγώ τώρα έκλαψα 😢 Ειδικά η τελευταία φράση.

[vasiliki.k.]

Ξυπνάει ο έρωτας και η νοσταλγία!! Αριστούργημα!!

[xenianikitopoulou]

Μόλις έσπασε η καρδιά μου....💔💔💔💔💔.... πόσες αναμνήσεις μέσα σε 2 λεπτά!

[nektariakontov]

μαρινακι, είσαι ένα τόσο φωτεινό πλάσμα με μια τόσο βαθιά μελαγχολία. απορρέει από μέσα σου μια νοσταλγία για όσα έχουμε και δεν έχουμε ζήσει🌞

[alexnelia]

Πόσο όμορφη όταν η ζωή είναι έτσι ....

[apostolosalexandrosalexand]

Όταν η ποίηση, το συναίσθημα και οι αναμνήσεις γίνονται τραγούδι...
Μόνο σε μένα δημιουργεί την προσμονή να ερωτευτώ αυτό το τραγούδι;
Μαρίνα ... αθεράπευτα υπέροχη! <3

[MrNIKOLAS]

Το άκουσα πρίν λίγο σε έναν ραδιοφωνικό σταθμό της Θεσσαλονίκης και με έκανε να ταξιδέψω και γενικά αλλά και σε κάποια μέρη της Αθήνας που τα έχω ζήσει τα τελευταία χρόνια

[Chr-xd]

ΤΟ ΆΚΟΥΣΑ ΤΩΡΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ...
Πόσο λυρικό, ρομαντικό, η καρδούλα μου χτύπησε δυνατά !!!! Μπράβο !!!

[elenakal]

Και να σκέφτομαι πως τελικά...εσύ ήσουν το μόνο ταξίδι που ήθελα να κάνω...<3