ΜΜΕ: ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΚΑΙ ΣΧΕΣΙΑΚΗ ΒΙΑ

#changemediaforher
Το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας είναι διαπολιτισμικό, διαχρονικό και διαταξικό, αποτελεί, δε, το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα της άνισης κατανομής της εξουσίας μεταξύ των μελών της .

Υπάρχει όμως και η «σχεσιακή βία, dating violence» και κυρίως η σχεσιακή βία των ανηλίκων που είναι εμφανής σε πολλαπλά επίπεδα. Σε σχετική έρευνα των Η.Π.Α απεκαλύφθη ότι το ένα τρίτο των εφήβων κακοποιούνται από τους συντρόφους τους. Ποσοστό πολύ υψηλό αν σκεφτούμε ότι το 70% των εφήβων βγαίνουν ραντεβού ή κάνουν σχέσεις.
Τα καλούπια της βίας εγκαθίστανται νωρίς. Κι αυτά είναι bad news διότι σύμφωνα με έρευνες η δριμύτητα της ενδοοικογενειακής βίας είναι πολλές φορές μεγαλύτερη στις περιπτώσεις που το μοτίβο της κακοποίησης εγκαταστάθηκε στην εφηβεία και τότε δεν δώσαμε σημασία.

Επί πλέον, είναι πολύ σημαντικό να μη κατηγορούμε ποτέ το θύμα. ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΘΥΜΑ Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ. Και, κυρίως , μη κουνάς αυτάρεσκα το δάκτυλό σου ρωτώντας την γιατί δεν φεύγει . Εσύ την δίδαξες να μην φεύγει και δεν έκανες τίποτα για να διευκολύνεις την φυγή της, ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΤΗΝ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙΣ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ .

Σε αυτά τα ζητήματα δεν πρέπει να παραμένουμε αδρανείς σε μια ουδέτερη θέση. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ουδέτερη θέση. Η ακινησία σε αυτό το περιβάλλον είναι χειρότερη από το να τρέχεις προς τα πίσω. Αυτή εδώ είναι η στιγμή. Αυτή είναι η δοκιμασία μας. Προτού πληγωθεί ακόμα μια γυναίκα, προτού περισσότεροι νεαροί κακοποιητές και βιαστές μπορέσουν να ισχυρισθούν με δάκρυα στα μάτια ότι «δεν ήξεραν», η ευθύνη ανήκει σε όλες μας -και στους άνδρες και στα αγόρια και όλους αυτούς και αυτές που τους αγαπάνε- να ορθώσουμε το ανάστημά μας και να μετρήσουμε τις δυνάμεις μας. Κι αυτή είναι η στιγμή που πρέπει να γίνει μια καθοριστική στροφή στις γνώμες, στις απόψεις, στην εκφορά του δημόσιου λόγου που αρθρώνεται στα media. Γιατί ο σημερινός είναι ένας λόγος που πληγώνει, που θυματοποιεί δευτερογενώς, που παραπληροφορεί, που στιγματίζει κι ευτελίζει το θύμα και ξεπλένει τους κακοποιητές. Τώρα είναι η στιγμή να φωνάξουμε: ΦΤΑΝΕΙ, και να διεκδικήσουμε τα ΜΜΕ που μάς αξίζουν.