Η Καμάρα του καιρού - Αφήγηση (Ποιήματος)

Μέσα στο φώς πήγες και κρύφτηκες με κάτι σκοτεινό να μας ενώνει μες της Γοργούς το ξάστερο και γοργό βήμα ζητάς όρκους μυστικά σιωπηλά στο πορφυρό και μαύρο σου κύμα. Τίνος άνεμος και ποιός Θεός σε ορίζει;;; Αφού έτσι το όρισε η μοίρα Οι Θεοί και ο αδιάψευστος καιρός Με προσωπείο Λέοντος και με κεντρί φιδιού στη ράχη στα γαμψά σου νύχια ο Χρόνος κρύφτηκε και σταματά, και ξάφνου... της τέλεσης ο καθρέφτης σπάει και το μελανό σου προσωπείο Μηδιάζει και γελά, θέτεις προστάζεις σαν μαύρος Όφις που μιλά καθώς γλυκά θα καις στης άκρης την ακρογιαλιά μες τους αιώνες να γυρνάς να μεθάς και στη Γαλήνη να ζητάς όρκο σιωπής, λίγο απτό φως και της Αγάπης ζεστασιά μόνη, μισή με έναν λίχνο μια φωτιά και στη καμάρα του Καιρού όλα τα πάθη τα κρυφά

Ποίηση: #AlexanderMantalvanos
#VradiaPoiisis #Poihmata

#MyrmidonStudio #ikamaratoykairoy #totragouditonnefelon
#Poem #Poetry #GoldenBee

Μουσική επένδυση: Το τραγούδι των Νεφελών
Ποίημα: Η Καμάρα του Καιρού

#alexandrosmantalvanos #Poihma