Γιώργος Τζώρτζης - Κώστας Καζάκος Αρχαϊκό (HQ Official Audio Video)

Показать описание

Γιώργος Τζώρτζης - Κώστας Καζάκος Αρχαϊκό
Στίχοι - Μουσική - Ερμηνεία : Γιώργος Τζώρτζης
Αφήγηση: Κώστας Καζάκος
Επιλογές κειμένων: Άθως Δανέλης

Arhaiko (Intro) Giorgos Tzortzis, Kostas Kazakos

Απο το CD
Ξυπόλυτο Τάγμα Όξω Απ' Την Παράγκα
(p) & (c) (2014)

links

Giorgos Tzortzis Oxo Ap' Tin Paragka
(Songs from the Karagiozis Play)

Τραγούδι
Του Διογένη απόγονος του Διγενή ο γιος
Παίρνω διαβαίνω τους καιρούς
Και στέκω πάντα εμπρός
Παίρνω διαβαίνω τους καιρούς
Και στέκω πάντα εμπρός
Του Διογένη τον καημό στου Διγενή το βόλι
Τον χάροντα εκάλεσε σε μαρμαρένιο αλώνι (δις)

Αφήγηση (Διογένης)
Άνθρωποι τι φωνάζετε πάλι τον Διογένη! Σας εγκατέλειψα για να
συμμορφωθείτε. Μα εσείς γίνατε χειρότεροι! Το φανάρι μου το έσβησα
Τι να το κάνω; 0 άνθρωπος δεν βρέθηκε ούτε και θα βρεθεί! Και να
βρεθεί θα τον διώξετε, αφού αντί να φροντίζετε ο ένας για τον άλλον
τον αποστρέφεστε τον εαυτό σας τον άλλο... Φοβάστε μην σας βρει το
κακό αλλά το βρίσκετε εσείς
Κακομοίρηδες! Αχ! Τι θα γενείτε;

Τραγούδι
Χάροντα κάθισε να φας κερνάω τούτη μέρα
Και αύριο ταχιά ταχιά θα σου φωνάξω αέρα (δις)

Αφήγηση (Διογένης παραδοσιακή παραλογιά)
Τον χάρο πρωταντάμωσα σε μαρμαρένια αλώνια
Σταθήκαμε ώρα πολλή με τα σπαθιά μας σταυρωτά
Κι έκανε πίσω κι έφυγε. Και πάλι τον αντάμωσα πάνω σε μαύρα όρη.
Και τ’ άλογά μας ήρθανε κεφάλι με κεφάλι
Και το δικό του σκιάχτηκε κι έστριψε για τον κάμπο
Πάλι τον ξαναντάμωσα κοντά στον κάτω κόσμο
Και μου ’δωσε να πιω κρασί και γίναμε κουμπάροι
Μου ’πε σε θέλω Διγενή στο γάμο του παιδιού μου
Κι εσείς δεν με καλέσατε στο γάμο τον δικό σας
Γιατί είχα αίμα επάνω μου καλοί νοικοκυραίοι

Τραγούδι
Του Διογένη γέννημα στου Διγενή το βόλι
Βρίσκει τον φτωχοπρόδρομο στου χρόνου το αμόνι (δις)
Διαβαίνω σύνορα εκκλησιές παράγκες και σαράγια
Χτυπάω πόρτες σήμαντρα των ιερών τα άγια (δις)

Αφήγηση (Φτωχοπρόδρομος)
Πρόδρομος Φτωχοπρόδρομος φτωχοτυραγνισμένος
Έφτιαξα οικογένεια και σπίτι να γλυτώσω
Μα όμως ο κακότυχος κι εκεί τα ίδια βρήκα
Κι αντί φαγάκι νόστιμο καλομαγειρεμένο
Έφαγα γκρίνια άνοστη ξύλο ξεγυρισμένο
Κόπιασα τυραγνίστηκα να βγάζω το ψωμί μου
Να ’χουνε τα παιδάκια μου και οι συγγενείς και οι φίλοι
Κοντά σε κείνα
τρώγανε σαν πεινασμένοι σκύλοι πάλι για να γλυτώσω
τρεχάτε σεις ποδάρια μου σε μοναστήρι μπήκα
κι εκεί αντί παρηγοριά ξανά τα ίδια βρήκα
αχ Καραγκιόζη δύστυχε φτωχέ μου κληρονόμε
τώρα δική σου η πίκρα αφού να βγάζεις σου’λαχε τα φίδια απ’την
τρύπα

Τραγούδι
Χάροντα κάθησε να φας κερνάω τούτη μέρα
Και αύριο ταχιά ταχιά θα σου φωνάξω αέρα (δις)