04. ΣΤΟΛΕΝ - ΟΤΑΝ ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ

preview_player
Показать описание
04. ΟΤΑΝ ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ

Production, lyrics, rec, mix by Stolen Mic.
Mastered by Sumo Beats in Redframe Studio.

Athens2024.
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

ΑΘΗΝΑ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΔΙΣΚΟΥ ΑΛΤΑΪΡ
19 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2024
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ Live Club Stage

stolenmic
Автор

Ηταν μικρός, πολύ μικρός
Κι ονειροπόλος, στα πόδια του ο κόσμος όλος
Γυρνούσε μόνος, θέα από οροφές σε δρόμους
Και διαδρομές σε μακρινές, σκοτεινές λεωφόρους.
Οι γονείς του χωρισμένοι κι όλο μετακομίζαν
Στη μέση σπασμένη κορνίζα,
οι φίλοι τον φροντίζαν
Δεν είχαν χώρο μα σπίτια τους τον κοιμίζαν κι όσοι τους είχαν πονέσει τον πόνο του εντοπίζαν.
Ένιωθε ξένος μες στο δωμάτιό του
Έγραφε στιχους για ν' αδειάζει το γεμάτο μυστήρια μυαλό του.
Έξω απ την πόρτα φωνές απ τον πατριό του
Ονειρευόταν να σπάει τ' αυτοκίνητό του
Με μίσος
Ήταν ένας ψεύτης τύπος,
κι αφού δεν έφευγε αυτός, έφευγε ο μικρός
Για νύχτες,
18 χιλιόμετρα περπατητό και φρίκες
Παλλήνη, Νέα Μάκρη, Χαλάνδρι,
σκατά συνθήκες.
Κοίτα πώς άλλαξαν τα πάντα σ' ένα μήνα
Ο πατέρας με καρκίνο κι αυτός μόνος στην κουζίνα
Να ψάχνει σπόρια, έμαθε να 'ναι χώρια
να το βάζει στα πόδια, να καταπίνει τη γκρίνια.

[λυγμός]

Όταν σε θυμάμαι, φοβάμαι να κοιμηθώ
Αυτό που ήσουν, δεν είναι πια εδώ
Όταν με θυμάμαι, φοβάμαι να κοιμηθώ
Αυτό που ήμουν, δεν είμαι πια εγώ.

2-0-15, βουτιά στο χθες
ενέδρες με πέτρες, καταστροφές.
Δεν έπαιρνα στα σοβαρά διδαχές και ήδη 1μιση χρόνο πίναμε ΤΙΣ καυτές
Θα πιεις, θα καις, στο τέλος πάντα εσύ θα φταις
Τα πιο αθώα παιδια, Οι πιο μεγάλες ζημιές
Βάζαμε στο γυμνάσιο της γειτονιάς φωτιές
Όπου περνάμε σκάνε μπάτσοι και πυροσβεστικές.
Α! -Και το σχολείο ήταν όργιο
εβδομαδιαίο αφιέρωμα στο ποινολόγιο
High-focus psytrance σανατόριο
(δεν άκουγα τα νέα styles του Υποχθόνιου)
Τσάντα στην πλάτη, στην κάλτσα φου,
Με το ποδήλατο στις ράγες του προαστιακού
πίσω μου 5 λυκειόπαιδα να με κυνηγούν, να μου ψυρίσουν αυτά που 'χω κλέψει από αλλού.
Των φρονίμων τα παιδιά δεν ήταν φρόνιμα
δίνανε στους τσέους ψεύτικα ονοματεπώνυμα
Το μόνο που πήρα απ' το Μουσικό ήταν μικρόφωνα
κι ήταν εκεί ο Greg για να μου δώσει τ' όνομα.
Αυτά κι άλλα πολλά που χάθηκαν στη μνήμη
Σε στάσεις κτελ περιμένοντας ν' ανατείλλει
εμετός πάνω στη μπλούζα μου και αίματα στη μύτη
-Πώς θα γυρίσω έτσι σπίτι;

Όταν σε θυμάμαι, φοβάμαι να κοιμηθώ
Αυτό που ήσουν, δεν είναι πια εδώ
Όταν με θυμάμαι, φοβάμαι να κοιμηθώ
Αυτό που ήμουν, δεν είμαι πια εγώ.

katm
Автор

Ένα κομμάτι που πραγματικά αγγίζει, ποιος το περίμενε πως ο Στολεν μετά το ζοντιακ θα έβγαζε τέτοια κομματάρα..

FovouDiaxeirhsh
Автор

Fernei polles anamnhseis, kommatara broulh

tsm_bhtapeiz
Автор

η απόδειξη ότι δεν χρειάζεται ένα τραγούδι να έχει συγκινητική μουσική για να σε κάνει να κλάψεις

ekontonn
Автор

first comment ever first comment woww tragouda gamw <3

tarasbulbasaur
Автор

Στολεν εισαι πολύ ριαλ για το συγκεκριμένο τρακ 😌🩶

Άγγελος-βδ
Автор

Είμαι στο χωριό για να προσέχω την γιαγιά
Μαζεύομαι νωρίς το βράδυ, είμαστε λίγα παιδιά
Και πέφτω στο κρεβάτι χαζεύω γιουτιουμπ
Μου πετάει στολενμικ
Ακούω το τραγούδι, τελειώνει με τικτικτικ
Ήχος βροχής
Και φαντασου σήμερα έβρεχε όλη μέρα

nemooeo
Автор

ισως και το καλυτερο απ ολο το αλμπουμ

unhealthytomato