filmov
tv
Αχιλλέας Μωραΐτης - Αμάντα
Показать описание
Στίχοι: Αγγελική Ζευγολάτη
Μουσική: Αχιλλέας Μωραΐτης
Άλμπουμ: Μήπως (EP, 2022)
Ακ. κιθάρα, ηλ. μπάσο, βιολί, ντέφι, programming,
ηχογράφηση, μίξη, mastering: Αχιλλέας Μωραΐτης
Εγγραφείτε στο επίσημο κανάλι του Αχιλλέα Μωραΐτη:
Πετούσες μες στα σύννεφα
Εγώ αλλού σε γύρευα
Έφυγες και δεν έβγαλες μιλιά
Ήμασταν ένα τότ' εμείς
Και δεν μας χώριζε κανείς
Μα μπήκες μες στου Πόλοκ τη φωλιά
Αμάντα, Αμάντα σ' είδα να φεύγεις ξαφνικά
Αμάντα, Αμάντα αγάπα με όπως παλιά
Είπες δεν θα με ξαναδείς
Δεν έφυγε όμως κανείς
Τι να το κάνεις βράδιασε νωρίς
Τις λάθος μάχες διάλεξες
Και μένα με παράτησες
Μόνο μες στο πεδίο της βολής
Αμάντα, Αμάντα σ' είδα να φεύγεις ξαφνικά
Αμάντα, για πάντα ψιθύρισέ μου στα κλεφτά
Λυπάμαι
Η λεπτή κλωστή που χώριζε τη ζωή από τον εφιάλτη είχε σπάσει Αμάντα. Τρέχαμε σε ένα μεγάλο λιβάδι και οι δύο μαζί ή ήμασταν ένα, δεν θυμάμαι.
Ώσπου ο σατανάς με χάιδεψε απαλά στο κεφάλι και μου έδωσε ένα, δύο, είκοσι δύο μυτερά στάχυα και εγώ, κουλουριασμένος στην άβυσσο της απόγνωσης, κοιτούσα πόσο βαθειά μπορούσαν να φτάσουν στη φλέβα, στην ψυχή.
Εσύ ήδη πετούσες μέσα σε ένα σύννεφο που έβρεχε με δάκρυα τη γη, και πώς ένιωθες κανείς ποτέ δεν θα μάθει, Αμάντα.
Ήθελα να φτάσω το αέρινο, διάφανο πέπλο σου. Ήθελα να δω τι χρώμα έχει το αίμα των γαλαζοαίματων όταν χύνεται στο πράσινο γρασίδι, και κυλά μέχρι να φτάσει τον ορίζοντα. Τίποτα το ιδιαίτερο. Ήταν κόκκινο και έγινε μωβ.
Τα κοριτσίστικα γέλια έσβησαν και άρχισαν να χτυπούν καμπάνες και να κελαηδούν πουλιά, εκκωφαντικά, χτυπώντας με τα ράμφη και τα φτερά τους, αλύπητα, τη σχιζοφρένεια αυτού του κόσμου.
Μέσα στο εγκαταλελειμμένο σπίτάκι, στη νεκρή σπηλιά, θυμάσαι Αμάντα; Πρόλαβα και έκλεισα τα μάτια σου. Πόσο γαλήνια, λέει, κοιμόσουν πάνω στο τραπέζι, δίπλα στο βάζο με τα μαραμένα
κυκλάμινα και πόσο παρ'όλα αυτά ήξερα πως είναι ψέμμα, ένας φριχτός εφιάλτης. Φώναξα: "Δεν κερδίζονται οι μάχες με στάχυα".
Η φωνή μου με ξύπνησε. "Μόνο με αίμα που βράζει, σπαθί και κοντάρι καβαλάς το όνειρο", ψέλλισα, "Αμάντα".
- Α.Ζ.
#angelikizevgolati #axilleasmoraitis #amanta #mipos
Αν σου άρεσε το κομμάτι αλλά δεν έχεις τη δυνατότητα να το αγοράσεις κατέβασέ το χωρίς να νιώθεις άσχημα. Μόνο αν θες άσε ένα like και κάνε μία κοινοποίηση, θα με βοηθούσε πολύ! Επίσης μπορείς να επισκευθείς το Bandcamp μου και να βρεις όλη μου τη δισκογραφία καθώς και να κατεβάσεις κάποια κομμάτια μου σε υψηλή ανάλυση εντελώς δωρεάν!
Μουσική: Αχιλλέας Μωραΐτης
Άλμπουμ: Μήπως (EP, 2022)
Ακ. κιθάρα, ηλ. μπάσο, βιολί, ντέφι, programming,
ηχογράφηση, μίξη, mastering: Αχιλλέας Μωραΐτης
Εγγραφείτε στο επίσημο κανάλι του Αχιλλέα Μωραΐτη:
Πετούσες μες στα σύννεφα
Εγώ αλλού σε γύρευα
Έφυγες και δεν έβγαλες μιλιά
Ήμασταν ένα τότ' εμείς
Και δεν μας χώριζε κανείς
Μα μπήκες μες στου Πόλοκ τη φωλιά
Αμάντα, Αμάντα σ' είδα να φεύγεις ξαφνικά
Αμάντα, Αμάντα αγάπα με όπως παλιά
Είπες δεν θα με ξαναδείς
Δεν έφυγε όμως κανείς
Τι να το κάνεις βράδιασε νωρίς
Τις λάθος μάχες διάλεξες
Και μένα με παράτησες
Μόνο μες στο πεδίο της βολής
Αμάντα, Αμάντα σ' είδα να φεύγεις ξαφνικά
Αμάντα, για πάντα ψιθύρισέ μου στα κλεφτά
Λυπάμαι
Η λεπτή κλωστή που χώριζε τη ζωή από τον εφιάλτη είχε σπάσει Αμάντα. Τρέχαμε σε ένα μεγάλο λιβάδι και οι δύο μαζί ή ήμασταν ένα, δεν θυμάμαι.
Ώσπου ο σατανάς με χάιδεψε απαλά στο κεφάλι και μου έδωσε ένα, δύο, είκοσι δύο μυτερά στάχυα και εγώ, κουλουριασμένος στην άβυσσο της απόγνωσης, κοιτούσα πόσο βαθειά μπορούσαν να φτάσουν στη φλέβα, στην ψυχή.
Εσύ ήδη πετούσες μέσα σε ένα σύννεφο που έβρεχε με δάκρυα τη γη, και πώς ένιωθες κανείς ποτέ δεν θα μάθει, Αμάντα.
Ήθελα να φτάσω το αέρινο, διάφανο πέπλο σου. Ήθελα να δω τι χρώμα έχει το αίμα των γαλαζοαίματων όταν χύνεται στο πράσινο γρασίδι, και κυλά μέχρι να φτάσει τον ορίζοντα. Τίποτα το ιδιαίτερο. Ήταν κόκκινο και έγινε μωβ.
Τα κοριτσίστικα γέλια έσβησαν και άρχισαν να χτυπούν καμπάνες και να κελαηδούν πουλιά, εκκωφαντικά, χτυπώντας με τα ράμφη και τα φτερά τους, αλύπητα, τη σχιζοφρένεια αυτού του κόσμου.
Μέσα στο εγκαταλελειμμένο σπίτάκι, στη νεκρή σπηλιά, θυμάσαι Αμάντα; Πρόλαβα και έκλεισα τα μάτια σου. Πόσο γαλήνια, λέει, κοιμόσουν πάνω στο τραπέζι, δίπλα στο βάζο με τα μαραμένα
κυκλάμινα και πόσο παρ'όλα αυτά ήξερα πως είναι ψέμμα, ένας φριχτός εφιάλτης. Φώναξα: "Δεν κερδίζονται οι μάχες με στάχυα".
Η φωνή μου με ξύπνησε. "Μόνο με αίμα που βράζει, σπαθί και κοντάρι καβαλάς το όνειρο", ψέλλισα, "Αμάντα".
- Α.Ζ.
#angelikizevgolati #axilleasmoraitis #amanta #mipos
Αν σου άρεσε το κομμάτι αλλά δεν έχεις τη δυνατότητα να το αγοράσεις κατέβασέ το χωρίς να νιώθεις άσχημα. Μόνο αν θες άσε ένα like και κάνε μία κοινοποίηση, θα με βοηθούσε πολύ! Επίσης μπορείς να επισκευθείς το Bandcamp μου και να βρεις όλη μου τη δισκογραφία καθώς και να κατεβάσεις κάποια κομμάτια μου σε υψηλή ανάλυση εντελώς δωρεάν!
0:03:39
Αχιλλέας Μωραΐτης - Αμάντα
0:02:54
Αχιλλέας Μωραΐτης - Αμάντα (Ζωντανή εκτέλεση)
0:03:38
Αχιλλέας Μωραΐτης - Μετρό
Комментарии