“Hiç kimse aramasa sormasa beni, sen gelsen yeter..”

SEN SEN SEN

Bir dağbaşı yalnızlığı yaşıyorum yeniden.,
Dağbaşı yalnızlığı ölümden beter.
Hiç kimse aramasa sormasa beni
Sen gelsen yeter..

Huzur ellerinin güzelliğidir.
Gözlerin karşımda mutluluk denizi.
Her sabah soframızda ekmeğimizi
Sen bölsen yeter..

Yüreğim seninle yaylalar kadar serin
Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam
Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam
Sen dolsan yeter..

Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm.
Bende sabır sende naz..
Gündüzünden vazgeçtim düşümde biraz
Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter..

Duymasa da hiç kimse şâir gönlümün,
Sende karar kıldığını...
Ve içimin şerha şerha yarıldığını,
Sen bilsen yeter..

Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi..
Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek..
Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek,
Eğilsen yeter...

#yavuzbülentbakiler #şiir #duygusal

[sahapylmaz]

Dağ başı yanlızlığı ölümden beter yarım
Hiç kimse aramasa sormasa beni
Sen gelsen yeter huzur senin yanındır bana
Gözlerin karşımda duru her dakika
Her sabah karşımda aynam daki sevgilim
Seninle yüreğim deryalar kadar hırçın
Ne bir ortama hasret
Ne bir nokta gam mangal dumanı gibi yüreğime hayran
Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm
Bende aşk sende sabır gündüzden vazgeçtim düşünde biraz
Allahın müjdesi olsan sen yetersin bana
Kimse bilmesi sana yazdigimi
Gönlümün sana ihtiyaçı olduğunu
Ve içimin parca parça yandığını
Sen bilsen yeter