Πάψετε πια... - Κωνσταντίνος Καραγεωργίου(σε ποίηση Κ. Ουράνη)

Показать описание

Ποίηση: Κώστας Ουράνης(1920)
Μουσική: Κωνσταντίνος Καραγεωργίου

Έπαιξαν οι μουσικοί:
Ειρήνη Χουλιαρά: Φλάουτο
Ιωάννα Πάλλα: Ακκορντεόν
Ηλίας Ντίνος: Μπουζούκι
Αντώνης Τζίκας: Κοντραμπάσο
Δήμητρα Λαλαδάκη: Κρουστά
Κωνσταντίνος Καραγεωργίου: Ακουστική κιθάρα, ενορχήστρωση

προγραμματισμός-μίξη-mastering Γιάννης (Ο)Βαλ

* Θερμές ευχαριστίες στο Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη για την ευγενική παραχώρηση αδείας μελοποίησης των ποιημάτων του σπουδαίου ποιητή.

Πάψετε πια...

Πάψετε πια να εκπέμπετε το σήμα του κινδύνου,
τους γόους της υστερικής σειρήνας σταματήστε
κι αφήστε το πηδάλιο στης τρικυμίας τα χέρια:
το πιο φριχτό ναυάγιο θα ήταν να σωθούμε!

Τί; Πάλι να γυρίσουμε στη βαρετήν Ιθάκη,
στις μίζερες τις έγνοιες μας και στις φτηνές χαρές μας
και στην πιστή τη σύντροφο, που σαν ιστόν αράχνης
ύφαινε την αγάπη της γύρω από τη ζωή μας;

Πάλι να ξέρουμε από πριν το αύριο τί θα ’ναι
και να μη νιώθουμε καμιά λαχτάρα ν’ ανατείλει,
πάλι σαν τους ανήλιαστους καρπούς, που μαραζώνουν
και πέφτουν σάπιοι κατά γης να μοιάζουν τα όνειρά μας;

Η τόλμη αφού μας έλειψε (και θα μας λείπει πάντα!),
να βγούμε, μόνοι, απ’ τη στενή και τη στρωτή μας κοίτη
κι ελεύτεροι, σαν άνθρωποι στη χαραυγή του κόσμου,
τους άγνωστους να πάρουμε και τους μεγάλους δρόμους,

μ’ ανάλαφρη περπατησιά σαν του πουλιού στο χώμα
και την ψυχή μας ριγηλή σα φυλλωσιά στην αύρα,
τουλάχιστο ας μη χάσουμε την ευκαιρία τώρα
το παίγνιο να γίνουμε των άγριων των κυμάτων

κι όπου το φέρει! Ως πλόκαμοι μπορούν να μας τραβήξουν
τα κύματα της θάλασσας, τα σκοτεινά τα βύθη,
μα και μπορούν, στη φόρα τους, να μας σηκώσουν τόσο
ψηλά — που με το μέτωπο ν’ αγγίξουμε τ’ αστέρια!...