Απολυτίκιον Αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου

Εορτάζεται είς 27 Ιανουαρίου.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, μεγάλος πατέρας και διδάσκαλος της Εκκλησίας (περίπου 344-407). Είχε πύρινο ζήλο, ευγλωττία στα κηρύγματα, απέραντη φιλανθρωπία. Πρεσβύτερος στην Αντιόχεια, πατριάρχης στην Κωνσταντινούπολη. Αναδιργάνωσε την Εκκλησία, έκανε κάθαρση του κλήρου, ανέπτυξε τον ηθικό βίο, ήλεγξε τις παρανομίες των κρατούντων, συνέγραψε μέγα πλήθος έργων. Πέθανε στην εξορίαλ.



Απολυτίκιον
Ἦχος πλ. δ’.
Ἡ του στόματός σου καθάπερ πυρσός εκλάμψασα χάρις, την οικουμένην εφώτισεν, αφιλαργυρίας τω κόσμω θησαυρούς εναπέθετο, το ύψος ημίν της ταπεινοφροσύνης υπέδειξεν. Αλλά σοις λόγοις παιδεύων, Πάτερ, Ιωάννη Χρυσόστομε, πρέσβευε τω Λόγω Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ’. Την υπέρ ημών.
Ἐκ των ουρανών εδέξω την θείαν χάριν, και διά των σων χειλέων, πάντας διδάσκεις, προσκυνείν εν Τριάδι τον ένα Θεόν, Ιωάννη Χρυσόστομε, παμμακάριστε Όσιε, επαξίως ευφημούμεν σε υπάρχεις γαρ καθηγητής, ως τα θεία σαφών.

Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ’. Την Σοφίαν και Λόγον.
Την σοφίαν εξ ύψους καταμαθών, και την χάριν των λόγων παρά Θεού, τοις πάσιν εξέλαμψας, ως χρυσός εν καμίνω, και την Αγίαν Τριάδα, Μονάδα εκήρυξας, την φιλάργυρον πλάνην, τοξεύσας τοις λόγοις σου όθεν και προς ζήλον, Βασιλίδα ελέγξας, αδίκως της ποίμνης σου, απελάθης μακάριε, Ιωάννη Χρυσόστομε πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, των πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοις εορτάζουσι πόθω, την αγίαν μνήμην σου.

Έτερον κάθισμα
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Σκεύος ένθεον της Εκκλησίας, πλούτος άσυλος της ευσεβείας, ανεδείχθης Ιεράρχα Χρυσόστομε, εν απαθεία φαιδρύνας τον βίον σου, τοις δεομένοις επαντλήσας τον έλεον, Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Έτερον κάθισμα
Ἦχος δ’. Επεφάνης σήμερον.
Τοις χρυσέοις λόγοις σου, η Εκκλησία, αρδομένη άπαντας, ποτίζει νάματα χρυσά, και ιατρεύει νοσήματα, των σε υμνούντων, παμμάκαρ Χρυσόστομε.

Έτερον κάθισμα
Ἦχος πλ. δ’. Την Σοφίαν και Λόγον.
Της αρρήτου σοφίας θεοπτικώς, εξαντλήσας τον πλούτον τον γνωστικόν, πάσιν εθησαύρισας, ορθοδοξίας τα νάματα, των μεν πιστών καρδίας, ενθέως ευφραίνοντα, των δε απίστων αξίως, βυθίζοντα δόγματα όθεν δι' αμφοτέρων, ευσεβείας ιδρώσιν, εδείχθης αήττητος, της Τριάδος υπέρμαχος, Ιωάννη Χρυσόστομε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, των πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοις εορτάζουσι πόθω, την αγίαν μνήμην σου.

Οίκος
Τω των όλων Ποιητή κλίνω το γόνυ, τω προαιωνίω Λόγω χείρας εκτείνω, λόγου ζητών χάρισμα, ίνα υμνήσω τον Όσιον, ον αυτός εμεγάλυνε· φησί γαρ τω Προφήτη, ο ζων είς τους αιώνας, Δοξάζω τους εν πίστει δοξάζοντάς με Ο ουν εν τοις πάλαι τον Σαμουήλ ανυψώσας, εδόξασε νυν τον Ἱεράρχην το τάλαντον γαρ ο επιστεύθη, καλώς εμπορευσάμενος, τω Βασιλεί προσήγαγε διό και υπερύψωσεν αυτόν ο υπερούσιος. Τούτου χάριν αιτώ ο ανάξιος εγώ λόγον δοθήναί μοι, ίνα ισχύσω ευσεβώς ανυμνήσαι αύτόν. Των περάτων γαρ υπάρχει καθηγητής, ως τα θεία σαφών.