filmov
tv
Σαντορίνη: Αρχαιολογικός Χώρος Θήρας - Ile de Santorin 2020, site archéologique de Théra antique
Показать описание
Στην ολιγοήμερη παραμονή μας στο νησί της φωτιάς, επισκεφτήκαμε ένα πρωινό τον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Θήρας, μία από τις βόλτες που μας εντυπωσίασαν περισσότερο στο νησί! Βρεθήκαμε στον αρχαιολογικό χώρο στο άνοιγμα, ήμασταν οι πρώτοι, αλλά και οι μοναδικοί επισκέπτες για αρκετή ώρα αυτή την ιδιαίτερη χρονιά.
Η τοποθεσία απίθανη, ήδη στη διαδρομή από τον χαρακτηριστικό δρόμο με τις αλλεπάλληλες στροφές επάνω από το Καμάρι, αντιλαμβάνεται κανείς πως η εμπειρία θα είναι ξεχωριστή. Η θέα προς τις ανατολικές ακτές του νησιού (Καμάρι και Μονόλιθο στα βόρεια και Περίσσα, Περίβολο, Εξωμύτη, Ακρωτήρι στα νότια) κόβει την ανάσα. Από εδώ ψηλά, γίνεται αντιληπτό και πως εξελίχθηκε το νησί στις διαφορετικές γεωλογικές περιόδους. Το ύψωμα του Προφήτη Ηλία στα δυτικά, μαζί με το ύψωμα που βρισκόμαστε, αποτελούν τα παλαιότερα μέρη του νησιού, με πέτρωμα που θυμίζει και τα υπόλοιπα Κυκλαδονήσια. Κάτω, ξεχωρίζουν οι ροές της λάβας και κυρίως οι εναποθέσεις τέφρας που επέκτειναν το νησί κατά περίπου δύο χιλιόμετρα στα ανατολικά και νότια, δημιουργώντας τις υπέροχες μαύρες παραλίες, μετά από την κατακλυσμιαία έκρηξη που συγκλόνισε το νησί το 17ο πΧ αιώνα και άλλαξε για πάντα τη φυσιογνωμία του. Η έκρηξη αυτή οδήγησε για αιώνες στην εγκατάλειψη του νησιού και έθαψε την προϊστορική πόλη στο Ακρωτήρι κάτω από παχιές εναποθέσεις ηφαιστειακών υλικών. Όπως μας πληροφορεί και το φυλλάδιο που διανέμεται στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου, το νησί επανακατοικήθηκε τον 8ο πΧ από Δωριείς αποίκους από τη Σπάρτη και ονομάζεται Θήρα, από το όνομα του αρχηγού τους. Εδώ, στην περιοχή Μέσα Βουνό, σε μία τοποθεσία που μπορούσε να εποπτεύει ένα μεγάλο μέρος της θάλασσας άρχισε να δημιουργείται και να εξελίσσεται η πόλη, περιορισμένη χωρικά από τη μορφολογία του εδάφους. Τα μνημεία που σώζονται ανήκουν στις διάφορες περιόδους από τον 7ο πΧ αιώνα και κυρίως από τον 3ο πΧ αιώνα όπου αρχίζει πλέον και παρακμάζει. Από αυτές τις περιόδους: αρχαϊκή-κλασική, ελληνιστική, ρωμαϊκή σώζονται ιερά, ηρώα, ναοί, θέατρο, οικίες, αγορά κι ένα άρτιο οδικό δίκτυο. Στην ελληνιστική εποχή, κτίζονται και ευρύχωρα σπίτια με περιστύλιο, ακόμη και στην πλευρά του λόφου που είναι πιο εκτεθειμένα στους ανέμους. Θα ξεχωρίσουμε την Οικία της Τύχης, με τη μοναδική θέα και την πολύπλοκη δομή! Μετά την παρακμή της, η πόλη κατοικείται και στους παλιοχριστιανικούς χρόνους, μέχρι να εγκαταλειφθεί οριστικά τον 8ο μΧ αιώνα.
Περπατήσαμε στις γειτονιές αυτές με αρκετά έντονο συναίσθημα συγκίνησης και αφού είχαμε ήδη επισκεφτεί τον Αρχαιολογικό χώρο στο Ακρωτήρι. Το νησί αυτό είναι πολλοί τόποι σε έναν και παρά το μικρό του μέγεθος, έχει να προσφέρει απίστευτες εναλλαγές εικόνων, πληθώρα μνημείων, οικισμών, ακτών που μένουν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη. Ευχαριστούμε πολύ!
Η τοποθεσία απίθανη, ήδη στη διαδρομή από τον χαρακτηριστικό δρόμο με τις αλλεπάλληλες στροφές επάνω από το Καμάρι, αντιλαμβάνεται κανείς πως η εμπειρία θα είναι ξεχωριστή. Η θέα προς τις ανατολικές ακτές του νησιού (Καμάρι και Μονόλιθο στα βόρεια και Περίσσα, Περίβολο, Εξωμύτη, Ακρωτήρι στα νότια) κόβει την ανάσα. Από εδώ ψηλά, γίνεται αντιληπτό και πως εξελίχθηκε το νησί στις διαφορετικές γεωλογικές περιόδους. Το ύψωμα του Προφήτη Ηλία στα δυτικά, μαζί με το ύψωμα που βρισκόμαστε, αποτελούν τα παλαιότερα μέρη του νησιού, με πέτρωμα που θυμίζει και τα υπόλοιπα Κυκλαδονήσια. Κάτω, ξεχωρίζουν οι ροές της λάβας και κυρίως οι εναποθέσεις τέφρας που επέκτειναν το νησί κατά περίπου δύο χιλιόμετρα στα ανατολικά και νότια, δημιουργώντας τις υπέροχες μαύρες παραλίες, μετά από την κατακλυσμιαία έκρηξη που συγκλόνισε το νησί το 17ο πΧ αιώνα και άλλαξε για πάντα τη φυσιογνωμία του. Η έκρηξη αυτή οδήγησε για αιώνες στην εγκατάλειψη του νησιού και έθαψε την προϊστορική πόλη στο Ακρωτήρι κάτω από παχιές εναποθέσεις ηφαιστειακών υλικών. Όπως μας πληροφορεί και το φυλλάδιο που διανέμεται στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου, το νησί επανακατοικήθηκε τον 8ο πΧ από Δωριείς αποίκους από τη Σπάρτη και ονομάζεται Θήρα, από το όνομα του αρχηγού τους. Εδώ, στην περιοχή Μέσα Βουνό, σε μία τοποθεσία που μπορούσε να εποπτεύει ένα μεγάλο μέρος της θάλασσας άρχισε να δημιουργείται και να εξελίσσεται η πόλη, περιορισμένη χωρικά από τη μορφολογία του εδάφους. Τα μνημεία που σώζονται ανήκουν στις διάφορες περιόδους από τον 7ο πΧ αιώνα και κυρίως από τον 3ο πΧ αιώνα όπου αρχίζει πλέον και παρακμάζει. Από αυτές τις περιόδους: αρχαϊκή-κλασική, ελληνιστική, ρωμαϊκή σώζονται ιερά, ηρώα, ναοί, θέατρο, οικίες, αγορά κι ένα άρτιο οδικό δίκτυο. Στην ελληνιστική εποχή, κτίζονται και ευρύχωρα σπίτια με περιστύλιο, ακόμη και στην πλευρά του λόφου που είναι πιο εκτεθειμένα στους ανέμους. Θα ξεχωρίσουμε την Οικία της Τύχης, με τη μοναδική θέα και την πολύπλοκη δομή! Μετά την παρακμή της, η πόλη κατοικείται και στους παλιοχριστιανικούς χρόνους, μέχρι να εγκαταλειφθεί οριστικά τον 8ο μΧ αιώνα.
Περπατήσαμε στις γειτονιές αυτές με αρκετά έντονο συναίσθημα συγκίνησης και αφού είχαμε ήδη επισκεφτεί τον Αρχαιολογικό χώρο στο Ακρωτήρι. Το νησί αυτό είναι πολλοί τόποι σε έναν και παρά το μικρό του μέγεθος, έχει να προσφέρει απίστευτες εναλλαγές εικόνων, πληθώρα μνημείων, οικισμών, ακτών που μένουν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη. Ευχαριστούμε πολύ!
Комментарии