filmov
tv
ΛΑΜΔΑ ΑΛΦΑ - Η ΤΕΧΝΗ ΜΑΣ

Показать описание
ΛΑΜΔΑ ΑΛΦΑ - Η ΤΕΧΝΗ ΜΑΣ
Στίχοι - Ερμηνεία: Λυρικά Απρόβλεπτος
Παραγωγή: 90's Beats
Ηχοληψία: Avenus
Μίξη - Mastering: Avenus
Artwork: Keus One
Στίχοι:
Συγνώμη αν σε πίκρανα για 'κείνα που σου 'πα,
μα σου 'πα μόνο την αλήθεια,δεν γουστάρω την τραμπούκα.
Έχω νόημα στην ψυχή μου,αποτυπώνω στα χαρτιά μου
ότι απο παιδάκι σε ήθελα εδώ,κοντά μου.
Καλές οι θεωρίες μα οι πράξεις είναι καλύτερες
και όσο θα μεγαλώνω θα βλέπω σχέσεις αμφίρροπες.
Το έχω πάρει απόφαση,ο κόσμος παραπονιέται,
για όσα δεν κάνει και τώρα εδώ και εκεί πλανιέται.
Έτσι θα πάει,το σύμπαν μόνιμα μας εκδικείται,
εκ φύσεως αχάριστοι και ο δίπλα προσποιείται,
ώσπου να πάρει αυτό που επιζητεί και επιθυμεί.
Έτσι είναι η κοινωνία που 'χουν φτιάξει όλοι αυτοί.
Απληστία στο έπακρο,νιώθουμε μετανιωμένοι,
που αφήσαμε στιγμή και πέρασε,σαν ηττημένοι.
Ευχαριστώ και εκείνη που επέλεξε να επιμένει,
η ίδια ιστορία πάντα,επανειλημμένη.
Φέρω την ελπίδα σαν κινούμενος στόχος,
προσδιορίζω την καρδιά και σπάει,
άγνωστος ο λόγος.
Κατάλαβα το άγχος που είχες από το σώμα σου,
μετράει παραπάνω να θυμάσαι πάντα ο λόγος σου
και είμαι αυτός που είμαι,που εμφανίζεται μπροστά σου.
Εγώ δεν υποκρύπτω συμφέροντα και παθιάσου,
με ό,τι αγαπάς κρατήσου,πιάσε τα όνειρα σου,
γιατί δεν ζόυμε αιώνια αδερφέ,πια χαμπαριάσου.
Ζούμε στον λαβύρινθο και έχουμε χάσει πίστες,
έλα να σε πάρω να πάμε να φάμε πίτσες με θέα την πόλη,
δεν άλλαξα και εσύ δεν ήρθες,είσαι καλή στην πρόφαση
μα δεν πιστεύω ό,τι είπες.
Η τέχνη μας είναι άτσαλη και μόδα έγινε η θλίψη,
ό,τι γράφω κάποτε,μπορεί να με συνθλίψει.
Ξέρω,από κατάσταση μπορεί να απεγκλωβίσει
και τον πιο διστακτικό που φοβήθηκε να μιλήσει.
Γνωρίζω,δεδομένα τρέχουν πάντα στην ζωή μας,
άμα θα τα πιστέψεις υπόκειται στο κελί μας.
Εγώ θα καθορίζω το μέλλον μα και την τύχη μου
και όταν σου υποσχέθηκα το 'γραφε το μολύβι μου.
Τώρα πια στυλό γιατί έμαθα και την πάτησα,
για αυτό μη διανοείσαι να μου λες πως δεν το αγάπησα.
Περπάτησα σε νήμα ανέφικτο και λυπημένο,
χαλάρωσε και άραξε μα δε σε περιμένω.
Κάναμε,διακρίναμε,τρέχαμε,πάντα λύναμε,
ό,τι μας ταλάνιζε απ'αυτά πόσα να μείνανε;
Ούτε τα μισά,ανεπαίσθητα πάλι με καίω
και αν βρω τι με εμβόλιζε...Μήπως τα παραλέω;
Μακάρι να 'ταν έτσι αλλά σε χάνω συχνά
και όταν θέλω να σε δω σε βλέπω από μακριά.
Αυτή είναι η τιμωρία που εφαρμόσαμε ξαφνικά
γιατί δεν είχα τα μάτια να σε δω θεατρικά.
Δε μου πήγαινε το ψέμμα,ούτε να πάω μουλωχτά
και λυτρώνω την καρδιά μου όταν δεν είμαι καλά.
Για αυτό ευθύνεται η μουσική και τα ακουστικά.
Αυτή τη τέχνη τη λατρεύω,σφίγγω κι άλλο τα δεσμά.
Στίχοι - Ερμηνεία: Λυρικά Απρόβλεπτος
Παραγωγή: 90's Beats
Ηχοληψία: Avenus
Μίξη - Mastering: Avenus
Artwork: Keus One
Στίχοι:
Συγνώμη αν σε πίκρανα για 'κείνα που σου 'πα,
μα σου 'πα μόνο την αλήθεια,δεν γουστάρω την τραμπούκα.
Έχω νόημα στην ψυχή μου,αποτυπώνω στα χαρτιά μου
ότι απο παιδάκι σε ήθελα εδώ,κοντά μου.
Καλές οι θεωρίες μα οι πράξεις είναι καλύτερες
και όσο θα μεγαλώνω θα βλέπω σχέσεις αμφίρροπες.
Το έχω πάρει απόφαση,ο κόσμος παραπονιέται,
για όσα δεν κάνει και τώρα εδώ και εκεί πλανιέται.
Έτσι θα πάει,το σύμπαν μόνιμα μας εκδικείται,
εκ φύσεως αχάριστοι και ο δίπλα προσποιείται,
ώσπου να πάρει αυτό που επιζητεί και επιθυμεί.
Έτσι είναι η κοινωνία που 'χουν φτιάξει όλοι αυτοί.
Απληστία στο έπακρο,νιώθουμε μετανιωμένοι,
που αφήσαμε στιγμή και πέρασε,σαν ηττημένοι.
Ευχαριστώ και εκείνη που επέλεξε να επιμένει,
η ίδια ιστορία πάντα,επανειλημμένη.
Φέρω την ελπίδα σαν κινούμενος στόχος,
προσδιορίζω την καρδιά και σπάει,
άγνωστος ο λόγος.
Κατάλαβα το άγχος που είχες από το σώμα σου,
μετράει παραπάνω να θυμάσαι πάντα ο λόγος σου
και είμαι αυτός που είμαι,που εμφανίζεται μπροστά σου.
Εγώ δεν υποκρύπτω συμφέροντα και παθιάσου,
με ό,τι αγαπάς κρατήσου,πιάσε τα όνειρα σου,
γιατί δεν ζόυμε αιώνια αδερφέ,πια χαμπαριάσου.
Ζούμε στον λαβύρινθο και έχουμε χάσει πίστες,
έλα να σε πάρω να πάμε να φάμε πίτσες με θέα την πόλη,
δεν άλλαξα και εσύ δεν ήρθες,είσαι καλή στην πρόφαση
μα δεν πιστεύω ό,τι είπες.
Η τέχνη μας είναι άτσαλη και μόδα έγινε η θλίψη,
ό,τι γράφω κάποτε,μπορεί να με συνθλίψει.
Ξέρω,από κατάσταση μπορεί να απεγκλωβίσει
και τον πιο διστακτικό που φοβήθηκε να μιλήσει.
Γνωρίζω,δεδομένα τρέχουν πάντα στην ζωή μας,
άμα θα τα πιστέψεις υπόκειται στο κελί μας.
Εγώ θα καθορίζω το μέλλον μα και την τύχη μου
και όταν σου υποσχέθηκα το 'γραφε το μολύβι μου.
Τώρα πια στυλό γιατί έμαθα και την πάτησα,
για αυτό μη διανοείσαι να μου λες πως δεν το αγάπησα.
Περπάτησα σε νήμα ανέφικτο και λυπημένο,
χαλάρωσε και άραξε μα δε σε περιμένω.
Κάναμε,διακρίναμε,τρέχαμε,πάντα λύναμε,
ό,τι μας ταλάνιζε απ'αυτά πόσα να μείνανε;
Ούτε τα μισά,ανεπαίσθητα πάλι με καίω
και αν βρω τι με εμβόλιζε...Μήπως τα παραλέω;
Μακάρι να 'ταν έτσι αλλά σε χάνω συχνά
και όταν θέλω να σε δω σε βλέπω από μακριά.
Αυτή είναι η τιμωρία που εφαρμόσαμε ξαφνικά
γιατί δεν είχα τα μάτια να σε δω θεατρικά.
Δε μου πήγαινε το ψέμμα,ούτε να πάω μουλωχτά
και λυτρώνω την καρδιά μου όταν δεν είμαι καλά.
Για αυτό ευθύνεται η μουσική και τα ακουστικά.
Αυτή τη τέχνη τη λατρεύω,σφίγγω κι άλλο τα δεσμά.
Комментарии