filmov
tv
ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ Έλενα Βασιλειάδη (HD Official Audio Video)

Показать описание
ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ
Στίχοι: Κατερίνα Μπαραμπούτη, μουσική: Γιώργος Παπαντώνης
Τραγούδι: Έλενα Βασιλειάδη
Download & Streaming Links ♫♫♫
από την κυκλοφορία Γιώργος Παπαντώνης ΤΡΟΧΟΣ
(p) & (c) 2020 Musicmirror
Ο μεγάλος τροχός του Ρεμπέτικου…
Αυτός ο δίσκος, αγαπημένε/η ακροατή/τρια, είναι η φυσική συνέχεια
του πρώτου, του «Κοντέρ», και μέρος μιας τριλογίας, που θέλει να θέσει
ορισμένα ζητήματα για το παρελθόν και το παρόν του Ρεμπέτικου.
To μέλλον, ας το αφήσουμε ...… στην ώρα του
Στο «Κοντέρ», λοιπόν, τέθηκε το ζήτημα της ανάγκης για μηδενισμό,
κατά κάποιο τρόπο, του κοντέρ της ελληνικής μουσικής. Πιστεύω, είχε
γίνει σαφές, πως δεν πρόκειται για αίτημα επιστροφής στις ρίζες, αλλά
για διάθεση να πιάσουμε τα πράματα από την αρχή. Να ξεκινήσουμε
πάλι από το στοιχειώδες, το απολύτως απαραίτητο, αν είναι δυνατόν από
το «μηδέν», με την επίγνωση πάντοτε, ότι το κοντέρ της ιστορίας δεν
είναι δυνατό να μηδενιστεί κατά παραγγελία, αλλά και με τη βεβαιότητα,
ότι κάτι τέτοιο είναι ανάγκη επιτακτική. Κατευθύνεται, απλώς, κανείς
προς τον συγκεκριμένο στόχο, «χτίζοντας σα να ‘ναι η άμμος πέτρα».
Πιστεύω, πως όλα τα νέα παιδιά που ανακαλύπτουν το Ρεμπέτικο κάτι
τέτοιο κάνουν.
Αν το «Κοντέρ» έθετε το ζήτημα της διαπίστωσης μιας ανάγκης,
ο «Τροχός» θα θέσει το ζήτημα της κατεύθυνσης προς την ικανοποίησή της…
Έχω, φως μου, τόσα μάτια που ‘ναι δύσκολο να δω
και τα χέρα μου πονάνε όταν πάω να κρατηθώ.
Ο μικρός σουγιάς της τσέπης μου ΄χει κόψει το κορμί
κ’ οι βαθιές χαραματιές του φτιάξαν ύπουλη πληγή.
Κάποια μέρα πήρα φόρα να πηδήσω στο κενό
κ’ ίσως να ‘βρισκα μια χώρα που ν’ αξίζει να την δω.
Χαιρετώ σε, οδοιπόρε, με το βρόμικο σακάκι
Το τσιγάρο σου τελειώνει και το φως του ήλιου ανάβει.
Νεφέλη Ζυγουράκη, μπαγλαμά,
Βασίλης Τράνακας: κιθάρα,
Γιώργος Παπαντώνης: μπουζούκι
Στίχοι: Κατερίνα Μπαραμπούτη, μουσική: Γιώργος Παπαντώνης
Τραγούδι: Έλενα Βασιλειάδη
Download & Streaming Links ♫♫♫
από την κυκλοφορία Γιώργος Παπαντώνης ΤΡΟΧΟΣ
(p) & (c) 2020 Musicmirror
Ο μεγάλος τροχός του Ρεμπέτικου…
Αυτός ο δίσκος, αγαπημένε/η ακροατή/τρια, είναι η φυσική συνέχεια
του πρώτου, του «Κοντέρ», και μέρος μιας τριλογίας, που θέλει να θέσει
ορισμένα ζητήματα για το παρελθόν και το παρόν του Ρεμπέτικου.
To μέλλον, ας το αφήσουμε ...… στην ώρα του
Στο «Κοντέρ», λοιπόν, τέθηκε το ζήτημα της ανάγκης για μηδενισμό,
κατά κάποιο τρόπο, του κοντέρ της ελληνικής μουσικής. Πιστεύω, είχε
γίνει σαφές, πως δεν πρόκειται για αίτημα επιστροφής στις ρίζες, αλλά
για διάθεση να πιάσουμε τα πράματα από την αρχή. Να ξεκινήσουμε
πάλι από το στοιχειώδες, το απολύτως απαραίτητο, αν είναι δυνατόν από
το «μηδέν», με την επίγνωση πάντοτε, ότι το κοντέρ της ιστορίας δεν
είναι δυνατό να μηδενιστεί κατά παραγγελία, αλλά και με τη βεβαιότητα,
ότι κάτι τέτοιο είναι ανάγκη επιτακτική. Κατευθύνεται, απλώς, κανείς
προς τον συγκεκριμένο στόχο, «χτίζοντας σα να ‘ναι η άμμος πέτρα».
Πιστεύω, πως όλα τα νέα παιδιά που ανακαλύπτουν το Ρεμπέτικο κάτι
τέτοιο κάνουν.
Αν το «Κοντέρ» έθετε το ζήτημα της διαπίστωσης μιας ανάγκης,
ο «Τροχός» θα θέσει το ζήτημα της κατεύθυνσης προς την ικανοποίησή της…
Έχω, φως μου, τόσα μάτια που ‘ναι δύσκολο να δω
και τα χέρα μου πονάνε όταν πάω να κρατηθώ.
Ο μικρός σουγιάς της τσέπης μου ΄χει κόψει το κορμί
κ’ οι βαθιές χαραματιές του φτιάξαν ύπουλη πληγή.
Κάποια μέρα πήρα φόρα να πηδήσω στο κενό
κ’ ίσως να ‘βρισκα μια χώρα που ν’ αξίζει να την δω.
Χαιρετώ σε, οδοιπόρε, με το βρόμικο σακάκι
Το τσιγάρο σου τελειώνει και το φως του ήλιου ανάβει.
Νεφέλη Ζυγουράκη, μπαγλαμά,
Βασίλης Τράνακας: κιθάρα,
Γιώργος Παπαντώνης: μπουζούκι
Комментарии