filmov
tv
Soror Mystica - Κυλά ο χρόνος (Prod. AA Beats)

Показать описание
Lyrics : Soror Mystica
Instrumental : AA Beats
Recorded at Audiolize it studio
Mix-Master : Audiolize it studio
Find Soror Mystica:
Find Audiolize it & AA Beats:
Στίχοι:
Κυλάει ο χρόνος σαν νερό και κάθε μέρα προσπαθώ να γράφω άλλη μια σελίδα απ'το βιβλίο μου. Συγγραφέας της συμφοράς σε μια ταινία film noir, ασπρόμαυρα τα πάντα μοιάζουν να 'ναι γύρω μου.
Είπα να γράψω άλλο ένα κομμάτι να το, πάρτο, βάλτο. Το beat του aksepe σαν μάννα εξ ουρανού στο πιάτο. Το ραπ μου λιτανεία να γλιτώσω από τον βάλτο, θυσία σε παράφρων θεό που πάντοτε ζητάει κι άλλο. Δεν ξέρω τι άλλο να δώσω μόνο ενέργεια, σκέψη και τόσο όσο χρειάζεται για να γλιτώσω από περίεργες σκέψεις που με τραβάνε σε στάλες να πελαγώσω, θέλω τις στραβές μου να ισιώσω.
Γόνιμη η φρίκη μου γεννάει θλιμμένα ποιήματα, ακυβέρνητα τα πλοία μας έρχεται φουρτούνα, θύελλα. Ρίσκο το πηδάλιο ποιος θα πάρει,ρώσικη ρουλέτα, ο επιλαχών σαλτάρει όποιος σαλπάρει άνευ αποδοχών, άδειος κενός.Και τώρα ήρθε ο καιρός λοιπόν, εμπρός. Καπετάνιος έγινε ο τελευταίος Μοϊκανός, θέλει να τρέξει μα επιπλέει, εγκλωβισμένος στο κατάστρωμα ναυαγός, στη στεριά δε ζει το ψάρι και σε κλουβί ο αετός.
Κυλάει ο χρόνος σαν νερό και κάθε μετά προσπαθώ και προσπαθώ να κυλάω και εγώ μαζί. Μα κάποιες μέρες σαν κι αυτή νιώθω σαν να κολλάει η βελόνα και να παίζει η λούπα στο repeat, στο repeat.
Με δυσκολεύουν οι άδειες σελίδες που πασχίζω για να τις γεμίσω, εκβιάζω λέξεις και στίχους κάπως για να τις ντύσω. Λευκή σελίδα με μία λέξη μόνο σαν επιγραφή στο μνήμα, αλλάζω κεφάλαιο, γυρνάω σελίδα, χρωστάω ακόμη ένα ποίημα. Δεν θέλω να τελειώσει το beat όμως ακόμα, η ψυχή μου φλέγεται καπνούς βγάζω από το στόμα. Για αυτό δεν βάζω τελεία, αλλά κόμμα, μπαίνω με φόρα στο ρεφρέν παρούσα κάθε εποχή, μη με ρωτάς μάγκα για τον χειμώνα.
Κυλάει ο χρόνος σαν νερό και κάθε μέρα προσπαθώ να γράφω άλλη μια σελίδα απ'το βιβλίο μου. Συγγραφέας της συμφοράς σε μια ταινία film noir , ασπρόμαυρα τα πάντα μοιάζουν να 'ναι γύρω μου.
Κρύος ιδρώτας λούζει τώρα το κορμί μου, ψυχρόλουτρο αλήθειας το όνειρό σου, θυμήσου... Κεφάλια στρουμπουλά σε σώματα ισχνά μιλούν πολύ λένε πολλά όλοι μαζί, ποιος ακούει τελικά... Κανένας τους... Γλώσσα διχαλωτή, δεν την βουτάνε στο κεφάλι παρά μόνο στη χολή. Λερναίες Ύδρες έχω τον τρόπο και τα κεφάλια κόβω, εφοδιάζω τα βέλη μου με συνήθειες τοξικές σύγχρονο όπλο.
Ίσως να φταίει που μεγάλωσα με μια μεγάλη σκιά στο φόντο. Γουστάρω το μαύρο όχι να το καπνίζω μόνο, έλκω τη θλίψη μου σαν δίπολο μέσα απ'αυτή αντλώ έμπνευση και προχωρώ.
Εδώ γράφουμε για ό,τι μας πονά... Λάθη, πάθη, ξοδεμένα δειλινά και μυστικά. Γράφω να θυμάμαι, να μη ξεχνώ το πρωταρχικό μου συναίσθημα, αν έφαγες "όχι“ απ'την αρχή τότε ποια λες να 'ναι η συνέχεια;
Παίρνω το πλοίο το στουκάρω στο παγόβουνο, έσπασε ο πάγος και έτσι τώρα μπορώ πια να αγαπώ. Σανίδες τριγύρω μου πολλές, όμως δε ψάχνω για σωτηρία, κυλάει ο χρόνος σαν νερό, χωρίς να το σκεφτώ βουτώ και κολυμπώ μέσα του γαλήνια...
Instrumental : AA Beats
Recorded at Audiolize it studio
Mix-Master : Audiolize it studio
Find Soror Mystica:
Find Audiolize it & AA Beats:
Στίχοι:
Κυλάει ο χρόνος σαν νερό και κάθε μέρα προσπαθώ να γράφω άλλη μια σελίδα απ'το βιβλίο μου. Συγγραφέας της συμφοράς σε μια ταινία film noir, ασπρόμαυρα τα πάντα μοιάζουν να 'ναι γύρω μου.
Είπα να γράψω άλλο ένα κομμάτι να το, πάρτο, βάλτο. Το beat του aksepe σαν μάννα εξ ουρανού στο πιάτο. Το ραπ μου λιτανεία να γλιτώσω από τον βάλτο, θυσία σε παράφρων θεό που πάντοτε ζητάει κι άλλο. Δεν ξέρω τι άλλο να δώσω μόνο ενέργεια, σκέψη και τόσο όσο χρειάζεται για να γλιτώσω από περίεργες σκέψεις που με τραβάνε σε στάλες να πελαγώσω, θέλω τις στραβές μου να ισιώσω.
Γόνιμη η φρίκη μου γεννάει θλιμμένα ποιήματα, ακυβέρνητα τα πλοία μας έρχεται φουρτούνα, θύελλα. Ρίσκο το πηδάλιο ποιος θα πάρει,ρώσικη ρουλέτα, ο επιλαχών σαλτάρει όποιος σαλπάρει άνευ αποδοχών, άδειος κενός.Και τώρα ήρθε ο καιρός λοιπόν, εμπρός. Καπετάνιος έγινε ο τελευταίος Μοϊκανός, θέλει να τρέξει μα επιπλέει, εγκλωβισμένος στο κατάστρωμα ναυαγός, στη στεριά δε ζει το ψάρι και σε κλουβί ο αετός.
Κυλάει ο χρόνος σαν νερό και κάθε μετά προσπαθώ και προσπαθώ να κυλάω και εγώ μαζί. Μα κάποιες μέρες σαν κι αυτή νιώθω σαν να κολλάει η βελόνα και να παίζει η λούπα στο repeat, στο repeat.
Με δυσκολεύουν οι άδειες σελίδες που πασχίζω για να τις γεμίσω, εκβιάζω λέξεις και στίχους κάπως για να τις ντύσω. Λευκή σελίδα με μία λέξη μόνο σαν επιγραφή στο μνήμα, αλλάζω κεφάλαιο, γυρνάω σελίδα, χρωστάω ακόμη ένα ποίημα. Δεν θέλω να τελειώσει το beat όμως ακόμα, η ψυχή μου φλέγεται καπνούς βγάζω από το στόμα. Για αυτό δεν βάζω τελεία, αλλά κόμμα, μπαίνω με φόρα στο ρεφρέν παρούσα κάθε εποχή, μη με ρωτάς μάγκα για τον χειμώνα.
Κυλάει ο χρόνος σαν νερό και κάθε μέρα προσπαθώ να γράφω άλλη μια σελίδα απ'το βιβλίο μου. Συγγραφέας της συμφοράς σε μια ταινία film noir , ασπρόμαυρα τα πάντα μοιάζουν να 'ναι γύρω μου.
Κρύος ιδρώτας λούζει τώρα το κορμί μου, ψυχρόλουτρο αλήθειας το όνειρό σου, θυμήσου... Κεφάλια στρουμπουλά σε σώματα ισχνά μιλούν πολύ λένε πολλά όλοι μαζί, ποιος ακούει τελικά... Κανένας τους... Γλώσσα διχαλωτή, δεν την βουτάνε στο κεφάλι παρά μόνο στη χολή. Λερναίες Ύδρες έχω τον τρόπο και τα κεφάλια κόβω, εφοδιάζω τα βέλη μου με συνήθειες τοξικές σύγχρονο όπλο.
Ίσως να φταίει που μεγάλωσα με μια μεγάλη σκιά στο φόντο. Γουστάρω το μαύρο όχι να το καπνίζω μόνο, έλκω τη θλίψη μου σαν δίπολο μέσα απ'αυτή αντλώ έμπνευση και προχωρώ.
Εδώ γράφουμε για ό,τι μας πονά... Λάθη, πάθη, ξοδεμένα δειλινά και μυστικά. Γράφω να θυμάμαι, να μη ξεχνώ το πρωταρχικό μου συναίσθημα, αν έφαγες "όχι“ απ'την αρχή τότε ποια λες να 'ναι η συνέχεια;
Παίρνω το πλοίο το στουκάρω στο παγόβουνο, έσπασε ο πάγος και έτσι τώρα μπορώ πια να αγαπώ. Σανίδες τριγύρω μου πολλές, όμως δε ψάχνω για σωτηρία, κυλάει ο χρόνος σαν νερό, χωρίς να το σκεφτώ βουτώ και κολυμπώ μέσα του γαλήνια...
Комментарии