Ασπροπόταμος - Πολυθέα: Όταν λιώνουν τα χιόνια...

"Το χαμένο ποτάμι"

"Κυλάνε τα ποτάμια
Ψάχνουν με υπομονή
Το δρόμο τους
Γυρίζουν σαν τα φίδια
Κρέμονται στους γκρεμούς
Γίνονται καταρράκτες

Κυλάνε τα ποτάμια
Χτυπιόνται στα βράχια
Αφρίζουν στα απότομαφαράγγια
Μπαίνουν σε σπηλιέςυπόγειες
Γίνονται νύμφες
Ξανασαίνουν στους κάμπους
κάτω από τις ιτιέςκαι τα πλατάνια
Πριν επιστρέψουν ήρεμα
στην αλμυρή τους μήτρα"

Ποίημα του Γιάννη Ποταμιάνου

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΕΛΙΟΥ

Ωρέ, πικρά το λένε τα πουλιά, Βασίλη Τσέλιο μου
Πικρά το λεν' τ' αηδόνια, πικρά το λέει, Τσέλιο, μια πέρδικα
Ωρέ, πικρά το λέει μια πέρδικα, Τσέλιο περήφανε
Του Τσέλιο ο μοιρολόι, κάτω στον Άσπρο- Τσέλιο μ', -πόταμο
Ωρέ, κάτω στον Ασπροπόταμο, Βασίλη Τσέλιο μου
Πού 'ν' τα πολλά τα χιόνια, χιόνια μου, να μη λιώσετε
Χιόνια μου, να μη λιώσετε, χιόνια, να μη χαθείτε
Γιατ' είναι ο Τσέλιος άρρωστος, βαριά 'ναι λαβωμένος