Carnals - 03. Ο Καθένας το Ταξίδι Του

Track 03 από το "Ο Καθένας το Ταξίδι Του" LP

Carnals (Νος, Οιωνός, Owl)

Recorded, mixed, and mastered at E'n'D Productions

Στίχοι/Lyrics:

Refrain
Ο καθένας στη χαρά του, ο καθένας με τη λύπη του,
Αυτό που νιώθεις μέσα σου, αυτό είναι το σπίτι σου
Ταξιδιώτες σε κοινή τροχιά και μόνος του κανένας,
Οι δρόμοι γίναν ένας, ο καθένας το ταξίδι του

Owl
I left on the night on the fifth day
With a mic and a Dutch clutched to my ribcage
Days decompose...I did what was necessary
Left a black rose for my past in the cemetery
The clouds are grey eels, the far stars like needles
My lungs screaming underneath their dark tar tuxedo
As I make my way past the flocks of the people
I’ve been doomed to hide in ghost filled roads
Where street lights flicker and the crickets’ wings sing to the moonless sky
Where time flies astray like an infinite runaway train
And any fear or delay means tomorrow’s the same,
So before I’ve hollowed away, and tomorrow’s today
I’m breaking the chains, and breaking the habit
Escaping my madness...Until I no longer know if I’m Jason or Alice,
I’ll pass down through that hole, discover my pathways,
Cause the dawn... (Jason or Alice)
Cause the dawn of new days comes by chasing the rabbit

Refrain
Ο καθένας στη χαρά του, ο καθένας με τη λύπη του,
Αυτό που νιώθεις μέσα σου, αυτό είναι το σπίτι σου
Ταξιδιώτες σε κοινή τροχιά και μόνος του κανένας,
Οι δρόμοι γίναν ένας, ο καθένας το ταξίδι του

Νος
Μέρες, νύχτες, χιλιόμετρα και μάτια είδα,
Από μικρός περπάταγα μυαλό μ’ ελπίδα,
Τριγύρναγα σε δρόμους που ’χαν όμορφα στολίδια,
Τριγύρναγα σε δρόμους όπου έβλεπα τα ίδια.
Πήγα σ’ όμορφα τοπία, χάζευα τον κόσμο και του έδινα βραβεία, η ομορφιά του ευλογία,
Ευτυχία σε εικόνα και εικόνα με ευτυχία
Το πλάνο μου ατελείωτο, μακρυά απ΄ το κρησφύγετο,
Ο αέρας που ‘ταν καθαρός, το σώμα μου επίπεδο,
Κατάθλιψης αντίδοτο και πίσω.
Το τσιγάρο μου να σβήσω,
Να βρεθώ με τους δικούς μου για να τους εξιστορήσω,
Στο μπαλκόνι ή στη πλατεία, για να γίνω γραφικός,
Στα δικά μας γραφικά σημεία, εκεί που έχουμε τα ηνία
και γλεντάμε κάθε βράδυ μ’ αναπτήρα και με μπύρα,
το ταξίδι είναι όμορφο στη γη μας και στη γύρα,
όπου κρίνουμε τη μοίρα δίχως πείρα...
του ταξιδιού η συνέχεια το πρωί μες στο νιπτήρα

Οιωνός
Μες στο νιπτήρα στάλα στάλα,
γεμίζω το μπουκάλι να σπάσω πια αυτή τη γυάλα
ν’ αφήσω τα νερά της να ξεβράσουνε τα πάντα
πάμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή
ο καθένας το ταξίδι του θα πει
μακρινός ταξιδιώτης κατέφθασε στο τόπο
Αθήνα, η πόλη μου μυρίζει δυόσμο
αντικρίζω πρόσωπα χαμογελαστά κι όχι μόνο
ο ουρανός γαλανός κι ενώ παρατηρώ παγώνω
κανείς δεν κρατάει στο χέρι ένα γαμημένο κινητό
δεν υπάρχει μέσο τεχνολογικό
γυρίζω βλέπω τα παιδιά σου Αθήνα
ειρήνη κι όχι πόλεμο μπήκα στο κλίμα
κάπου στο κέντρο με τα πόδια ούτε ένα βήμα
κοιτώ τη γη απλό χώμα , έχει δικό της χρώμα
πράσινο αδερφέ τσουλώ πιο κάτω σα τη ρόδα
κοίτα να δεις χαθήκανε οι φτωχοί
ζούνε αξιοπρεπώς όλοι οι άνθρωποι μαζί
και τα παιδιά παίζουν αμέριμνα
κι οι πατεράδες τραγουδάνε εύθυμα
στο λάκκο κακές αναμνήσεις κι έπειτα
νομίζω πως έγινε η αρχή
ο καθένας το ταξίδι του να ζήσει με ψυχή

Refrain
Ο καθένας στη χαρά του, ο καθένας με τη λύπη του,
Αυτό που νιώθεις μέσα σου, αυτό είναι το σπίτι σου
Ταξιδιώτες σε κοινή τροχιά και μόνος του κανένας,
Οι δρόμοι γίναν ένας, ο καθένας το ταξίδι του (x2)