Ελένη Καρακάση - 'Κι αν με βγάλανε Ελένη' LIVE

Στίχοι: Ισαάκ Σούσης / Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Λόγια μην ακούς του κόσμου
και κουβέντες μασημένες.
Ήμουν πάντα ο εαυτός μου
που δεν τον μοιράστηκα.
Λάμπουν κάποτε οι αλήθειες
πάντα αργοπορημένες,
μα να εξηγώ στο κόσμο
μάτια μου κουράστηκα.

Κι αν με βγάλανε Ελένη
ούτε με ρωτήσανε.
Ερωτεύτηκαν μια ξένη
που δε συναντήσανε.
Κι εγώ έπαιρνα τα πλοία μοναχή και γέλαγα
και γινόμουν τρικυμία στα νεκρά τα πέλαγα,
στα πέλαγα.

Σαν γεφύρι το φιλί μου
σε ποτάμια στερεμένα
και τ’ ανέγγιχτο κορμί μου
λίμνη σ’ οροπέδιο.
Μια ομίχλη η ζωή μου
σε στρατόπεδα χαμένα
και καταυλισμός ονείρων
έξω από το σχέδιο,
το σχέδιο.

Κι αν με βγάλανε Ελένη
ούτε με ρωτήσανε.
Ερωτεύτηκαν μια ξένη
που δε συναντήσανε.
Κι εγώ έπαιρνα τα πλοία μοναχή και γέλαγα
και γινόμουν τρικυμία στα νεκρά τα πέλαγα,
στα πέλαγα.

Λόγια μην ακούς του κόσμου.
Φανταστείτε το μέσα μας σαν μια θάλασσα. Μία θάλασσα που άλλοτε αγριεύει κι αφρίζει, άλλοτε γαληνεύει, άλλοτε μελαγχολεί, άλλοτε γιορτάζει, άλλοτε γίνεται λιμάνι κι αγκαλιά κι άλλοτε σε ναυαγεί στ’ ανοιχτά. Κι όλο αυτό κάντε το τραγούδια…

Μετά τις sold out εμφανίσεις της την περασμένη σεζόν με τα «Θανατερά – Κηδεία μετά μουσικής» η Ελένη Καρακάση επιστρέφει στη μουσική σκηνή Σφίγγα για όλες τις Τρίτες του Νοεμβρίου (7, 14, 21 και 28) με μία νέα μουσική παράσταση, που κάνει βουτιά στις… θάλασσες μέσα μας. Αυτές τις θάλασσες που κρύβουν σκοτάδια και μαργαριτάρια.

Μέσα από μία αγκαλιά τραγούδια που έχουν κάτι από τη θάλασσα, όπως αυτή καθρεφτίζεται στην ψυχή μας, η Ελένη Καρακάση με την υπέροχη φωνή της και το μοναδικό της ταμπεραμέντο μας καλεί σε ένα εντελώς διαφορετικό και απρόσμενο θαλασσινό μουσικό ταξίδι.

Στο πρώτο μέρος της μουσικής αυτής παράστασης η Ελένη, παρέα με τους τέσσερις μουσικούς της και τον Δημήτρη Χαλιώτη στα κείμενα και την καλλιτεχνική επιμέλεια, μας συστήνει – πότε με χιουμοριστική και πότε με μελαγχολική διάθεση – τα βασικά στάδια αυτογνωσίας της θάλασσας μέσα μας προκειμένου να μην ναυαγούμε σ’ αυτή τόσο συχνά, ενώ στο δεύτερο μέρος μας καλεί να γιορτάσουμε σε πιο φωτεινές ακρογιαλιές.

Από το «Πάτωμα» και τo «Πέλαγο είναι βαθύ» μέχρι το «Όνειρο δεμένο» και το «Μοιάζεις κι εσύ με θάλασσα» το ταξίδι στις «θάλασσες μέσα μας» κρύβει πελάγη χωρίς άκρη, απάνεμα λιμάνια, φουρτούνες και ηλιοβασιλέματα, νησιά που αράζουμε κι άλλα που αφήνουμε πίσω μας, μέρες που η θάλασσά μας γεμίζει σμαράγδια κι άλλες που παίρνει αυτό το χρώμα του γκρίζου… Γιατί όπως λέει και ο Διονύσης Σαββόπουλος: «Μια θάλασσα μικρή, στο δάκρυ, στο τραγούδι, στο κάθε σου φιλί…»
Προσωπικό αρχειο