ΔΌΞΑ ΤΩ ΘΕΏ! Ο παπαγάλος του Αγίου Πορφυρίου!

Ένας στρατός αγγέλων του Θεού στέλνει θεραπευτική ενέργεια σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Ο Θεός είναι μαζί μας!
Τίποτα άλλο δεν μπορεί να μας σώσει.
Πιστέψτε, εμπιστευτείτε, σωθείτε!!!
_____________________________________________
Ένας μικρός σκαλίζοντας στο σπίτι του, βρήκε σε μία γωνία παραπεταμένο ένα καλοδεμένο βιβλίο.
Ήταν γεμάτο σκόνη. Με λαχτάρα έτρεξε να ρωτήσει και να μάθει τι βιβλίο ήταν αυτό.
Η μητέρα έδωσε σύντομα την απάντηση:
– Είναι παιδί μου, «το βιβλίο του Θεού» και να το αφήσεις εκεί που το βρήκες.
Τότε ο μικρός γεμάτος απορία, γιατί το βιβλίο του Θεού ήταν τόσο περιφρονημένο, λέει στη μητέρα του:
– Αφού είναι έτσι μαμά, τότε γιατί δεν το στέλνουμε πίσω στον καλό Θεό να το δώσει σε κανέναν άλλο που να το διαβάζει;
Και η μητέρα κοκκίνισε.
Δεν ήξερε τι να απαντήσει.
Ένιωσε την ενοχή…
Λίγοι έχουν το βιβλίο της Αγ. Γραφής στα σπίτια τους.
Κι απ’ αυτούς, πόσοι άνθρωποι αλήθεια, δεν το έχουν ξεχασμένο, σκονισμένο και παραπεταμένο σε κάποιο Εικονοστάσι ή σε κάποιο ντουλαπάκι…
Το βιβλίο του Θεού όμως, έχουμε χρέος όλοι μας να το διαβάζουμε και να το έχουμε σε μεγάλη εκτίμηση, αλλά κυρίως να το έχουμε μέσα στην καρδιά μας!
(π. Γιάννης Πανταζής)

🌟" Τι φως και χρώμα κ’ εμμορφιά να σκόρπιζε τ’ αστέρι
Οπού στην κούνια του Χριστού τους Μάγους έχε φέρει.
Ποιος άγγελος το διάλεξε για τέτοιο ταχυδρόμο!

Τ’ άλλα τ’ αστέρια θάβλεπαν το φωτεινό τους δρόμο,
Κι από τη ζήλεια θάτρεμαν…
Αστέρι, σε ποια χώρα
Του απέραντου σ’ ουρανού να λαμπυρίζεις τώρα;

Η παντοδύναμη Φθορά μην έσβησε το φως σου;
Ή μήπως εισ’ αθάνατο κ’ εσύ σαν το Χριστό σου;
Δεν κατεβαίν’ η λάμψη σου κ’ εδώ στα χώματά μας;

Για όλα τ’ άστρ, αλίμονο! Δεν είναι η ματιά μας…
Και μόνον όταν τα λαμπρά Χριστούγεννά μας θάμπουν,
Θαρρώ πως οι ακτίνες σου μες στην ψυχή μου λάμπουν.

Τι φως και χρώμα κ’ εμμορφιά να σκόρπιζε τ’ αστέρι,
Οπού στην κούνια του Θεού τους Μάγους έχει φέρει!
(«Χριστούγεννα»
Κ. Παλαμάς)

[Κώσταςσιρακιδης]

Απο τα πιο έξυπνα ζωα δεν είναι τυχαίο