Η συγκλονιστική στιγμή που ο Άγ. Πορφύριος απέκτησε το Προορατικό Χάρισμα - Γεώργιος Παπαζάχος

14 Χρόνια κοντά στον Άγιο Πορφύριο - Γεώργιος Παπαζάχος
Ο αείμνηστος καθηγητής καρδιολογίας και πνευματικό τέκνο του Αγίου Πορφυρίου κ. Γεώργιος Παπαζάχος, περιγράφει την στενή σχέση που είχε με τον Άγιο Πορφύριο και όλες τις εμπειρίες που είχε μαζί του.
© 2024 Όρος Αλατόμητον

Δείτα τα βίντεο:

Ο όσιος Γέρων Πορφύριος, κατά κόσμον Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης, γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1906 μ.Χ., στην Εύβοια, στο χωριό Άγιος Ιωάννης της επαρχίας Καρυστίας. Ο μικρός Ευάγγελος ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειας. Φύλαγε πρόβατα στο βουνό και είχε παρακολουθήσει μόνο την πρώτη τάξη του δημοτικού, όταν αναγκάστηκε και αυτός λόγω της μεγάλης φτώχειας να πάει στη Χαλκίδα για να δουλέψει. Ήταν μόλις επτά χρονών. Εργάστηκε δύο τρία χρόνια σ ἕνα κατάστημα. Μετά πήγε στον Πειραιά, όπου δούλεψε δύο χρόνια στο παντοπωλείο ενός συγγενούς.

Στα δώδεκά του χρόνια έφυγε κρυφά για το Άγιον Όρος, με τον πόθο να μιμηθεί τον Άγιο Ιωάννη τον Καλυβίτη, τον οποίο είχε ιδιαίτερα αγαπήσει, όταν παλαιότερα είχε διαβάσει το βίο του. Η χάρις του Θεού τον οδήγησε στην καλύβη του Αγίου Γεωργίου Καυσοκαλυβίων και στην υποταγή δύο Γερόντων, του Παντελεήμονος, ο οποίος ήταν και πνευματικός, και του Ιωαννικίου, αδελφών κατά σάρκα. Αφοσιώθηκε στους δύο Γέροντες, που κατά κοινή ομολογία ήταν ιδιαίτερα αυστηροί, με μεγάλη αγάπη και με πνεύμα απόλυτης υπακοής.

Έγινε μοναχός σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών και πήρε το όνομα Νικήτας. Μετά από δύο χρόνια έγινε μεγαλόσχημος. Λίγο αργότερα ο Θεός του δώρισε το διορατικό χάρισμα.

Στα δεκαεννέα του χρόνια ο Γέροντας αρρώστησε πολύ σοβαρά, γεγονός που τον ανάγκασε να εγκαταλείψει οριστικά το Άγιον Όρος. Επέστρεψε τότε στην Εύβοια, όπου εγκαταβίωσε στη Μονή του Αγίου Χαραλάμπους Λευκών. Ένα χρόνο αργότερα, το έτος 1926 μ.Χ., σε ηλικία είκοσι ετών, χειροτονήθηκε ιερέας στον Άγιο Χαράλαμπο Κύμης από τον Πορφύριο Γ’ , Αρχιεπίσκοπο Σινά, ο οποίος του έδωσε το όνομα Πορφύριος. Στα είκοσι δύο του έγινε πνευματικός-εξομολόγος και λίγο αργότερα αρχιμανδρίτης. Για ένα διάστημα εργάστηκε ως εφημέριος στους Τσακαίους, χωριό της Εύβοιας.

Στην Εύβοια, στην Ιερά Μονή Αγίου Χαραλάμπους, έζησε δώδεκα χρόνια, διακονώντας τους ανθρώπους ως πνευματικός και εξολόγος, και τρία χρόνια στην Άνω Βάθεια, στην εγκαταλελειμμένη Μονή του Αγίου Νικολάου.

Το 1940 μ.Χ., παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Γέροντας Πορφύριος εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ανέλαβε καθήκοντα εφημερίου και πνευματικού στην Πολυκλινική Αθηνών.

Από το 1955 μ.Χ. είχε εγκατασταθεί στα Καλλίσια, όπου είχε μισθώσει από την Ιερά Μονή Πεντέλης το εκεί ευρισκόμενο μονύδριο του Αγίου Νικολάου με την αγροτική περιοχή που το περιέβαλλε, την οποία καλλιεργούσε με μεγάλη επιμέλεια. Εδώ, παράλληλα εξασκούσε το πλούσιο πνευματικό του έργο.

Το καλοκαίρι του 1979 μ.Χ., εγκαταστάθηκε στο Μήλεσι με το όνειρο να χτίσει μοναστήρι. Εκεί ζούσε στην αρχή σε ένα τροχόσπιτο κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες και μετά σε ένα απέριττο κελλάκι από τσιμεντόλιθους, όπου και υπέμενε αγόγγυστα τις πολλές δοκιμασίες της υγείας του. Το 1984 μ.Χ. μεταφέρθηκε σε κτίσμα του υπό ανέγερση μοναστηριού, για την ολοκλήρωση του οποίου ο Γέροντας, παρόλο που ήταν πολύ άρρωστος και τυφλός, εργαζόταν ακατάπαυστα και ακαταπόνητα.

Τα τελευταία χρόνια της επίγειας ζωής του, επιθυμούσε να αποσυρθεί στο Άγιον Όρος, στα αγαπημένα του Καυσοκαλύβια, όπου μυστικά και αθόρυβα, όπως έζησε, θα έδιδε την ψυχή του στο Νυμφίο της. Πολλές φορές τον άκουσαν να λέει: «Επιδιώκω και τώρα που εγήρασα να πάω και να πεθάνω εκεί πάνω».

Πράγματι, τον Ιούνιο του 1991 μ.Χ., προαισθανόμενος το τέλος του, και μη θέλοντας να κηδευθεί με τιμές, αναχώρησε για το καλύβι του Αγίου Γεωργίου στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους, όπου είχε καρεί μοναχός πριν από περίπου 70 χρόνια και στις 4:31΄ το πρωί της 2ας Δεκεμβρίου 1991 μ.Χ. παρέδωσε το πνεύμα στον Κύριο, που τόσο αγάπησε στη ζωή του.

Τα τελευταία λόγια που ακούστηκαν από το στόμα του ήταν από την αρχιερατική προσευχή του Κυρίου, αυτά που τόσο αγαπούσε και πολύ συχνά επαναλάμβανε: «ἵνα ὦσιν ἓν».

#προσευχή #αγιοσ #αγιοιπατερεσ #foryou #prayer #αγιοι #αγιοοροσ #άγιος #προσευχές #αγιοσπορφυριοσ #παπαγάλοσ #θαύμα #θαύματα #προφητείεσ

[sapereaude]

Ο καθηγητής μας κος Παπαζάχος ήταν εξαίρετος για να μην πω άγιος άνθρωπος. Έχει πάνω από 20 χρόνια που έφυγε στα εξήντα του και κάτι. Να έχουμε την ευχή και των δύο.

[themistokliaspyrou]

ΑΓΙΕ ΠΟΡΦΥΡΙΕ ΜΟΥ ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΥΠΈΡ ΗΜΩΝ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ!!!

[ΣοφηΠαυλου]

Αγαπημενε μου παππούλη πολυαγαπημένε μου Αγιε πόσο σε αγαπώ και σε

[efthymiaargyropoulou]

Αμην Μαζί μας ο άγιος Πορφύριος βοηθός μας Δοξα Σοι ο Τριαδικος Θεός

[ΣΩΤΗΡΙΑΛΙΟΚΑΥΤΟΥ]

Αμήν. Να έχουμε την ευλογία του! Χρόνια πολλά!!!

[sofiamoysidou]

ΜΑ ΤΙ ΜΕΓΆΛΟΣ ΆΓΙΟΣ !!!
ΠΟΣΟ ΤΟΝ ΑΓΑΠΩ!!!
ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΑΓΙΕ ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ...

[ΜαργαρίταΔημητριάδου-ορ]

Άγιε Πορφύριε πρέσβευε υπέρ ημών τούς αμαρτωλούς,

[georgiaarampatzi]

Άγιε του Θεού Πορφύριε πρέσβευε υπέρ υμών αμήν

[ΕμμανουηλΑλεξανδρου]

ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ!!!!ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ!!!ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ!!

[ΝΙΚΟΣΠΛΩΤΑΣ-σψ]

Ο θεός δεν είναι προσοπολίπτης μας λες κάτι για τον άγιο πορφύριο εσύ επικαλέστηκες τον κύριο να σε επισκεφτεί!!! Ότι χαρίσματα τα δίνει ο θεός τον άνθρωπο τα δίνει δωρεάν όχι γιατί τα αξίζει ο άνθρωπος ούτε να πάρει τη δόξα ο άνθρωπος αλλά ο θεός

[kostasgeorgiou]

Agieren mou Porfiie eleison eimas tin xaris sou

[ΠανοςΚρεμαστιωτης]

Μετά ήρθε ο Δρακουμέλ και κυνηγαγε τα στρουμφάκια.Α, θα πάρουμε και την Πόλη.Μη ξεχνιόμαστε

[Στελλα-τψ]

Και μετά ... ξύπνησες και πηγές στην εκδοτική να τα πάρεις..αχ ερημε ελληνικε λαέ...τι σε ταιζουν