Εποχές Αθωότητος κ΄ άλλες Ιστορίες. Κλείσιμο - βγαίνοντας από μεγάλα βάθη. Αέναος χορός

9. Εποχές Αθωότητος κ΄ άλλες Ιστορίες. Κλείσιμο - βγαίνοντας από μεγάλα βάθη. Αέναος χορός.

.
Στο Μεταίχμιο
Μεταξύ Λόγου και απλών Ηχοδονήσεων
Ελευθέρως κινούμεθα
Σε μιαν ανάμνηση,, για λίγο
Άλλες Εποχές (Αθωότητας) ξυπνούνε
- εκεί μέσα, ριγμένοι
από κύμα σε κύμα
Οι σχεδίες μας, μεγαλώναν, ξύλο το ξύλο
Τείχη πελώρια
Βάζαμε τις γραμμές όπου θα κινηθούμε
Στις Γραμμές των Οριζόντων
Τί μάς ανοίγουνταν;
Κύλαε, κύλαγεν το νερό Θεραπευτικό/Ιάσιμο
Απ’ τις κορφές, πολύ πολύ Ψηλά, οι Πηγές των
Νεράιδες, Νύμφες
Του Ποσειδώνος
Αερικά, το φυλάν
(η) Ακατάπαυστη Ροή(ν)
Από ζωή σε ζωή
Πλανήτης Ζωοδότης Ζωογόνος
Πρόγονος στον απόγονο, δίνοντας (σ)το χέρι
μία οδηγία, πίσω να φέρει
την εξέλιξη της Ψυχής
να φέρει..
Φέρω, φέρεις.. τί φέρουμε;
Μέσα από τη Θολούρα
Της Λήθης οι καρποί..
Χαρίζουμε ασκόπως ριγμένοι ο ένας στον άλλο
Τί; Πώς; Τί; Πώς; Γιατί;
Εώς πότε;
Πολεμώντας την Ματαιότην, πολεμώντας άλλην μια ματαίωση.
Από τα βάθη της καρδιάς, εκκινούμεθα
Πελώρια Κύματα – μα δεν Τρομάζουμε, πια
Οι Ασπίδες μας; περίτεχνα σκαλισμένες
Και πηγαίνουμε
Μέσα απ’ του Ηφαίστου τις Φωτιές
Φωτιά – Φωτεινές αχτίδες Διαθλόμαστε
Απ’ τα Αιθερικά πεδία
Βγαίνουμε εδώ.. απ’ τον βυθό.
Χθόνια και πιο βαθιά
Χθονίως στον Πλανήτη
Μάνα Γη μας, μεγάλη Μήτηρ.