Fortyfikacje Wrocławia

Na przełomie XV i XVI wieku, wraz z Norymbergą i Pragą, Wrocław był jednym z największych miast Europy Środkowej. Mógł też poszczycić się podwójnym pasem miejskich murów i obwarowań, a otoczone fosą fortyfikacje były dumą miejskiego patrycjatu. Jednak z czasem te właśnie fortyfikacje, będące wcześniej dumą miasta, stanęły na drodze do jego terytorialnego rozwoju, a Wrocław zaczął się dusić w ciasnych murach.

Ten stan rzeczy zmieniło dopiero zajęcie Wrocławia w 1807 roku przez wojska francuskie, dowodzone przez Hieronima Bonaparte. Francuzi nakazali zburzyć fortyfikacje miejskie, a w ich miejsce założyć promenady. Brak murów miejskich umożliwił ekspansję terytorialną miasta, które zaczęło się szybko rozrastać.
W efekcie powierzchnia miasta w bardzo krótkim czasie wzrosła z 350 do ponad 2000 hektarów.

Zachęcamy do przeczytania wtorkowego dodatku Historia w papierowym wydaniu Gazety Wrocławskiej.