12. Ένα βιβλίο σταθμός στην παγκόσμια λογοτεχνία.

Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη ψυχή για να ξεφύγει από το βάρος της ενοχής;

Μόλις ολοκλήρωσα το Έγκλημα και Τιμωρία του Ντοστογέφσκι, ένα αριστούργημα που με άφησε με περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις. Ο Ρασκόλνικοφ πιστεύει ότι κάποιοι άνθρωποι μπορούν να παραβιάσουν τους ηθικούς κανόνες, αλλά μετά τον φόνο, η ενοχή τον διαλύει. Το βιβλίο σκάβει βαθιά στην ανθρώπινη ψυχή, εξερευνώντας τα όρια της ηθικής και το βάρος της συνείδησης.

Βρες με στα υπόλοιπα social 👇

#βιβλία #διαβαζουμε #booktok #λογοτεχνία #ψυχολογία

[ailafy]

Οι νέοι άνθρωποι σήμερα δεν διαβάζουν, βασικά δεν ξέρουν γραφή και ανάγνωση και δεν φταίνε αυτοί. Συγχαρητήρια που πήγες κόντρα στους καιρούς και ξεφυλλίζεις σελίδες σπουδαίων ανθρώπων που έγραψαν τις σκέψεις τους τους προηγούμενους αιώνες.

[braveheartgr]

Το είχα βάλει από καιρό σκοπό να το διαβάσω και πράγματι το ξεκίνησα πριν από λίγο καιρό. Είναι συγκλονιστικό, μια βουτιά στα βάθη της ψυχής, της ανθρώπινης ηθικής, μεγαλύτερο ψυχογράφημα δεν ξέρω αν έχω πιάσει στα χέρια μου. Όμως πρόκειται για την μετάφραση του Σωτήρη Παταντζή η οποία σε πολλά σημεία είναι δύσκολη, σε σημεία που γίνεται κουραστική και δυσνόητη. Έχω φτάσει περίπου στην μέση του βιβλίου, θα άξιζε η αγορά ενός άλλου ανιτύπου με καλύτερη μετάφραση;

[lamprosmellis]

Ο Ντοστογιέφσκι ήταν και είναι ο μεγαλύτερος λογοτέχνης όλων των εποχών.
Και οι μεταφράσεις χάνουν μπροστά στο πρωτότυπο στην Ρωσική γλώσσα που έχει τις αυστηρά μοιρολατρικές ιδιορρυθμίες της.
Στο κέντρικό πλάνο της προβολής διακρίνεται τμήμα της ανθολογίας της Νεοελληνικής γραματείας του Ρένου Αποστολίδη.
Πολλές ευχές Δημήτρη!

[ideocosmos]

Ωραία η παρουσία σου για ένα από τα βιβλία σταθμούς στην παγκόσμια λογοτεχνία. Παρεπιμπτόντως, κοίταζα τα βιβλία στην βιβλιοθήκη σου και παρατήρησα ότι έχουμε σχεδόν τα ίδια

[krokodeilakiasGR]

Ωραία παρουσίαση, μπράβο, συνέχισε την καλή δουλειά :)

[minasdimitriou]

Μολις ανακάλυψα το καναλι σου!!!! συγχαρητήρια κ καλή συνέχεια!!!!

[ΝίκοςΓκουρνέλος-κτ]

Το είχα διαβάσει πριν τρία-τέσσερα χρόνια. Το είχα ρουφήξει με τόση λαιμαργία! Μου έκανε εντύπωση το πόσο έντονες ήταν οι αντιδράσεις και τα συναισθήματα των χαρακτήρων, έτσι που ένιωθα ότι ήταν οι πιο ζωντανοί χαρακτήρες που έχω διαβάσει ποτέ! Υπέροχο!

[angiatrocker]

Πολύ ωραίες σκέψεις σχετικά με το Έγκλημα και Τιμωρία.

[juliusks]

Κορυφαίο έργο από τον σπουδαιότερο λογοτέχνη της νεότερης εποχής! Οι περιγραφές του Ντοστογιέφσκι είναι τόσο παραστατικές και ζωντανές που επηρεάζουν την ψυχοσύνθεση του ίδιου του αναγνώστη, σε σημείο που νομίζει ότι γίνεται ο ίδιος μέρος της πλοκής.

[ΠΗΝΕΛΟΠΗΜΕΛΙΣΣΟΥΡΓΟΥ]

Ακριβώς όπως τα λες είναι!! Συγκλονιστικό!

[iwnpelasgos]

Εξαιρετικό, το αγαπημένο μου! Το διάβασα μικρός από την μετάφραση του Παπαδιαμάντη, έχουν περάσει 25 χρόνια περίπου από την εποχή που το διάβασα και ακόμα και τώρα σκέπτομαι πρέπει να σκοτώσεις έναν κακούργο ή δεν; Πραγματικά συγκλονιστικό, οι περιγραφές, το ψυχογράφημα των ηρώων του έργου επίσης μαγικό!

[danieldeluca]

Ειναι ενα υπέροχο βιβλίο, μάλλον το καλυτερο μιθυστόριμα που εχω διάβασει. Η ατμόσφαιρα ειναι ασφυκτική αλλά δε θέλεις να το αφήσεις γιατι σου παρει ολοκληρα. Όταν το διάβασα, ομως, ένιοσα που "siberia part" (Δε θέλω να κανω spoilers haha) δεν ήταν απαραίτητο και ίσως ήταν περιττό μέχρι εμαθα οτι ο ιδιος συνγραφεας ήταν εκεί.
Συγνόμη για τα ελληνικα μου, μαθαίνω τώρα. Χαιρετίςματα απο την Αργεντινη

[ΑπόλλωνΘηρευτής]

Το διάβασα όταν θεωρούσα που είχα ωριμάσει αρκετά για να το καταλάβω και να το απολαύσω. Παρόλα αυτά, το αγαπημένο μου είναι το «Ταπεινοί και καταφρονημένοι».

[Exefnis]

Κατά την ταπεινή μου άποψη είναι το πιο υπερεκτιμημένο από τα έργα του, κάποιος μάλιστα θα μπορούσε να πει με το δίκιο του πως ο Ηλίθιος, οι αδερφοί Καραμάζωφ, το υπόγειο και οι δαιμονισμένοι είναι μακράν συγκλονιστικότερα βιβλία από το Έγκλημα και Τιμωρία το οποίο εγώ το θεωρώ ως αναδιήγηση του Πλατωνικού διαλόγου Γοργίας, όποιος έχει διαβάσει αμφότερα βιβλία θα καταλάβει τι εννοώ. Το τέλος μου έκανε πάντως άσχημη εντύπωση, αλλά ας μην μας παρασύρει αυτό από το να χάσουμε την εκτίμηση μας για το συγκεκριμένο λογοτεχνικό αριστούργημα.

[Wheretheeaglesfly-jqsz]

Ο Ντοστογέφσκι έχει έναν μόναδικό τρόπο να μεταφέρει στο χαρτί απόλυτα απογυμνωμένα και τα πιο δυσπρόσιτα σημεία του ανθρώπινου ψυχισμού.Και μιλάω σε παρόντα χρόνο γιαυτόν και τα βιβλία του γιατί συγγραφείς όπως ο Ντοσογέφσκι δεν πάυτουν να είναι παρόντες ακόμα κι έχουν φύγει εδώ κι πάρα πολύ χρόνο από τον κόσμο μας.

[Orpheus]

Θα ήταν ωραίο να βλέπαμε μια συζήτηση με τον Ήρκο Αποστολίδη για το συγκεκριμένο βιβλίο

[EvasGoodliving]

Θεωρω τους Δαιμονισμενους και το κεφαλαιο του Ιερου Εξεταστη απ τους Καραμαζωφ, τα αγαπημενα μου!!!!αλλα και το ψυχογραφημα του Ρασκολνικωφ ειναι νομιζω μια βαθια βουτια στο μεσα μας...αν κανουμε τις οποιες μεταφορικες προσωπικες μας αναγωγες....

[Giorgos]

Προσφάτως το διάβασα για δεύτερη φορά, με απόσταση ετών από την
πρώτη, ήταν μια εμπειρία εντελώς διαφορετική. Άκρως αποκαλυπτική,
έσκαψε λίγο πιο βαθιά και ακόμη λίγο πιο βαθιά σε μια τρίτη ανάγνωση
στο μέλλον. Εκεί θα είναι και θα με περιμένει...

[Alex-OSR-Greco]

Συγχαρητήρια για το κανάλι σου Δημήτρη.. Η μετάφραση που διάβασες είναι του Άρη Αλεξάνδρου;

[giannisnikoloudis]

Το είχα διαβάσει πρίν 2 χρόνια. Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο καταλαβαίνεις το βάθος της λογοτεχνίας. Σε εισαγωγικά θα πω πως το βιβλίο ξεκινάει όταν ο πρωταγωνιστής διαπράττει ένα έγκλημα μιας άσχημης γριάς τοκογλύφου και την αδερφή της πού δεν έφταιγε σε τίποτα. Μετά το εγκλημα Ο Ρασκόλνικωφ δικάζεται με την χειρότερη τιμωρία η οποία δεν είναι ο θάνατος ούτε η φυλακή, αλλά η τύψεις η ενοχές. Άποψη μου είναι ότι δεν πρέπει να λείπει από καμία βιβλιοθήκη αυτό το κοσμικά της ρωσικής λογοτεχνίας.