Μιχάλης Νικολούδης - ΗΛΙΟΣ ΘΕΟΣ - Βασίλης Σκουλάς

Ίκαρος:
«Ο ήλιος βασιλεύει όπως βασίλευε.
Κανείς ν’ αλλάξει δεν μπορεί
τα συνήθειά του. Τις ώρες που ξυπνάει
τις ώρες που φωτάει, τις ώρες που κοιμάται...
Είναι λεύτερος ο ήλιος μα πώς μοιάζει
τον μαχητή που κερδίζει με το γαίμα του
τη λευτεριά του αυτή...
Κοιτάχτε τον καλά
πώς γίνεται καταπόρφυρος —
σαν λαβωμένος μαχητής, που κάθε απόγευμα
δίνει και μια καινούρια μάχη, κατακτώντας
ξανά και ξανά τη λευτεριά του...».
Αλέξης Πάρνης: Τα φτερά του Ίκαρου (απόσπασμα) ΤΡΙΤΗ ΠΡΑΞΗ, Εικόνα Πρώτη

Στίχοι: Πάρης Μήτσου
Μουσική: Μιχάλης Νικολούδης
Ερμηνεία : Βασίλης Σκουλάς

"Αιολία" Δίσκος 1995

Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω
έχω φίλο τον Ήλιο Θεό
με του αγέρα το νέκταρ μεθάω
αγκαλιάζω και γη κι ουρανό.

Και χωρίς τα φτερά δε φοβάμαι
το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά
στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι
στο Αιγαίο να δίνω φιλιά.

Λευτεριά στους ανέμους ζητάω
έχω πάψει να είμαι θνητός
ανεβαίνω ψηλά κι αγαπάω
δίχως σώμα χρυσός αετός.

Και χωρίς τα φτερά δε φοβάμαι
το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά
στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι
στο Αιγαίο να δίνω φιλιά.

Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω
έχω φίλο τον Ήλιο Θεό
με του αγέρα το νέκταρ μεθάω
αγκαλιάζω και γη κι ουρανό.

[OrpheusDionysus]

Ω, ας είναι καλά ο άγγελός μου ο κατεβασμένος από κάποιο τέμπλο, θεός του ανέμου συνάμα κι Έρως και Γοργόνα, θα ‘λεγες τον είχα κάνει πριν γεννηθώ ειδική παραγγελία. Με την ευλογία του παλαντζάρω καλύτερα τις φουρτούνες τις δικές μου και προχωρώ στις επικίνδυνες περιοχές, τα ύφαλα και τις κρυφονεριές, περασμένα μεσάνυχτα με αναμμένα τα δυο μου φωτάκια π ρ ό σ ω η ρ έ μ α (Οδυσσέα Ελύτη, Ιδιωτική Οδός, Ύψιλον, Αθήνα 1990, σ. 53).