Χάρις Αλεξίου - Το πολύ μαζί σκοτώνει - Official Audio Release

Ακούστε και κατεβάστε τον δίσκο "Ως Την Άκρη Του Ουρανού Σου":

Μουσική, στίχοι: Χάρις Αλεξίου

Στίχοι:
Ρίχνεις τα μάτια σου στη γη
λες κι έχεις πάρει διαταγή να μην μιλήσεις
Αν σε ρωτήσω το γιατί
γυρνάς την πλάτη σου αντί να μου εξηγήσεις

Άρχισες να λείπεις ξαφνικά
και τα ερωτηματικά μου σαν μελίσσι
κι ότι πριν φαινόταν φυσικό
τώρα για λόγο βασικό πια θα ισχύσει

Πάγωσε ο χρόνος την αγάπη μας
κάποτε για αστείο το ‘χες πει
το πολύ μαζί σκοτώνει
το φιλί μας το παγώνει
σκότωσε κι εμάς
το πολύ μαζί σκοτώνει

Έκανες την πλήξη σου θυμό
κι έτσι άρχισα να επιθυμώ
παλιές φιλίες
μα όταν σκορπίζουν τα πουλιά
μοιάζει η αγάπη σαν τις άδειες παραλίες

Ήρθε κι η δική μας η στροφή
κάποτε οι άνθρωποι οι σοφοί μας το ‘χαν μάθει
δε θα καθαρίσουμε ποτέ
άμα δε βρούμε το κρυμμένο μας το αγκάθι

Βρείτε την Χάρις Αλεξίου στα:

Χάρις Αλεξίου - Το πολύ μαζί σκοτώνει | Haris Alexiou - To polu mazi skotonei - Official Audio Release
#HarisAlexiou #ToPoluMaziSkotonei #OsTinAkriTouOuranouSou

[CharalamposKolessias]

Άλλοι μία γλυκιά ερμηνεία, από τήν Χαρούλα της καρδιάς μας . Αξεπέραστη ποιότητα ❤❤

[ΤουλαΜαρμαρινου-γδ]

Τετοια φωνη δεν θα ξαναβγει ουτε σε 100 χρονια αγαπημενη μου επι τρέλας απο Αίγινα την γνωρισα

[ΕυαγγελοςΓερασιμοπουλος]

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ. Μακάρι ο δίσκος "ΩΣ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΣΟΥ" να βγει ολόκληρος σε βίντεο στο Youtube. Μπράβο Χαρούλα. Ο 18χρονος υιός μου σ' αγαπάει.

[ΛιζαΚαρασαριδου]

agaphmene oikonomopoyle ploytarhe remo;

[pcjipox]

Ρίχνεις τα μάτια σου στη γη
λες κι έχεις πάρει διαταγή να μην μιλήσεις
Αν σε ρωτήσω το γιατί
γυρνάς την πλάτη σου αντί να μου εξηγήσεις

Άρχισες να λείπεις ξαφνικά
και τα ερωτηματικά μου σαν μελίσσι
κι ότι πριν φαινόταν φυσικό
τώρα για λόγο βασικό πια θα ισχύσει

Πάγωσε ο χρόνος την αγάπη μας
κάποτε για αστείο το ‘χες πει
το πολύ μαζί σκοτώνει
το φιλί μας το παγώνει
σκότωσε κι εμάς
το πολύ μαζί σκοτώνει

Έκανες την πλήξη σου θυμό
κι έτσι άρχισα να επιθυμώ
παλιές φιλίες
μα όταν σκορπίζουν τα πουλιά
μοιάζει η αγάπη σαν τις άδειες παραλίες

Ήρθε κι η δική μας η στροφή
κάποτε οι άνθρωποι οι σοφοί μας το ‘χαν μάθει
δε θα καθαρίσουμε ποτέ
άμα δε βρούμε το κρυμμένο μας το αγκάθι