Σωσίβια κούνια - Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Μουσική / Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης

Διέσχιζαν την άναυδη την ερημιά μου
πήγαιναν και πέρναγαν ανάμεσά μου
κλειδαμπαρωμένος στο παλιό σαν φρούριο
πέρναγε από μπροστά μου το καινούργιο
στ’ αστράφτισμα μιας σφαίρας
μέχρι νεωτέρας

Ράθυμο Παρίσι - χάρτινα τακούνια
κι έχω γεννηθεί σε μια σωσίβια κούνια
πάλι το Berlin στου πόλεμου τον τζόγο
ούτε μια στιγμή δεν πίστεψα το λόγο
οι ανακοινώσεις
σκέτες εκκενώσεις

Πού ‘ναι η γραμμή πού πάνε αυτά τα φώτα
να ‘ταν των παιδιών τα μαγικά τα χνώτα
να σου ζωγραφίσω στην υγρή τους σκόνη
πώς η αράχνη τον ιστό της τον ξηλώνει
να ‘χει για μια μέρα
γιο και θυγατέρα