Η ΕΛΛΗ-Γιάννης Νιάρχος-Γλαύκος Σμαριανάκης-Xαρούλα Τσαλπαρά(Banda Iovanica) στο ΄Αλικο 2024Αποκριες

Η ''Banda Iovanica' στο ΄Αλικο 17 προς 18 Μαρτίου 2024 ,τελευταία Κυριακή της Αποκριάς
~~~~~~~~~~ 🎵 ~~~~~~~~~~~ 🎵
. Το σχήμα αποτελείται από τους:
Xαρούλα Τσαλπαρά: πιάνο, τραγούδι
Γλαύκος Σμαριανάκης: βιολί-τραγούδι (λόγω χωροταξίας δεν φαίνεται παρά ελάχιστα το χέρι του και λίγο το βιολί)
Γιάννης Νιάρχος: κιθάρα, τραγούδι
&
Kλέαρχος Κορκόβελος: κύμβαλο-τραγούδι

Η ΕΛΛΗ,
Πληροφορίες από:
pankonstantopoulos: Το άπαν ρεμπέτικο

Διάσημο μικρασιάτικο τραγούδι.
Πρώτη φωνογράφηση στη Σμύρνη το 1919 με το Γιώργο Βιδάλη και την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΣΤΟΥΔΙΑΝΤΙΝΑ.
Ο Βιδάλης φωνογράφησε το τραγούδι και το 1926 στην Αθήνα.
Στην Αμερική Φωνογραφήθηκε στo Σικάγο το 1920. Ερμηνεύει η Μαρίκα Παπαγκίκα.
Δίσκος Greek Record Company 516-A.
Η Παπαγκίκα το φωνογράφησε και το 1925 στη Ν. Υόρκη .
Εχει φωνογραφηθεί από το Γιώργο Κατσαρό με τίτλο Α! ΚΑΚΟΥΡΓΑ ΕΛΛΗ το 1927 (ή 1919) στο Κάμντεν της Ν. Υερσέης,
από την Αμαλία Βάκα το 1920 κι
ως οργανικό από τον Κώστα Γκαντίνη το 1939 στη Ν. Υόρκη.
Το τραγούδι αναφέρεται σε πραγματική ιστορία και πραγματικό πρόσωπο την Έλλη Π. στην εποχή του αποκλεισμού της Σμύρνης το 1915-1917.
Η Έλλη άφησε την οικογένειά της για τον Τούρκο διοικητή της χωροφυλακής των Βούρλων. Το σκάνδαλο δημιούργησε τους στίχους που προστέθηκαν σε προϋπάρχουσα μελωδία, μικρασιάτικη του 19ου αιώνα.
Η οικογένεια της Έλλης προσπάθησε να εμποδίσει την κυκλοφορία του τραγουδιού κι όπως αποδείχθηκε δεν κατάφερε τίποτα.

Η Έλλη θέλει σκότωμα
θέλει καραμανιόλα, θέλει καραμανιόλα

γιατί άφησε τον άντρα της
και τα παιδιά της όλα

και τα παιδιά της όλα

άμαν, άμαν, Έλλη
κανένας δεν σε θέλει

γιατ’ είσαι φιλημένη
στα χείλη δαγκαμένη

η Έλλη θέλει σκότωμα
με δίκοπο μαχαίρι, με δίκοπο μαχαίρι

γιατί άφησε τον άντρα της
και πήρε τον Λευτέρη

και πήρε τον Λευτέρη

άμαν, άμαν, Έλλη
φαντάρος δεν σε θέλει

γιατ’ είσαι φιλημένη
στα χείλη δαγκαμένη

η Έλλη θέλει σκότωμα
θέλει καραμανιόλα, θέλει καραμανιόλα

γιατί ποτέ δεν άκουσε
της μάνας της τα λόγια

της μάνας της τα λόγια

άμαν, άμαν, Έλλη
κανένας δεν σε θέλει

γιατί άφησες τον άντρα σου
και πήρες τον Λευτέρη
~~~~~~~~~~~~ 🎵 ~~~~~~~~~~~~~ 🎵
Η "Banda Iovanica" αναδεικνύει μια συναρπαστική προσπάθεια εξερεύνησης των αόρατων μουσικών νημάτων που δένουν τη μουσική δημιουργία των Μικρασιατών συνθετών με τις πλούσιες μουσικές παραδόσεις της Ουγγαρίας, της Ρουμανίας και της Ρωσίας. Η χαρακτηριστική λαϊκή τσιγγάνικη μουσική, όπως ακούγεται στις περιοχές της Ουγγαρίας, της Ρουμανίας και της Ρωσίας, συναντά τις μελωδικές εκφράσεις των Βαλκανίων, του Βόσπορου και των κοσμοπολίτικων λιμανιών, μπολιάζοντας τις δομές και τα μονοπάτια της μουσικής τους με καλπάζουσες χόρες, ποικίλους έντονους ρυθμούς και πλούσιες νέες μελωδίες, δημιουργώντας ένα νέο εκρηκτικό μουσικό μείγμα.
Κεντρικό πρόσωπο αυτής της μουσικής περιπέτειας είναι ο μυθικός βιολιστής Γιοβανίκας*, ένα πρόσωπο κλειδί που παραμένει άγνωστο στο ευρύ κοινό. Οι τόποι δράσης αυτού του θρυλικού μουσικού εκτείνονται από τη Λέσβο και τη Σμύρνη μέχρι τις παροχές της Μαύρης Θάλασσας, την Κωστάντζα, τη Βραΐλα και το Βουκουρέστι.

Τα μουσικά ταξίδια της "Banda Iovanica" είναι μια πηγή έμπνευσης που αντλεί από τη ζωή και το έργο ενός μουσικού-φαινομένου. Η ζωή του Γιοβανίκα είναι αινιγματική, το έργο του ανεξερεύνητο και γεμάτο μυστικά. Τόποι δράσης του παμπάλαιου θρυλικού βιολιστή, η Λέσβος, η Σμύρνη, τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας, η Κωστάντζα, η Βραΐλα και το Βουκουρέστι. Μουσικά ταξίδια στο χρόνο και στο χώρο, εμπνευσμένα από τη ζωή και το έργο ενός μουσικού - "φόβητρο". Ζωή αινιγματική, έργο ανεξερεύνητο και μυστικό.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 🎵
Γιάννης Αλέξιου ή Γιοβανίκας (1850-1925)
Θεωρείται από τους κορυφαίους δεξιοτέχνες του βιολιού. Γεννημένος το 1850 στο Γαλάτσι της Ρουμανίας, έζησε στη Μυτιλήνη, την Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη, και συχνά περιόδευε στην ελεύθερη Ελλάδα. Ο Γιοβανίκας, όπως και ο αδερφός του είχε την κλασσική εκπαίδευση, την μουσική κουλτούρα και ήξερε πολλά κι από την παραδοσιακή-λαϊκή μουσική.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 🎵 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 🎵
Στις αρχές του 20ου αιώνα καταγράφεται στην δισκογραφία ως δημιουργία του, το περίφημο Σμυρναίικο μινόρε ή Μινόρε μανές ή Μινόρε της αυγής, του σπουδαιότερου τραγουδιού που χάραξε την πορεία του ρεμπέτικου τραγουδιού, διατρέχοντάς την για πολλά χρόνια.
Στο Σμυρναίικο μινόρε ο μανές τελείωνε με ένα ορχηστρικό βαλς, που έγινε γνωστό σαν "Σμυρναίικο βαλς" και περιλήφθηκε στα "Ερωτικά της Σμύρνης" με την Εστουντιαντίνα Ν.Ιωνίας.
Συμμετείχε σε δεκάδες ηχογραφήσεις τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, στη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη.
Ο μεγάλος αυτός δεξιοτέχνης του βιολιού αναφέρεται στις αθηναϊκές εφημερίδες της περιόδου 1886-1893 με διάφορες παραλλαγές του ονόματός του (Γιοβανίκας, Γιοβανίκος, Γιοβανάκης, Γιοβανέλης).
Μετά την μικρασιατική καταστροφή ήρθε στην Αθήνα και πέθανε το 1925 στην Μυτιλήνη.