Μάταιο // κάρτας

Ο παρών δίσκος γράφτηκε τη περίοδο 2016-2017, σε μέτριους ρυθμούς σε συνεχή συνεργασία με τον venef ο οποίος επιμελήθηκε τις παραγωγές. Το τι είναι η πλάνη, θα αφήσω να το καταλάβετε καλύτερα απ τα κομμάτια. Οι στίχοι παραέχουν προσωπικά βιώματα, σενάρια φαντασίας, δόσεις υπερβολής εναντίον της επιβολής και αναφορές στο σήμερα. Στα κομμάτια συμμετέχουν ο σκλάβος, το μίασμα και ο case. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε το Δεκέμβρη του 2017 στο Pineline Music Lab και μιξαρίστηκε απ' τον incognito m. Στα beats συμμετέχουν το μίασμα (3,7) και το συνεχώς συρρικνούμενο τίποτα (1). Τα εξώφυλλα τα έκανε το μαύρο χάλι.

Η πλάνη ζει πάνω απ τα κεφάλια μας, μέσα στα σπίτια μας, στα όνειρα μας και τρέφεται απ' το φόβο, το φόβο που την έκανε τεράστια.

[ΟΧΕΤΟΣ]

στίχοι:

εψαξα τη ματαιοτητα, τη βρηκα
βγηκα να περπατησω αργα τη νυχτα
να μυρισω αδεια πόλη, να μη πεσω μεσ τα διχτυα
χρονια ιδια η παγιδα, λανθασμενο μοτιβο
κι ολα γυρω μου μοιαζουν ιδια

βαδιζω προσεχτικα, παιζουνε αρπαχτικα
κι ειμαι 24/7 μεσα στη τσιτα
ανησυχα χρονια εφηβικα, ειδα τη πολη απο την ασχημη πλευρα
τωρα.. καταπινω τη πικρα, κοιτα

εχασα πολυ καιρο μεσα στη πλανη
τωρα το συνεχιζω περπατω τη πολη να αφουγκραστω
μπας και κρατησω κατι που ισως με σωσει απο το χαμο
το λογο απο αδερφο εχω στο μυαλο μου χάρτη

ολα ειναι ματαια το σκεφτομαι συχνα πριν κοιμηθω
ολα ειναι ματαια γραπτα μεσα σε σκοτεινα δωματια
ματωμενος γυρω μισος και εμπαθεια..
παιζω στην αμυνα εναντια σε ματαια τετραμπαρα

μακαρι να, η λουπα να γενουσε τα χαραματα
η νυχτα ειναι η μουσα μου και τη κοιτω καταματα
που να ξερα;! μου κοβεται η μιλια και επειτα γαμα τα
το μαυρο παιδι..πενθει με οργη κι οχι με κλαματα

γουσταρω, σε παιρνω μαζι μου επειτα σαλπαρω
πετω στον ουρανο ψαχνω με καποιον να τρακαρω
ξεφυγα απ το χορο θα ξεφυγω κι απ το φαρο
εχω λεπιδα για το νόμο, ειδες το χαρο αμα φρικάρω


κι ειναι ματαιο να ζεις, ματαιο να προσπαθεις
ματαιο ειναι να κρινεις γιατι αυριο θα κριθεις
ματαια μεσ το δωματιο γραφω ποιημα επιθανατιο
για ενα κοσμο που θα δεις μοναχα στο μεταθανατιο

μα ειναι ματαιο να ζεις, ματαιο να προσπαθεις
ματαιο ειναι να κρινεις γιατι αυριο θα κριθεις
ματαια μεσ το δωματιο γραφω ποιημα επιθανατιο
και εν τελει το πιο ματαιο να σου ορισω το ματαιο


ειναι ματαιο, φαινομαστε χαζοι
σκεψη στη σκεψη μου τελειωσε το τετραδιο
να γραφω για μια πλανη νεκρη, εχω εθιστει σε κατι αλλο,
σε ενα ονειρο μάταιο ψεμα μα πιο μεγαλο

και θα πραγματωθει ή θα με παρει μαζι
κι ειν η στιγμη που με σφίγγεις πλημμυριζω με στοργη
πεφτω να κοιμηθω κι οταν θα ρθει, σου 'πα
κανε σινιάλο... μη με ξυπνατε θελω κι αλλο..

πισω κρυμμενο εχω προσωπο ξένο
κι οσα δε ξερω τα μαθαινω διαβαζω στο τραινο
φρενο και φευγω μπροστα, μεσα στη πολη κυλά
ηρθα και παλι για να κλεψω απ τη πλανη μυαλα

μα εισαι μονος σου οπως παντα
οπως τη πρωτη στιγμη, δωσε τη μαχη,
μετα πατα κουμπι κι εχεις εξαφανιστει
η ματαιοτητα νεκρη, η πλανη σε πλανη οδηγει

γυριζεις πισω, δωσε μου τρια λεπτα
το κεφαλι να ακουμπησω, να ηρεμησω
εχω πολλα τετοια να ζησω, τα μισα απ αυτα θα σβησω
οτι θυμιζει πειρασμο, τη πτωση να ξανακουμπησω

κι επειτα να σε βρω τα πιο ομορφα να σου χαρισω
δεν εχω να θυμηθω μοναχα τη πλανη να φτυσω
ψαχνω να απομακρυνθω και να στραφω στον ουρανο
να γινω αστρο, μαυρη τρυπα, κουκίδα, μέσα
ολη τη Γη να πνίξω..

[nagatonatsuki]

Κάρτα κάνε μια παρουσίαση της Πλάνης στη Σαλονίκη ρε. Απ'τα αγαπημένα μου beats Και ραπς του δίσκου.

[lab]

εχασα πολυ καιρο μεσα στη πλανη
τωρα το συνεχιζω περπατω τη πολη να αφουγκραστω
μπας και κρατησω κατι που ισως με σωσει απο το χαμο
το λογο απο αδερφο εχω στο μυαλο μου χάρτη