Νίκος Νιζάμης - Αλεπού Και Αετός

ΣΤΙΧΟΙ

Μια αλεπού ένας αετός δώσανε κ οι δυο τα χέρια
φίλοι να ναι και ρητώς ορκιστήκανε στ αστέρια.
Μετά πέταξε κεφάτος σε δεντρί πολύ ψηλά
γέλια και χαρά γιομάτος για να χτίσει τη φωλιά.

Η κυρα μας αλεπού σ ένα θάμνο εκεί κοντά της
μελετούσε πως και που να ετοιμάσει την δικιά της.
Σαν τελείωσαν μια μέρα έκανε τ αυγά του ο αετός
έγινε η Μαριώ μητέρα ο Θεός ευλογητός.

Βγήκε τότε η αλεπού την τροφή της να ζητήσει
έφτασε δεν ξέρω ως που έκανε ώρες να γυρίσει.
Ο αετός ομως πεινούσε δεν έβρισκε να φάει
τ αλεποπουλα κοιτούσε και τριγύρω τους πετάει .

Πήρε απόφαση στο τέλος τιποτα δεν τον κρατά
γρηγορος ορμά σαν βέλος και τον όρκο του πατά.
Στο σκληρό το φαγοπότι να κι αλεπού προφταίνει
του φίλου τη σκληροτητι και την απιστία μαθαίνει.

Στη μητρική καρδιά της πόνο νιώθει σπαραγμό
λυγμούς στο θώρακά της βαθύ βγάζει στεναγμό
Έτσι ανήμπορη όπως ειναι καταριέται τον αετό
εσύ Θεέ μου λέει κρίνε πια τον άπιστο αυτό.

Ύστερα από ένα μήνα ο αετος καποια φορά
ένιωσε και πάλι πείνα να τον δέρνει φοβερά.
Είδε επάνω σε βωμό παχιά γίδα να θυσιάζουν
έβγαλε ένα κρωγμό φαγητό θα ετοιμάζουν.

Χυμαει αρπάζει συκώτι μα και κάρβουνο με μια
κουβαλάει το φαγοπότι στη ψηλή του τη φωλιά
εκεί που τρωγαν όμως να τρελό άνεμο σηκώνει
μια φλόγα ευθείς γεννά στη φωλιά και την κορώνει.

Τ αετόπουλα φτερά δεν είχαν τα καημένα
να πετάξουν συμφορά στη γη πέσανε ψημένα.
Τότε από τη φωλιά της πετάχτηκε η Μαριώ
εκδικωντας τα παιδιά της τα έφαγε όλα το θεριό

Έκραζε τσουρουφλισμενος με ανοιγμένα τα φτερα
κάπνιζε η φωλιά θρηνούσε τη δική του συμφορά .
Στράφηκε στην αλεπού την κοίταζε με φρίκη
κι έμαθε το πως και που τιμωρεί η Θεία Δίκη.

Αισώπου μύθος
έμμετρη μετάφραση Περικλή Παπαχριστοδούλου!

Moυσικη - Στιχοι - Ερμηνεια : Νικος Νιζαμης