Να 'μουν ένας σκίουρος - Δημήτρης Αλεξανδράκης

Στίχοι: Άγγελος Παπαγεωργίου
Μουσική-ερμηνεία: Δημήτρης Αλεξανδράκης

….παλιά, εδώ και 10 χρόνια, σε ξένο τόπο κι αλαργινό,
πέρα απ’ τον Ατλαντικό …ζώντας σ’ ένα σπίτι στην άκρη ενός δάσους….
μπροστά μου, κυριολεκτικά στα πόδια μου,
έστηναν κάθε πρωί πανηγύρι οι σκίουροι….τους έβλεπα και τους ζήλευα…
κι όταν λέμε «τους ζήλευα» δεν εννοώ ότι με πλημμύριζε το φυσιολατρικό μου,
αλλά ότι ήταν στιγμές που θα γούσταρα να μπορούσα βγω απ’ το τομάρι μου,
έστω για λίγο, και να γίνω ένας σκίουρος.…ένας αμέριμνος σκιουράκος…
τότε λοιπόν έγραψα κάτι στιχάκια σχετικά….
"Να ‘μουν ένας σκίουρος"…μετά από 3 χρόνια,
τα μελοποίησε ο φίλος μου ο Δημήτρης Αλεξανδράκης, και τα τραγούδησε μοναδικά,
ίσως γιατί όταν τα μελοποίησε ήταν κι αυτός σε ανάλογη φάση….
είναι απ’ τις επιτυχέστερες μελοποιήσεις πάνω σε στιχακια που εγραψα….

Να 'μουν ένας σκίουρος
φουντωτός και σίγουρος,
στη ζεστή μου την κουφάλα
για καθιστικό και σάλα...

Να 'χω τα καρύδια μου
και να λέω "στ' αρχίδια μου"
στα λεφτά στα μεγαλεία
και στην καφροκοινωνία.

Να 'μουν ένας σκίουρος
μοναχός και σίγουρος
στη βαθιά σιωπή του δάσους
στην κρυφή πηγή του πάθους.

Να 'χω τα καρύδια μου
και να λέω "στ' αρχίδια μου"
στα λεφτά στα μεγαλεία
και στην καφροκοινωνία.

...Μα, δεν είμαι σκίουρος
μ' αλεξίπτωτο-ουρά.
Είμαι ένας ανήφορος
που δεν βγάζει πουθενά.