filmov
tv
8-5-2023 Συναυλία & Μαγνητοσκόπηση πιανιστικών συνόλων, τάξης καθηγητή Ούβε Μάτσκε, A. Glazunov
Показать описание
A. Glazunov Mope / La Mer, έργο 28 (1889) για δύο πιάνα/οκτώ χέρια
(1865-1936)
Πιάνο Ι: Μαρία Χατζηµπάλογλου , Χρύσα Φώτη
Πιάνο ΙΙ: Κατερίνα Νασιοπούλου, Ιουλιανή Μαµιασβίλι
Η Φαντασία για µεγάλη ορχήστρα Mope (Η Θάλασσα) του Αλέξανδρου Κωνσταντίνοβιτς Γκλαζουνώφ – αφιερωµένο στη µνήµη του Richard Wagner – δηµοσιεύθηκε το 1890, µεταξύ άλλων σε µεταγραφή για δύο πιάνα / οκτώ χέρια από τον ίδιο τον συνθέτη στον εκδοτικό οίκο M. P. BELAIEFF στη Λειψία (Γερµανία). Το συµφωνικό ποίηµα αυτό συνοδεύεται στη συγκεκριµένη έκδοση από σύντοµη προγραµµατική εισαγωγή στη Ρωσική γλώσσα:
Вѣками несло море къ берегамъ свои волны, то гонимыя страшнымъ вѣтром, то убаюкиваемыя легкимъ дуновеніем.
На берегу сидѣлъ человѣкъ, и передъ глазами его мѣнялись картины природы. Солнце ярко горѣло на небѣ; море было спокойно, но вотъ налетѣлъ сильный порывъ вѣтра, за нимъ другой, небо потемнѣло и заволновалась море. Съ бешенымъ ревомъ и величественной силой боролись стихіи. Разразилась гроза. Пролетѣла буря и море стало успокаиваться. Вновь заблистали солнце надъ сглаживающейся поверхностью.
И все, что человѣкъ видѣлъ и что въ душѣ своей перечувствовалъ, то онъ повѣдалъ другимъ людямъ.
«Για αιώνες η θάλασσα ξέβραζε στις ακτές τα κύµατά της, άλλοτε οδηγούµενα από φοβερούς ανέµους, και άλλοτε από ελαφριά αεράκια να τα νανουρίζουν.
Στη στεριά καθόταν ένας άνθρωπος, και διάφορες εικόνες της φύσης περνούσαν µπροστά από τα µάτια του. Ένας λαµπερός ήλιος φώτιζε τον ουρανό, η θάλασσα ήταν ήρεµη, αλλά ξαφνικά ήρθε µια δυνατή ριπή του ανέµου, ύστερα µια άλλη, ο ουρανός σκοτείνιασε και η θάλασσα ταράχτηκε. Με τροµερή δύναµη µάχονταν τα στοιχεία της φύσης. Ξέσπασε καταιγίδα.
Η τρικυµία πέρασε και η θάλασσα άρχισε να ηρεµεί. Ξαναέλαµψε ο ήλιος πάνω από τη λεία επιφάνεια του νερού.
Και όλα όσα ο άνθρωπος είδε και ένιωσε µε την ψυχή του, τα µετέφερε στους άλλους ανθρώπους.»
Fantasia for large orchestra “море” (The Sea) by Alexander Konstantinovich Glazunov- dedicated to the memory of Richard Wagner- was released in 1890, among others as a transcription for two pianos/ eight hands by the composer himself in M.P. BELLAIEFF publishing house in Leipzig (Germany). The symphonic poem in this particular edition is accompanied by a short programmatic introduction in the Russian language:
“For centuries the sea waves had been washing ashore, either generated by terrible winds or lulled by gentle breezes.
A man was sitting on land and different images of nature were passing before his eyes. A bright sun was illuminating the sky, the sea was calm, when suddenly a strong gust of wind came, followed by another one, the sky got dark and the sea became rough. The elements of nature were fighting with great force. A storm broke out.
The storm was over and the sea was getting calm. The sun shined again over the smooth water surface.
Then, the man narrated to other people what he saw and felt with his soul.”
(1865-1936)
Πιάνο Ι: Μαρία Χατζηµπάλογλου , Χρύσα Φώτη
Πιάνο ΙΙ: Κατερίνα Νασιοπούλου, Ιουλιανή Μαµιασβίλι
Η Φαντασία για µεγάλη ορχήστρα Mope (Η Θάλασσα) του Αλέξανδρου Κωνσταντίνοβιτς Γκλαζουνώφ – αφιερωµένο στη µνήµη του Richard Wagner – δηµοσιεύθηκε το 1890, µεταξύ άλλων σε µεταγραφή για δύο πιάνα / οκτώ χέρια από τον ίδιο τον συνθέτη στον εκδοτικό οίκο M. P. BELAIEFF στη Λειψία (Γερµανία). Το συµφωνικό ποίηµα αυτό συνοδεύεται στη συγκεκριµένη έκδοση από σύντοµη προγραµµατική εισαγωγή στη Ρωσική γλώσσα:
Вѣками несло море къ берегамъ свои волны, то гонимыя страшнымъ вѣтром, то убаюкиваемыя легкимъ дуновеніем.
На берегу сидѣлъ человѣкъ, и передъ глазами его мѣнялись картины природы. Солнце ярко горѣло на небѣ; море было спокойно, но вотъ налетѣлъ сильный порывъ вѣтра, за нимъ другой, небо потемнѣло и заволновалась море. Съ бешенымъ ревомъ и величественной силой боролись стихіи. Разразилась гроза. Пролетѣла буря и море стало успокаиваться. Вновь заблистали солнце надъ сглаживающейся поверхностью.
И все, что человѣкъ видѣлъ и что въ душѣ своей перечувствовалъ, то онъ повѣдалъ другимъ людямъ.
«Για αιώνες η θάλασσα ξέβραζε στις ακτές τα κύµατά της, άλλοτε οδηγούµενα από φοβερούς ανέµους, και άλλοτε από ελαφριά αεράκια να τα νανουρίζουν.
Στη στεριά καθόταν ένας άνθρωπος, και διάφορες εικόνες της φύσης περνούσαν µπροστά από τα µάτια του. Ένας λαµπερός ήλιος φώτιζε τον ουρανό, η θάλασσα ήταν ήρεµη, αλλά ξαφνικά ήρθε µια δυνατή ριπή του ανέµου, ύστερα µια άλλη, ο ουρανός σκοτείνιασε και η θάλασσα ταράχτηκε. Με τροµερή δύναµη µάχονταν τα στοιχεία της φύσης. Ξέσπασε καταιγίδα.
Η τρικυµία πέρασε και η θάλασσα άρχισε να ηρεµεί. Ξαναέλαµψε ο ήλιος πάνω από τη λεία επιφάνεια του νερού.
Και όλα όσα ο άνθρωπος είδε και ένιωσε µε την ψυχή του, τα µετέφερε στους άλλους ανθρώπους.»
Fantasia for large orchestra “море” (The Sea) by Alexander Konstantinovich Glazunov- dedicated to the memory of Richard Wagner- was released in 1890, among others as a transcription for two pianos/ eight hands by the composer himself in M.P. BELLAIEFF publishing house in Leipzig (Germany). The symphonic poem in this particular edition is accompanied by a short programmatic introduction in the Russian language:
“For centuries the sea waves had been washing ashore, either generated by terrible winds or lulled by gentle breezes.
A man was sitting on land and different images of nature were passing before his eyes. A bright sun was illuminating the sky, the sea was calm, when suddenly a strong gust of wind came, followed by another one, the sky got dark and the sea became rough. The elements of nature were fighting with great force. A storm broke out.
The storm was over and the sea was getting calm. The sun shined again over the smooth water surface.
Then, the man narrated to other people what he saw and felt with his soul.”
0:18:17
0:07:00
0:00:34
0:00:50
0:04:52
0:30:21
0:02:53
0:17:33
0:28:41
0:01:32
0:26:41