Evdeki Saat - Sarmaşık ( Live at Babakamp) | Casa Sunsets On The Road

preview_player
Показать описание
Yaz boyunca 'Casa Sunsets on the Road' karavanıyla Türkiye’nin en güzel gün batımlarının peşinden gittik. Yolculuğun ikinci performans videosu “Sarmaşık” Babakamp’da bulutların üzerinde seninle buluşuyor.

Evdeki Saat - Sarmaşık; Sözleri

Dün neden yarından daha karmaşık,
Kendi korkularımla hesaplaşıp, temizlerken?
Bir yer isterken.

Ama geçmişime günden güne yaklaşıp,
Nefretimi saklayıp bir sarmaşık,
Filizlerken.
Derinlerden;

Yine sarıp sarıp başa düşünüyordum,
Açık kapı ama üşümüyordum henüz erken.

Henüz erken

Çünkü yanıp yanıp yanıp tutuşuyordum,
Küllerim sana doğru uçuşuyordu sen izlerken.

Ve sonra çok şey yaşandı.
Yaşandı çok yeni durumlar.
Bak hala aynı korkular.
Bir insan kaç kez sorgular.

Ve sonra çok şey yaşandı.
Yaşandı çok yeni durumlar.
Bak hala aynı korkular.
Bir insan kaç kez sorgular.

Dün neden yarından daha karmaşık;
Kendi korkularımla hesaplaşıp, temizlerken?
Bir yer isterken.

Ama geçmişime günden güne yaklaşıp,
Nefretimi saklayıp bir sarmaşık,
Filizlerken.
Derinlerden;

Yine sarıp sarıp başa düşünüyordum,
Açık kapı ama üşümüyordum henüz erken.

Henüz erken

Çünkü yanıp yanıp yanıp tutuşuyordum,
Küllerim sana doğru uçuşuyordu sen izlerken.

Ve sonra çok şey yaşandı.
Yaşandı çok yeni durumlar.
Bak hala aynı korkular.
Bir insan kaç kez sorgular.

Ve sonra çok şey yaşandı.
Yaşandı çok yeni durumlar.
Bak hala aynı korkular.
Bir insan kaç kez sorgular.

Söz-Müzik : Eren Alıcı
Aranje : Bahadır Kartal - Yüce Akın - Kerem Demirayak

Yapım Şirketi: Momos Film
Yapımcı: Atahan Yılmazer
Yönetmen: Hasan Sezgin
Görüntü Yönetmeni: Tuğrul Kurban
Kamera: Babür Şah Tugrul
Kamera: Ulaş Konukçu
Color: Ilgın Erdem
Fotoğraf: Bora Saraçoğlu

#CasaSunsets #CasaSunsetsontheRoad #Thisisliving #sarmaşık #evdekisaat #musique
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Bu şarkı bana sosyal anksiyete ve panik atak geçirdiğim zamanları hatırlatıyor. Belki de o anlar dinlediğim için de olabilir ama özellikle "Yaşandı çok yeni durumlar. Bak yine aynı korkular." dediği yerde içimde bir şey oluyor. Her dinlediğimde aynı düşüncelere dalıyorum. Şarkının her sözü beni derinden etkiliyor hareketli melodisine rağmen. Öyle bir şarkı ki bazen dans ederek ağlayasım geliyor. İntihar etmeyi düşündüğüm anlar zihnimde canlanıyor. "Bir insan kaç kez sorgular?" dediği yerde hayatı bilmem kaç defa sorguladığım, kendimle kavga ettiğim durumlar gözümün önüne geliyor. Kendime her şey geride kaldı, artık biraz daha iyisin desem de depresyon günlerimi hatıtlayınca pek de iyi olamıyorum. Tüm yaşam sevincim sönmüşken okula sürüne sürüne gidişim, derslerde herkesten kopmak için uyuyuşlarım, arkadaşım olmayan arkadaşlarımın ve hocalarımın benimle dalga geçmesi... Çok kötü dönemlerdi gerçekten. Hâlâ tam olarak atlatamasam da büyük bir oranda iyiyim. Yaşama sevincim var, derslerime odaklanabiliyorum. O dönemden bana kalan acı hatıralar ve birkaç bir şey daha kaldı ama umarım bunları da halledicem. Kendimi rahatlatmak ve içimi dökmek için yazdığım bu iç dökmeyi okuyan birileri varsa derdime ortak olduğunuz için teşekkür ederim. Bu güzel şarkı için Evdeki Saat'e ayrı teşekkür ediyorum. İyi ki yanımdasın Evdeki Saat.

shy.e
Автор

08.05.2024. 23.32
şarkı ilk defa karşıma çıktı ve verdiği vibe çok huzurlu lütfen her dinlediğinizde benide çağırın gelip dinleyeceğim ❤

resulova_
Автор

4 dakika 6 saniyelik sarmaşık, 3 dakika 55 saniyelik sarmaşık ve bu 6 dakikalık sarmaşık..
Ölüyorum Eren ve bu senin suçun 🥺💙

marceline
Автор

Gökyüzünde yıldızlara dokunmak gibi Eren'i dinlemek, gezegenden uzak bir o kadar harikalar diyarında belki de kısa süreliğine bir yolculuktayız müzik bitene dek...

ozlemcayr
Автор

Gidip bir oyuncuyla skandallı bir mevzu falan yaşa kurban olayım, adın duyulsun da insanlar müziğine daha çok ulaşsın. 6.5 M olması gereken beğeni 6.5B çünkü.

ElaSedaDincer
Автор

Bu şarkıyı 7-8 aydır dinliyorum. Yorum yapmadan geçemeyeceğim. Bir şarkı yazmak, bir şarkı söylemek ve bir klip çekmek istesem bu olurdu. Hayalimi gerçekleştirdiğiniz için teşekkür ederim. Gözümü kapattığımda ezberlediğim klibi ve şarkıyı içimde yaşıyorum. Çok duygu yüklü depresyon dönemlerimin belki hala içindeyim. Bu şarkı bana sözleriyle sorguladığım şeyleri hatırlatıyor ritmi ve klibiyle de umutlarımı yeşertiyor. Hüznüyle umuduyla bir bütün olan bu şarkı tıpkı hayatın kendisi gibi…

sezarbrutus
Автор

Gerçekten çok güzel bir şarkı ✨ Biliyorum ki yine bir dizide çalınacak. O zamana kadar tenha buralar...

alimeyrtc
Автор

Her daim kısık olan ekran görüntüsünün sonuna kadar açıldığı nadir anlardan<3

melikegularslan
Автор

Bu ne ya yıldız misiniz

Bunu klip

Bu nerde burası böyle bu manzara kadar yüksek

Hem şarkılar

Hem görüntüler 🎉🎉🎉🎉

guzellikveask
Автор

Türkiye’de ki en yakışıklı solistsin Eren 🌹

asenayd
Автор

Evdeki saat şarkılarının içinde kaybolup kendini ait olduğun yerde bulmak o şarkılarda...🪐🦋🤎

aleynasrcl
Автор

Bu şarkı beni bir zamanlar elde edemeyip de içimde ukte kalan şeylere götürüyor.. Boş duvarı izlersin ya hani herşey anlamsız, dünya boş gelir işte tamda o anda bu şarkıyı açıyorum, belki de birşeyler hatırlamak istiyorum. Eski yaşanmışlıkları anımsatıyor bu şarkı hüzünlendirse de ağlatmıyor çünkü yaşanmışlıklar her ne olsa da buna değerdi dedirtiyor...

gamze_krgl
Автор

Huzur kelimesi bir klip olsaydı bu klip olurdu. Manzaranın güzelliği, Eren'in soft sesi, enstrümanların uyumlu dansı... Muhteşem ötesi gerçekten.

tuanagibi
Автор

Korkular, sorgulamak, başa sarmak, düşünmek... Şarkının güzelliği bir yana; ben mi hazır bekliyordum yoksa şarkı zaten bunu yapacak mıydı bilmiyorum ama başım dizlerimin üstünde ve ellerimin arasında aniden gelen ağlama isteğimi durduramadım. Bazen olur öyle şeyler anıydı belki onu da bilmiyorum. Cevabını bilmediğim çok soru var aklımda.

aycanbulbul
Автор

Sarmaşıkı 100 kere falan dinledim, ortam da ayrı bi hava katmış. Mekan Babakamp Fethiye. Deneme Tahtası kanalında bu platformu da göstermişlerdi.

megas_X
Автор

Bu klibi her izlediğimde aklıma, yazın yapılan Ege'ye araba yolculuklarım geliyor. iyi hissettiriyor her seferinde :)

Bilginkilic
Автор

Yıl 2006 lise birinci sınıftayım, okula başka bir okuldan nakil geldim, bir süre sonra bütün hayatımı etkileyecek ve geriye kalan hayatımın tamamı olacak o güzel gülüşlerin gözleriyle buluştum.Çok kısa süreli sevgili olduk ama ben kıymetini bilemedim...Başka yollara savruldum. Elimle kendi hayatımı kararttım. Onu kaybettim...ilk başta normaldi olsada olur olmasada olurdu. Bir gün mayıs ayının ortalarında ben ön sıralarda otururken arkama döndüm. Ve o gün onu gerçekten yüreğimde nefesimde hissettim. Öyle bir gülüşü vardı ki o gülünce ön iki dişi kelebek gibi görünürdü. Ben kelebeğimi kaybettim.Çok yalvardım çok ağladım ama nafile ben birkere onu kaybetmiştim. O yıl öylece geçti, 2 sınıfta sınıflarımız ayrıldı. Karşı sınıfımdaydı, utancımdan çekingenliğimden tek bir kelime edemiyordum ortak arkadaşlarımızın bile yanındayken ya o gidiyordu ya da ben rahatsız etmeyeyim diye gidiyordum. 2 sınıf sonunda ben o okuldan ayrılmak zorunda kaldım. Bütün herşey bağım kopmuştu artık.içim yanıyordu, çok koydu okuldan ayrılmak değildi beni üzen kelebeğimi birkez daha kaybetmekti.Yeni gittiğim okulda benden bir alt sınıfta sevdiğimin kız kardeşi okuyordu.ve ben her teneffüs sanki sevdiğimi görürmüşcesine kız kardeşini görmeye gidiyordum.kız kardeşinin yanından geçtiğimde üstümü başımı düzeltiyor efendi pozlara giriyordum. Hani olurda ablasına benden iyi bahseder diye. Umudumu hiç kaybetmedim.hep yüreğimin tahtında onu sevdim.onun servisi bizim okulun yakınından geçerdi ben öğlen arası yemekten erken döner, onun servis güzergahında belki görürüm diye beklerdim.servis hızlı giçerse servisciye küfür ederdim. Ve birde servisin camları çok siyahtı hiç göremedim. ama ritüelimi hiç değiştirmedim, aynı saatte aynı yerlerde o servisi bekledim. belki o beni görür ve bana acır diye hiç vazgeçmedim.Yıllar böyle geçti attığım mesajları taşa yazsam cevap alırdım bir gün bile olumlu olumsuz bir dönüş alamadım. Ama umudumu diri tuttum çünkü beni istemese telefon numarasını değiştirir dedim safca bu hayale tutundum. O üniversiteye gitti ben kazanamadım.Kazandığı üniversiteyi dersanenin afişinde gördüm dururmuyum.çalıştım aynı üniversiteye gidebilmek adına belki orada dedim.Ama babamın hastalığı tam o sıralara denk geldi benim üneversite değilde iş sahibi olmam gerekiyordu.Kpss ile memur oldum.Üniversite işi yattı.ondan 3 yıla yakın hiç haber alamadım artık liseden arkadaşlarıylada pek konuşmuyordu. Ve tutunduğum safca umudum da kaybolmuştu telefon numarasına da uluşamıyordum.Yıllık izinlerimde evlerinin sokaklarından hergün geçtim belki bir gün denk gelir diye ama herkezle karşılaşılan küçük bir ilde ben ona hiç raslamadım. Bir şey değiştimi içimde hayır aksine dahada arttı. Ona uluşamamak beni delirtti.aramadığım sormadığım yer kalmadı ama olmayınca olmuyor işte. Bir gün 18 mart 2013 de saat 18:16 da telefonum çaldı, inanırmısınız 7 yıl sonra ilk defa sesini duydum arayan oydu. Alo demesiyle sesini tanıdım. Ben seni merak ettim kardeşim rüyasında seni kötü görmüş nasılsın demez mi ? Allahım içim içime sığmıyor evde duramıyorum attım kendimi dışarı bağıra bağıra telefonla konuşuyorum iyiyim iyi hiç olmadığım kadar iyiyiyim çıldırıyorum iyiyiyiyiyiyimmmm diyorum.ne konuşacağımı nasıl hitabedeceğimi bilmiyorum.dilim damağım kurudu dolandı yemin ediyorum ne konuştuğumu hatırlamıyorum.ben inanın o gün kaç kilometre yürüdüm koştum hatırlamıyorum.Artık daha umutluydum sapık gibi mesaj attım gittiğim geldiğim yeri ne yapıyorsam mesajla bilgi veriyordum.sanki sevgiliymişiz gibi bir senaryo kurdum sabah akşam durmadan yazdım.Aptallık ettim o numarada yok oldu artık kaldım öyle ortada aradığına pişman ettirdim yani.bir kaç yıl daha aradım ama ulaşamadım.Hayat devam ediyordu ve maalesef o kılışe olacak ama evlenmeye karar verdim memur oldun daha ne bekliyorsun yaşın geldi diye diye o kararı aldırdılar. Ben söyle bir çılgınlık yaptım davetiye verme bahanesiyle evlerine gittim...Kapıda eğer onu görürsem konuşmak için çağıracaktım ve bana biraz olsun umut verseydi vazgeçecettim evlenmekten. Ama kapıyı çaldım açan yok bekledim birkaç saat yine denedim açan yok demekki nasip değilmiş kaderimde evlilik varmış dedim ve evlendim... evlenince bitecek bu ızdırap bitecek bu hayeller artık sadece eşim olacak birdaha düşünmeyeceğim dedim ama onu yaşayan bilir unutamadım...Çocuğum oldu yine unutamadım hep bir yanım eksik hep içimde bir sızı kaldı. Eşime haksızlık ediyorum biliyorum ama düşünmeden edemiyorum.aradan biraz daha zaman geçti bir gün onu sosyal medyadan takip ettim...ertesi gün mesaj atmış uzun zaman oldu şaşırdım diye... asıl şaşıran benim sen bana yazarmıydın...vay benim esmer gülüm vay...müsaitsen ara beni gizli numaradan bir sesini duyayım dedim gizli numaradan aratmamın sebebi de numarayı bulamamak bulursam yine mesaj atıp kendimi rezil edeceğimi bilmem.ve aradı beni 2018 ekim de . evlendiğimi yaptığımın yanlış olduğunu söyledim ama şunu dese herşeyi yakıp gideceğimi çok iyi biliyordum sadece gel dese kafiydi. Oda anlattı hayatını işe başlamış bir düzen kurmuş, çok sevindim.ama asıl soruyu da sordum EVLENDİN Mİ? Hayır dedi ya birdaha utandım. Bir saatten fazla konuştuk yine ben leyla oldum...ara ara googleden arayıp çıkan o küçük resimleri sevdim saatlerce bunu hep yapıyorum...bu da bir nevi başka bi sapıklık.yine aradan zaman geçti yine sosyal medyadan mesaj attım 2020 de artık 2 sene oldu bir kez daha sesini duymaya hakkım yokmu diye aradı sağolsun bu sefer numarası var ve ezberimde ama birkez olsun aramadım mesaj atmadım çünkü ona söz verdim. Bir saat kadar konuştuk hayatımızdaki değişiklikleri konuştuk ve ben yine içimden geçenleri yerinin dolmadığı ve unutamadığımı söyledim o okadar iyiki benimle konuşmaktan evli biriyle konuşmaktan utanıyor.ama biz ona göre sadece lise arkadaşıyız.böyle diyerek onun utanmasını engellemeye çalışıyorum. Ara veriyorum kendimce en fazla 2 yıl dayanabiliyorum.geldik 2022 ye numarası var ve aramıyorum. Ama yine mesaj attım sosyal medyadan takibimi kabul edermisin diye evet yaptım bunu çünkü google aramasındaki küçük resimler yetmiyor artık. Ve kabul etti şimdi hergün belli bir süre zarfında ona bakarak hayal ediyorum.gözlerimin altına resmini çizdim göz kapaklarımı kapatınca onu görebiliyorum... o kadar mutluyum ki bu bana 2 yıl daha gider. Bunu okuyan derki madem bu kadar seviyorsun. Git bul onu evet basit bulursun ama ne diyeceksin karşılığı yokki.ben geldim deyince boynuna sarılmayacak ki herşey bitti artık kavuşalım demeyecek ki... Dese ne yaparım bilmiyorum korkuyorum benim bir çocuğum var...onu nasıl bırakırım onsuz nasıl yaşarım eşimi nasıl yüz üstü bırakırım çıldıracağım ne taraftan düşünürsen düşün bi tutarsızlık var. ama kendime itiraf edemesemde herşeyi bırakıp gidecek gibiyim acı çekiyorum.Ama ona haksızlık ben evlendim o evlenmedi onun da benim onu sevdiğim kadar o da başkasını seviyorsa ben nasıl onun olabilirim...Bizim şarkımız bitmedi daha yeni çalınacak BİR GÜN MUTLAKA kavuşacağız. DİŞLERİNDEKİ KELEBEĞİ GÖRMEYE ÖMRÜMÜ VERİRİM...SENİ UNUTMADIM...2022...

dislerindekikelebek
Автор

Kafada bitirdiğin ve bitiremediğin şeylerin tümünü bu şarkı hissettiriyor. Hayatı, yaşanmış ve yaşanamamış her şeyiyle kabul ettiğin ben buradayım ve yaşıyorum dedirtiyor. Teşekkürler Evdeki Saat.

ozgelik
Автор

Rastgele denk gelip aşık olduğum bir şarkıdır kendileri. Olay da zaten okyanusta karşılaşıp aşık olmak değil miydi ?

yavuzylz
Автор

Evdeki saat grubunun yeri her zaman ayrı oldu benim için umarım bir gün konserlerinize gelebilirim:)

habibe_