ÖLÜM VE ÖTESİ [DÖRDÜNCÜ KISIM] | KOZMİK D’EVRİM | ERHAN KOLBAŞI

#KozmikDevrim
#NovitasTV
#ErhanKolbaşı

#ruhsallık #psişik
#metapsişik #durugörü
#şifa #dünyaokulu
#regresyon

#DünyaDışıTemas
#ÖlümVeÖtesi #Örtbas

[Kappashiro]

"Âşık öldü diye sala verirler. Ölen bedendir, âşıklar ölmez."
"Hakk’ı uzaklarda arama, Hakk’ın durağı gönüldedir." der Yunus Emre 🌹

[yilmazdilek]

Sorun ölmek değil, gidenler mutlu belki de, ya kalanlar. O özlem, sevincini acını bir daha paylasamiyacak olmak, telefonu eline alıp ariyamamak, sesini duyamamak. Fotoğraflar da olmasa... yüzünü bile unutmaya başlamak ve bu yüzden kendine kızmak. Sorun kalanların acısi, kapanmayan yarası. Yoksa tüm bilgiler güzel de bunlar benim ruhumu hafifletmiyor😔geçmiyor.

[yaseminkara]

Erhan Hocamın sonda söylediği çok doğru. 5 yıl önce evladımı kaybettim 15 yaşındaydı. Oğlumdan 3 yul sonra da babamı kaybettim. Babamı defnettikten birkaç gün sonra anneme : acaba oğlumla babam orada buluştular mı demiştim. Öyle sohbet ettik ve yattık. Sabah şehir dışında yaşayan ve sık görüşmediğimiz bir akrabamız aradı. Rüyasında oğlumu ve babamı görmüş. Büyük bir ışık topunun içinden çıkmışlar. Birbirlerine sarılıyorlarmış ve oğlum demiş ki anneme söyle biz dedemle beraberiz ve burada çok mutluyuz. Annem bizi merak etmesin.
Bu rüya benim için o kadar önemli ki ve ben görseydim bilinçaltından kaynaklandı derdim ve şüphe duyardım

[inciakay]

Ne unutuluyor ne hafifliyor gitgide ağırlaşıyor Allah evladini kaybeden hepimize Dayanma gücü versin

[hulyaergurler]

Değerli Erhan hocam iyi ki varsınız çokk teşekkürler.

[cgyurttas]

13 Ekim 1996'da, kuzenimi kaybettim.
Ölmeden 1 hafta önce bizdeydi.
Mardin Kızıltepe'de askerlik yapan küçük abisinin (bir karakol baskınında ölümden dönmüştü) terhisinden bir gece önce, sohbet ediyorduk odamda. Konu nasıl geldi oraya, ne konuştuk hatırlamıyorum. "İnsanlar ölümden neden korkuyor anlamıyorum, ölüm de yaşam da aynı şey aslında" demişti.
Sanırım aynı geceydi, bir rüya gördüm.
O zamanki arabamla, Ankara'da, Samsun yolu ya da Esenboğa yolu gibi bir yolda gidiyordum. Geceydi. Arabanın sağından ve solundan, siyah at üzerinde, siyah giysiler içinde, elinde tırpanla Azrail figürleri geçmeye başladı. Kurtulmaya çalıştıkça, sayıları ve sıklıkları artmaya başladı.
Frene basıp yolun ortasında durdum. Arabadan indim.
Ayaklarım çıplaktı. Üzerimde, mavi, minik çiçek desenli, beyaz bir gecelik vardı. Ben hiç gecelik giymezdim.
Geldiğim yöne doğru koşmaya başladım. Epey bir koştuktan sonra, 3, 4 basamak çıkılarak girilen, gecekonduya benzer bir eve girdim. Halama sarıldım, ağladım ve özür diledim. Halam, ölen kuzenimin annesiydi.
Ertesi sabah, kendimi berbat hissediyordum, abisinin uçağının inmesine az kalmıştı ve kuzenimle birlikte, benim arabamla gidecektik. Başım çok ağrıyor, gidemeyeceğim dedim. Amcam, anahtarı ver o zaman, biz gidelim dedi. Herkesi şaşırtan bir öfkeyle, "hayır, o araba bugün yerinden kalkmayacak" diye bağırdım.
1 hafta sonra, memleketlerinde, büyük abisi, hadi gel arabayla gezelim, demiş ve üzerindeki pijmalarla çıkıp, binmiş arabaya. Pijama ile dışarı çıkmak, asla yapmayacağı bir şeydi. Evden bir kaç km ötede bir tomruk kamyonuyla çarpışmışlar.
Annemler haberi alınca, hemen gitmişler. Akşam eve gelince, telefonun yanında, kazayla ilgili notlarını gördüm. Ertesi gün sabah erken işe gidecektim, o yüzden, geceyi geçirmek için bir arkadaşıma gittim. İş çıkışı yanına gidecektim.
Sabaha kadar oturduk arkadaşımla. Saati tam hatırlamıyorum ama 02:00-03:00 arasında, ışık söndü, 30 saniye kadar ve sonra geldi. Arkadaşıma baktım. Gitti, dedim ağlayarak.
Sabah olup annemleri aradığımda, gerçekten aynı saatlerde gittiğini öğrendim.
Aylarca kendimi toparlayamadım ve büyük bir suçluluk duydum. Biliyordum ve engellemedim diye düşündüm.
Bir akşam nöbeti, Esenboğa'dan (iş yerinden) dönerken, bir otobüs durağında, kocaman harflerle adını gördüm. Sonra, tekrar görmek için, defalarca bakmama rağmen, bir daha göremedim.

[huseyinertas]

Saygıdeğer hocam. Yaptığınız çok büyük bir vazife...bırakın başkaları rant ve çıkarlarına hizmet etsin. Hayat herkesi kendi sopasıyla döver. Yolunuz açık olsun.

[Francesca]

Hem yazar olmak hem de bu konularda uzman olmak birleşince işte ortaya böyle duru bir anlatım ortaya çıkıyor. Teşekkürler Erhan hocam iyi ki varsınız 🙏🏻♥️

[zeynepisiklar]

Sizi izlerken bana bir şey oldu! Genellikle uyurken açarım bu tür yayınları. Uyumamıştım ama gözlerim kapalı dinliyordum ara dıra açıyordum gözlerimi. İzletken korkarak ben de yaşar mıyım böyle bir şey diye düşünürken gözlerim kitlendi. Açamıyorum. Korkmamaya çalışıyorum çünkü anlatanlar korkmadıklarını söylüyorlar. Bir kaç dakika açamadım. Sonra bıraktım kendimi. Gerçekten şu anda yaşıyor muyum diye bir soru oluştu ve anında bir sahne oluştu. Yuvarlak bir zemin üzerinde evler ve gökyüzü! Gökyüzünde yıldızlar kaymaya başladı ve ben kaçırmamaya çalışarak kızım için dilek tuttum. Her yıldızın yanında bir sayı belirdi. 5 sayısına kadar gördüm. Ve sahne bitti. Gözümdeki kilit açıldı. Bunun bir cevap olduğunu anladım. Cevap verildi! Gerçekten müthişti!

[Elly]

Eger biz sadece bir oyunun parcasiysak, eger biz sadece birbirimize emanet bedenlersek ve öte alemde anne baba evlat hic bir bagimiz kalmiyorsa ozaman burda cogu seyin anlami kayboluyor.
Yani ben cocuklarimi bukadar severken aslinda onlarla hicbir alakamin kalmayacak olmasi beni derinden üzüyor..Bu düsünceyi bitürlü asamadim.Belki öldügümüz zaman bunun farkinda bile olmicaz ama suan düsündükse depresyona giriyorum

[ihsanzor]

Degerli hocamin sayesinde olum korkumu yendim
Allah sizden razi olsun.❤

[aysegulsannuroglu]

Amacını bilen, Görevini tam anlama ile yapmaya gayret eden ve Çizgisini bozmayan bu spiruetuel yolculuğunda güçlü bir Varlık, güzel ruh teşekkürler emeğinize yüreğinize İyikim böyle şükürler olsun.💫aşkla kalın

[mahiguldogru]

Erhan hocam iyiki varsınız sizden çok şey öğrendim

[Iozuser]

Erhan hocamızın enerjisi hitabeti insana yaklaşımı..kısacası kalitesi farklı..

[Srytrt]

Evladını kaybetmiş bir anne olarak sizi dinledikçe rahatlıyorum

[sehersamioglu]

Erhan hocam depremde kaybetigimiz ailemin ardindan anlatiklari çok iyi geldi iyiki yayinlarina rasladim merakla yeni bolumlerini bekliyorum

[MuraT_Tosun]

Gerçekten Erhan hocam insanlığa bilinç şuur olarak muhteşem katkı sağlıyorsunuz.Birlik bütünlük adına pozitif olmak iyi olmak insanca yaşamak adına verdiğiniz emek tamamen bir DEVRİM!Tebrik ediyorum kutluyorum sizleri.Kısa değil de keşke saatlerce sürsün izleyelim dediğim nadir bir program bu. Ama lütfen sık sık aralara giren reklamlara mutlaka ihtiyaç var anlıyorum lakin konsantrasyonu tamamen mahvediyor.😊 Sevgiler Selamlar..

[senaysezalbulat]

Tüm olanlara sonsuz şükürler olsun.🤲🏼🙏🏻🙌🏻

[bengulunal]

Hayatın bir cennet olduğu bütün dünyada olmayan varlıklar çok güzel biliyor, çünkü ruh hali her ne kadar acısız veya rahat gibi olsa bile, anlamı sadece dünyada yaşarken ruhen tekamül edildiği için değişim ve gelişim yaşarken gerçekçi bir deneyim fırsatı olduğu kesin olarak kabul etmek lazım

[zeynepcetindag]

ÇOK ÖZEL OLMUŞ BU BÖLÜM..TEŞEKKUR EDERİM HOCAM ..İFADELERİNİZ ÇOK NET..NOKTA ATIŞI..RUHUN ADALETİ İYİ SİRKELİYOR BİZİ..KIMİ FARKEDİYOR KİMİ DİRENİYOR..AMA İYİ KI TANIMIŞIM SİZİ..🙏❤🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏❤❤❤BİZLERE İYİ GELİYORSUNUZ