18 Ιουνίου 2018. Εκδήλωση του Π.Κ.Ε. ΕΥΔΑΠ. Η Δεξαμενή του Κολωνακίου αναβιώνει.

preview_player
Показать описание
18 Ιουνίου 2018. Η Δεξαμενή του Κολωνακίου αναβιώνει

Σκηνοθετική επιμέλεια, Δ. Δεγαίτης. Μουσική Διδασκαλία και Διεύθυνση Χορωδίας, Θ. Ορφανίδης
Θίασος Σκιών του Μ. Θεοδωρόπουλου
Διοργάνωση: Πολιτιστικό Κέντρο Εργαζομένων ΕΥΔΑΠ

Ενότητα: Η μεγάλη Γιορτή της Ανάγνωσης για τον θεσμό : Αθήνα, παγκόσμια πρωτεύουσα βιβλίου.

Αναφορά στην ιστορία της «Πλατείας Δεξαμενής», αυτού του σημείου της Αθήνας, γεμάτου γαλήνη και καταφυγή για πολλούς λογοτέχνες που ζούσαν στην περιοχή εκείνη. Μεταξύ αυτών και διάσημοι θαμώνες της όπως οι Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Κώστας Βάρναλης, Νίκος Καζαντζάκης, Μάρκος Αυγέρης, αλλά αργότερα και ποιητές της γενιάς του ‘30, όπως και ο βραβευμένος με Νόμπελ ποιητής Οδυσσέας Ελύτης. Ο ιδιαίτερος επίσης συμβολισμός που έχει η Δεξαμενή στη Λαϊκή Τέχνη και ειδικά στο Θέατρο Σκιών, όπου το ίδιο το «καταραμένο φίδι» είναι εγκλωβισμένο στη Δεξαμενή πάνω στην οποία βρέθηκαν και αρκετοί μικροί φίλοι αυτής της εκδήλωσης. Διαβάσαμε και απαγγείλαμε ποιήματα της εποχής.

Τέλος η χορωδία του Πολιτιστικού Κέντρου των Εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ παρουσίασε μελοποιημένα ποιήματα της λεγόμενης γενιάς της Δεξαμενής.

Αθανασία - 1976
Στίχοι:
Νίκος Γκάτσος
Μουσική:
Μάνος Χατζιδάκις

Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά,
δε μου δίνεις σημασία κι η καρδιά μου πώς βαστά.
Σ’ αγαπήσανε στον κόσμο βασιλιάδες, ποιητές,
κι ένα κλωναράκι δυόσμο δεν τους χάρισες ποτές.

Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά,
μα 'ρθαν καιροί που σε πιστέψαμε βαθιά.
Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς,
Ομορφονιά που δε σε κέρδισε κανείς.

Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά,
ποια παράξενη θυσία η ζωή να σου χρωστά.
Ήρθαν διψασμένοι Κροίσοι, ταπεινοί προσκυνητές,
κι απ’ του κήπου σου τη βρύση δεν τους δρόσισες ποτές.

Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά,
μα 'ρθαν καιροί που σε πιστέψανε βαθιά.
Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς,
Ομορφονιά που δε σε κέρδισε κανείς.
Рекомендации по теме