Άνευ Λόγου - Απογεύματα στη Σκόνη

Показать описание

Στίχοι/Ερμηνεία: Άνευ Λόγου
Παραγωγή: Minor
Μίξη/Master: E'n'D Productions

Γέλα μου λίγο,
απογεύματα στη σκόνη που γράφω να ξεφύγω
το τομάρι μου να σώσω ή τα κάστρα που χτισα
να γκρεμίσω, μέσα απ' το τίποτα παλεύω
να σ' αγγίξω, παλεύω...

Γελάς και κλαις μαζί, μια μέρα μουντή στη σιωπή
έξω απ' το παράθυρο σου, κρύο και περαστικοί
κοιτάν τη πόλη. Πόσο μοιάζουν αυτοί με μας;
πόσο μοιάζουμε όλοι; ωραία η ζωή άμα σε κρίνουν
απ το χρώμα ή το πορτοφόλι
μα τι τα θες; συνηθίσαμε να' μαστε υποκριτές
πίσω απ' τα χαμογελά μας δάκρυα και εμμονές
πίσω απ' τα λόγια μας σιωπές, μετά από μας πολλοί
και δεν ξέρω τι λες, ο κόσμος αλλάζει αν το θες.
Μα είμαστε μόνοι μας, γιατί τη ψυχή μας αντικατέστησαν
οι κοινωνικοί ρόλοι μας ένα χαμένο δευτερόλεπτο
όταν ο δείκτης, γυρνά στο ρολόι μας
χρόνος που αφιερώσαμε στις ανασφάλειες και τους φόβους μας
κι αφού είναι έτσι ο κόσμος μας μοιρασμένοι είμαστε όλοι,
οι σωστοί, οι λάθος κι οι διαφορετικοί
θέλω να σ' αγγίξω, να σε νιώσω όπως είσαι πραγματικά
και όχι όπως η ταμπέλα που στο λαιμό σου φοράς, σε προωθεί
κοινωνία διττή, κοινωνία φθαρτή, τα παιδιά σου μεγάλωσαν
και γίναν άβουλοι ή νεοναζί,
κυλάς σα μπάλα
στο σημείο που κινούνται και οι πολλοί
εμένα δίπλα μου παραμένουνε μηδαμινοί
Μοναξιά μου είσαι βασίλισσα, άνθρωποι και καταστάσεις
που μίσησα, στιγμές που δε μίλησα ή στιγμές
που την αμηχανία μου καλά κρατώ
κι’ άλλες που μισώ, γιατί το βρεγμένο χώμα
και όχι τα χείλη σου φίλησα.
νιφάδα που πέφτει στο χειμώνα
σαν άνοιξη είπαμε ν’ ανατείλουμε,
μα μείναμε στάσιμοι στης ζωής τον αγώνα
και ' ναι οι ιδέες μας πέτρες που πέφτουν
πάνω στο κατεστημένο σας,
γι' αυτό έκανα τη μουσική μου σφεντόνα.

Είπα το κόσμο ν’ αγαπήσω
μα ας έκανε κι αυτός κάτι για μένα
Είπα στη θάλασσα μου να γυρίσω
μα κατέληγα πάντα σε σένα
Είπα στους διπλανούς μου, τα μάτια ν’ ανοίξω
μέχρι που κατάλαβα πως και τα δικά μου είναι κλεισμένα
Είπα να προσπαθήσω να σ' αγγίξω
μα είσαι αέρας, πώς μπορώ στην αγκαλιά μου να σε κλείσω;