filmov
tv
Kayra - Hikaye Bitti Çoktan
Показать описание
Kayra - Hikaye Bitti Çoktan
[Verse 1]
Aklında tut; olmuyorsa bak, yaz av'cuna
Bir kasım sabahı gel ve beni boğazla
Dünyanın affına sığınmak en büyük hata
Huzurun üvey kardeşin, mevsim normalleri
Merak etme, son bir hata yapıp öyle git'ce'm
Ufukta kaybolurken en kızıl güneşler
Düştün aklıma sebepsiz her akşam
En güzel yerinde gittin işte her şeyin
Kefilsiz, peşinatsız rezil bir hâldeyiz
Saymayız bunu, bi' daha bekleriz
İz tutan bir ayna gibiydik habersiz
Müsaitseniz biraz bıçak bileyleriz
Fevkalade mayıs akşamında
Üstüne yağmur yağan ceset gibiydim her şеyin ortasında
Yüzümde inceden tuhaf bir gülümsеme
İnatla her koşulda söven hayata
[Nakarat]
Soğuktur or'da şimdi akşam
Tastamam, tertemiz bi' cinnetim var
Basbayağı yanlış ölüyo'duk da bur'da
Sır gibiydi her şey inatla saklanan
Karıştı hesaplar bir akşam
Ömrümün küsuratı darmaduman
Sonunda ağlanan bi' film değildi maalesef bu
Sustum, konuşmakla olmuyordu
[Verse 2]
Boşuna silme, hiçbi' suyla çıkmaz
Gerek yok galaksilerde bilim kurguya
Son defa bi' şeyler hissetmiştim hayatta
Güneşli günler bekliyordu bizi hesapta
Bur'da olmadı, belki başka hayatta
Başka bir zamanda, yarım kalan rüyada
Bütün duvarlara yazdılar bir akşam
"Ölenler özgürdür, kalanlar muamma"
Dev bi' gürültüyle sustum
Kafamda astılar bir tabur insan
Kendi hayatım oldu en büyük kumpas
Şehirlerinde kan damlayan bir atlas
Hikâye bitti çoktan, yakıldı romanlar
Batık bi' şiir dergisinde kaldı rüyalar
Çok mu var? Gelmedik mi hâlâ?
Ruhumun her yanında yol tutan çocuklar
[Nakarat]
Soğuktur or'da şimdi akşam
Tastamam, tertemiz bi' cinnetim var
Basbayağı yanlış ölüyo'duk da bur'da
Sır gibiydi her şey inatla saklanan
Karıştı hesaplar bir akşam
Ömrümün küsuratı darmaduman
Sonunda ağlanan bi' film değildi maalesef bu
Sustum, konuşmakla olmuyordu
[Verse 1]
Aklında tut; olmuyorsa bak, yaz av'cuna
Bir kasım sabahı gel ve beni boğazla
Dünyanın affına sığınmak en büyük hata
Huzurun üvey kardeşin, mevsim normalleri
Merak etme, son bir hata yapıp öyle git'ce'm
Ufukta kaybolurken en kızıl güneşler
Düştün aklıma sebepsiz her akşam
En güzel yerinde gittin işte her şeyin
Kefilsiz, peşinatsız rezil bir hâldeyiz
Saymayız bunu, bi' daha bekleriz
İz tutan bir ayna gibiydik habersiz
Müsaitseniz biraz bıçak bileyleriz
Fevkalade mayıs akşamında
Üstüne yağmur yağan ceset gibiydim her şеyin ortasında
Yüzümde inceden tuhaf bir gülümsеme
İnatla her koşulda söven hayata
[Nakarat]
Soğuktur or'da şimdi akşam
Tastamam, tertemiz bi' cinnetim var
Basbayağı yanlış ölüyo'duk da bur'da
Sır gibiydi her şey inatla saklanan
Karıştı hesaplar bir akşam
Ömrümün küsuratı darmaduman
Sonunda ağlanan bi' film değildi maalesef bu
Sustum, konuşmakla olmuyordu
[Verse 2]
Boşuna silme, hiçbi' suyla çıkmaz
Gerek yok galaksilerde bilim kurguya
Son defa bi' şeyler hissetmiştim hayatta
Güneşli günler bekliyordu bizi hesapta
Bur'da olmadı, belki başka hayatta
Başka bir zamanda, yarım kalan rüyada
Bütün duvarlara yazdılar bir akşam
"Ölenler özgürdür, kalanlar muamma"
Dev bi' gürültüyle sustum
Kafamda astılar bir tabur insan
Kendi hayatım oldu en büyük kumpas
Şehirlerinde kan damlayan bir atlas
Hikâye bitti çoktan, yakıldı romanlar
Batık bi' şiir dergisinde kaldı rüyalar
Çok mu var? Gelmedik mi hâlâ?
Ruhumun her yanında yol tutan çocuklar
[Nakarat]
Soğuktur or'da şimdi akşam
Tastamam, tertemiz bi' cinnetim var
Basbayağı yanlış ölüyo'duk da bur'da
Sır gibiydi her şey inatla saklanan
Karıştı hesaplar bir akşam
Ömrümün küsuratı darmaduman
Sonunda ağlanan bi' film değildi maalesef bu
Sustum, konuşmakla olmuyordu
Комментарии