Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ'αγάπησες - Ελευθερία Αρβανιτάκη, Δημήτρης Παπαδημητρίου

Показать описание

Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες
Συνθέτης: Παπαδημητρίου Δημήτρης
Καλλιτέχνης: Αρβανιτάκη Ελευθερία
Album: Τραγούδια για τους μήνες 1996 - Cobalt Music-Helladisc 1996
Στίχοι: Ποίηση Μαρία Πολυδούρη (Οι τρίλιες που σβήνουν, 1928)

Γιατί μ’ αγάπησες - Μαρία Πολυδούρη (01.04.1902 -29.04.1930)
Δὲν τραγουδῶ παρὰ γιατὶ μ᾿ ἀγάπησες
στὰ περασμένα χρόνια.
Καὶ σὲ ἥλιο, σὲ καλοκαιριοῦ προμάντεμα
καὶ σὲ βροχή, σὲ χιόνια,
δὲν τραγουδῶ παρὰ γιατὶ μ᾿ ἀγάπησες.
Μόνο γιατὶ μὲ κράτησες στὰ χέρια σου
μία νύχτα καὶ μὲ φίλησες στὸ στόμα,
μόνο γι᾿ αὐτὸ εἶμαι ὡραῖα σὰν κρίνο ὁλάνοιχτο
κ᾿ ἔχω ἕνα ρίγος στὴν ψυχή μου ἀκόμα,
μόνο γιατὶ μὲ κράτησες στὰ χέρια σου.
Μόνο γιατὶ τὰ μάτια σου μὲ κύτταξαν
μὲ τὴν ψυχὴ στὸ βλέμμα,
περήφανα στολίστηκα τὸ ὑπέρτατο
τῆς ὕπαρξής μου στέμμα,
μόνο γιατί τὰ μάτια σου μὲ κύτταξαν.
Μόνο γιατὶ ὅπως πέρναα μὲ καμάρωσες
καὶ στὴ ματιά σου νὰ περνάη
εἶδα τὴ λυγερὴ σκιά μου, ὡς ὄνειρο
νὰ παίζει, νὰ πονάη,
μόνο γιατὶ ὅπως πέρναα μὲ καμάρωσες.
Γιατὶ δισταχτικὰ σὰ νὰ μὲ φώναξες
καὶ μοῦ ἅπλωσες τὰ χέρια
κ᾿ εἶχες μέσα στὰ μάτια σου τὸ θάμπωμα
- μία ἀγάπη πλέρια,
γιατὶ δισταχτικὰ σὰ νὰ μὲ φώναξες.
Γιατὶ, μόνο γιατὶ σὲ σέναν ἄρεσε
γι᾿ αὐτὸ ἔμεινεν ὡραῖο τὸ πέρασμά μου.
Σὰ νὰ μ᾿ ἀκολουθοῦσες ὅπου πήγαινα,
σὰ νὰ περνοῦσες κάπου ἐκεῖ σιμά μου.
Γιατὶ, μόνο γιατὶ σὲ σέναν ἄρεσε.
Μόνο γιατὶ μ᾿ ἀγάπησες γεννήθηκα,
γι᾿ αὐτὸ ἡ ζωή μου ἐδόθη.
Στὴν ἄχαρη ζωὴ τὴν ἀνεκπλήρωτη
μένα ἡ ζωὴ πληρώθη.
Μόνο γιατὶ μ᾿ ἀγάπησες γεννήθηκα.
Μονάχα γιὰ τὴ διαλεχτὴν ἀγάπη σου
μοῦ χάρισε ἡ αὐγὴ ρόδα στὰ χέρια.
Γιὰ νὰ φωτίσω μία στιγμὴ τὸ δρόμο σου
μοῦ γέμισε τὰ μάτια ἡ νύχτα ἀστέρια,
μονάχα γιὰ τὴ διαλεχτὴν ἀγάπη σου.
Μονάχα γιατὶ τόσο ὡραῖα μ᾿ ἀγάπησες
ἔζησα, νὰ πληθαίνω
τὰ ὀνείρατά σου, ὡραῖε ποὺ βασίλεψες
κ᾿ ἔτσι γλυκὰ πεθαίνω
μονάχα γιατὶ τόσο ὡραῖα μ᾿ ἀγάπησες
(Οι τρίλιες που σβήνουν, 1928)

Η Μαρία Πολυδούρη, κάτω απ΄τη σκιά των συναισθημάτων για τις ανεκπλήρωτες προσδοκίες της σχέσης της με τον Κώστα Καρυωτάκη γράφει ένα από τα πιο όμορφα και τρυφερά ερωτικά ποιήματα που κοσμούν τις συλλογές της Ελληνικής Λογοτεχνίας.
Γεννήθηκε το 01.04.1902 στη Καλαμάτα.
Μετά το γυμνάσιο, γράφτηκε στη Νομική Σχολή Αθηνών αλλά δεν πήρε ποτέ το πτυχίο.
Διορίστηκε υπάλληλος κι εργάστηκε σε διάφορες νομαρχίες, απ'όπου προέκυψε και η γνωριμία της με τον μεγάλο ποιητή (1922).
Το 1927 ταξίδεψε στο Παρίσι, αλλά γύρισε άρρωστη από φυματίωση.
Το 1930 πέθανε 28 χρονών.
Πρόλαβε κι έγραψε δυο ποιητικές συλλογές: «Τρίλιες Που Σβήνουν» κι «Ηχώ Στο Χάος».
Η ζωή κι η ποίησή της ήταν πολύ επηρεασμένη από την άτυχη σχέση της με τον Κώστα Kαρυωτάκη,