μετεωρισμοί (πώς να κινήσουμε ξανά;)

02 μετεωρισμοί (πώς να κινήσουμε ξανά?)

Όταν δέ θές ή δέ μπορείς
μα συνεχίζεις ούτως άλλως

Στερεύει Υπομονή
Πεθαίνουν-ε ασκημάτιστες Σκέψεις

Ασκητική και Πλαδαρότης
βαριούνται καν, να αναμετρηθούν
και ο ρυθμός σκοντάφτει
σε μελωδούμενα ανάπηρα

Σύνταξη ζητούμε απ' την κενότητα
να 'χουμε να παίρνουμε τόκους

Χαρά που ματώνει
Κατάθλιψες, ενοχές, επιστροφές, διαστροφές
παρελαύνουν

Θλίψη που φλεβιάζει
Αρτηριομαλακώνει
και σου Γαμάει το Είναι

Ψυχή, ξεψυχισμένη
Άψυχα πτώματα
Ζόμπις Τυφλά
Χιμούνε να κατασπαράξουν
το πλεόνασμα
σε άδειες τράπεζες΄
σε περίσσεια χιμούν σπέρματος

Βγάζουμε τότε, τα κουρτινόξυλα
να κονταροχτυπηθούμε
Ένας ψάχνει το γοβάκι της Αλίκης
στη χώρα των διαστροφημάτων
Άλλος τον Υποταχτικό του Δον-Κιχώτη
που άκουσε πως παραδίδει μαθήματα οικιακής δικονομίας
Άλλος πάλι, τους φτύνει κατάμουτρα
Και τον ευχαριστούνε για την ευγενική.. προσφορά

Οι διαφημίσεις, Τανάλια στην πάνω γνάθο
που ανοιγοκλείνει
Τα κανάλια, πλυμμηρίδες από Έλη - κινούμενα
Άμμος που υπερίπταται, τα όνειρά μας
Άμμος που δυιλίζουμε
να βρούμε μπάς, κ΄ κανέναν κόκκο Αξιοσύνης,
στα δισεκατομμύρια που αυτοκτονούν
στα πολλάκις εκατομμύρια που πάνε άκλαφτα.
Οι Μεθόδοι της Πειθούς
δεν πιάνουν μετά τον τρίτο καφέ,
να ξες

Οι αλυσίδες κροταλίζουν,
που ακόμα και το μέγα-ερπετό,
δείχνει να τρόμαξε.

Δρόμοι από πίσσα κι αλάτι
πολύ αλάτι και πιότερη ζάχαρη
'κει όπου στρώναν παλιά
μετάξια, τώρα πριονοκορδέλες
μηχανές κιμά, νωπό κρέας κ΄ διαδηλώσεις

Η μέρα της Χαράς
Η μέρα που χαιρόμαστε Εκστατικά
χειροποδοβολώντας
για τις μέρες που χαίρονται

Οι Νύχτες που την κάνανε...
απίκο΄
για πιο εύκρατα Σύμπαντα

Το Φεγγάρι κι αυτό Αυτομόλησε
Δέ σεληνιάζεται πια

Σπάστε τις Οθόνες!
Καμπυλώστε εκ νέου το Χρόνο
Αλλάξτε Διάσταση Γαμώτη μου.
Και μετά τι?