Οχτάρι - Κοινό Μυστικό ft. DJ Micro | Oxtari - Koino Mistiko (Official Audio)

Σύνθεση - Παραγωγή : Inner.D.
Στίχοι - Ερμηνεία : Οχτάρι
Ηχογράφηση : Παράξενο Παιδί @ Bashment Studio
Προγραμματισμός : Οχτάρι , Inner.D. , DJ Micro
Μίξη : Dj Micro @ Bashment Studio
Final Mix & Mastering: Stevie R @ Inside Out Records Studios
Επιμέλεια Παραγωγής : Οχτάρι

Artwork / Video : Stamys Papadomanolakis
Follow Stamy at :

Follow Οχτάρι at :

Follow Inner.D. at :

Follow DJ Micro at :

Follow Bashment Studio at :

Follow Stevie R at :

#Oxtari #PSK #KoinoMistiko

[Oxtari.Late]

Όσο του δίνομαι χάνομαι όμως αισθάνομαι ότι με βρισκω
Όσο φωνάζω κουράζομαι κλείνει η φωνή μου μα θα την ανοίξω
Όσο μαζί του μεθώ δεν κολλάω στα λόγια γραπτά θα γεμίζω
Και στο ρυθμό θα παραπατώ τα λόγια είναι φτώχεια μα θα πλουτίζω

Καλύτερα solo σε τέσσερις τοίχους με λέξεις για φίλους ήχους ποικίλους ζυμώνω
αφομοιώνω πολλά κι όταν πίνω γεμίζω, δε στρώνω
Γουλιά με ποιότητα παλαιωμένα ποτά δίνω όχι παλιά
Προσωπικότητα δίνει ο χρόνος γιατί ωριμάζουνε μοναδικά

Μες το βαρέλι ιστορία μες το κελάρι ησυχία
Ώρες, λεπτά, μήνες, μέρες ή χρόνια χάνουνε τη σημασία
Μια πορεία, μια ευθεία, μαγνητική φυσική έλξη, όχι μαγεία
Μάγοι πολλοί που πουλάνε εφέ και κλισέ δεν αξίζουνε μία

Μα βγαίνουνε τα μεροκάματα κι ας είναι γάμα τα, γίνονται μάγκες
Ατάκες και ρίμες για κλάματα μα οι πελάτες τους είναι χιλιάδες
Καθρέφτη κοιτάνε κατάματα ράσα φοράνε να γίνουν παπάδες
Και τον παπά τους πουλάνε σ αυτιά που ακούνε θεούς κάνουν τους σατανάδες

Φάγαμε ψέματα φάγαμε show είναι κοινό μυστικό
Η ανεπάρκεια γίνεται τέχνη, δόξα τω παραγωγώ
Κάνε σταυρό, ευχαριστώ να του λες, να του δίνεις ρευστό
Κοίτα details να μάθεις ποιον πρέπει να έχεις θεό

Είναι ένα μήνυμα σε περιτύλιγμα γυάλινο που ταξιδεύει
Είναι μπουκάλι στη θάλασσα δίχως κάποιο αποδέκτη
Είναι ανάγκη να υπάρξω
Να ζωγραφίσω με ήχους και έννοιες
Όχι με λέξεις κενές ένα ραπ που μπιστάει να γράψω

Είναι βαρύ και θλιμμένο, μα δεν είν’ αναλώσιμο
Στους στίχους σας λύμα με «Υ» σε μας είναι «Η» και πόσιμο
Είναι η γενιά του 8 συναντά τη γενιά του 9
Φρέσκα μυαλά νέα παιδιά και παράξενα να το πάνε μπροστά

Βλέπω στο Σώτο την καύλα που είχα και μ’ άφησα να την ξεχάσω
Ακούω ταλέντο στο υπόγειο στούντιο που δε μπορώ να χορτάσω
Κάνω δουλειές για να ζήσω, μα μέσα μου νιώθω νεκρός αν δε γράψω
Υπάρχουν φορές που με πνίγει η στιγμή χωρίς λόγο και θέλω να κλάψω

Είμ’ αποστάτης ζωής κατάδικος επιλογής
Συνθήκες και ύλη το κίνητρο όμως δεν είμαι υλιστής
Είμ απ’ την κρίση παιδί που τα πάντα μπορεί μα τα όνειρα η χώρα μου τ’ αντιπαθεί
Κι έτσι ονειρεύομαι μέρα, κρεβάτι μου η μουσική